tp:=29/10/50 .. เรื่องจริงผ่านจอจอที่เจเจ tg:= op:=เกือบบ่ายสอง ของวันเสาร์ที่ผ่านมา อากาศกำลังแจ่มใสดี ไม่มีแดดและไม่มีฝน คุณยุพีขับรถจากโลตัสใกล้ห้าแยกลาดพร้าวมาสวนจตุจักร โดยมีคุณนวยนั่งมาด้วยข้างๆ บังเอิ๊ญ..เข้ารูผิด จึงต้องทำการปาดเข้าซ้าย 4 เลนรวด ในระยะไม่กี่สิบเมตร พอเลี้ยวซ้ายพ้นรั้วและพุ่มไม้เท่านั้นล่ะครับ ยังไม่ทันที่ยุพีจะภูมิใจในฝีมือตัวเอง คุณตำรวจจราจรที่แอบซุ่มอยู่ก็ปรากฏกายในท่ากวักมือ ทันทีเลย.. ตำรวจ : (กวักๆ) ขับมาแบบนี้อันตรายนะ ยังไงขอดูใบขับขี่ก่อนนะ เดี๋ยวจะเอาไปกรอกรายละเอียดลงในใบสั่งให้ละกัน.. ยุพี : (อ้างว่าไม่มีใบขับขี่ ยื่นบัตรประชาชนให้แทน แล้วหันมาคุยตอนตำรวจไม่อยู่) แม่บอกว่าเขาไม่มีสิทธิ์ยึดใบขับขี่ ก็เลยไม่ให้ไปอ่ะ นวย : (อ้าวแล้วตำรวจจะไม่ว่าอะไรเหรอฟะที่ไปบอกว่าไม่มีใบขับขี่) เค้าแค่ขอดูเฟร่ย ไม่ได้ยึดไปซะหน่อย ก็บอกอยู่ว่าจะเอาไปกรอกในใบสั่ง ..เออแล้วเอาไงดีล่ะ ไม่เคยพับแบงค์ซะด้วย ทำไม่เป็นอ่ะ ยุพี : (ทำหน้าแน่วแน่) ให้เขาเขียนไปเลย ตามนั้นเลย.. ไปเสียค่าปรับเอาดีกว่า นวย : (หันไปดูตำรวจซึ่งตอนนี้ย้ายมายืนฝั่งนี้แทนซะแล้ว คงคิดว่าผู้ชายจะคุยง่าย) ยุพีๆ ตำรวจทำท่าจะเขียนๆ หลายทีละนะ แต่ไม่ยอมเขียนจริงซักที ทำยึกยักๆ แบบนี้รอตังค์แน่แล้วว่ะ.. ตำรวจ : (ทำท่าให้ฝั่งเราลดกระจกลง) ขอแจ้งสองข้อหานะ มีเรื่องไม่มีใบขับขี่ด้วยนะ นวย : เอ้อ เดี๋ยวครับๆ อย่าเพิ่งเขียนๆ ขอหาใบขับขี่ดูอีกทีก่อนครับ.. (หันไปลุ้นยุพีให้รีบหยิบด่วนๆ กลัวจะต้องเสียค่าปรับเยอะไปกว่านี้) ยุพี : (ยื่นใบขับขี่ให้นวย นวยก็ยื่นต่อให้ตำรวจทันที แลกเอาบัตรประชาชนกลับมา) ตำรวจ : (พลิกดูใบขับขี่ แล้วสงสัยเล็กน้อยว่าทำไมไม่มีอะไรติดมาด้วยซะทีฟะ) เอ้อ.. เดี๋ยวน้องไปเสียค่าปรับที่ป้อมตรงนั้นๆๆ นะ สะดวกไปมั้ย.. นวย : (โหถามแบบนี้มันชี้ชัดเลย รอตังค์จากตูแน่แล้วว่ะ หันไปมองหน้ายุพี) ยุพี : (ยังทำหน้ายืนยันจะไปเสียค่าปรับตามกฎหมายให้ได้เลย เป็นคนดีซะอย่างนั้น) นวย : (คิดในใจว่าลองต่อราคาดีกว่าตู แล้วหันไปตอบตำรวจพลางยิ้มๆ แหยๆ) เอ่อที่จริงก็.. ไม่มีตังค์เลยด้วยซ้ำอ่ะครับ.. แหะๆๆ ตำรวจ : (ทำหน้างง) มาด้วยกันสองคนนี่ไม่มีตังค์กันเลยเหรอเนี่ย (นวยกับยุพีตอบรับ..) เอ้างั้นไปๆ.. ไม่เป็นไรๆ.. (ยิ้มให้อีกตะหาก) นวยกับยุพี : (เปลี่ยนจากยิ้มแหยๆ มาเป็นยิ้มแฉ่ง รับใบขับขี่คืน) ขอบคุณคร้าบๆ.. ว่าแล้วก็รีบบึ่งรถจากไปอย่างด่วนเลย แล้วก็มาวิเคราะห์กันต่ออย่างระทึกใจไม่หาย ยุพีบอกว่า คาถาไม่มีตังค์ของนวยนี่ได้ผลจริงๆ แฮะ นวยก็.. ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าจะมาในสถานการณ์นี้ได้ด้วย ปกติจะใช้กับพวกมาเดินขอตังค์ หรือไม่ก็เวลาซื้อของแล้วต้องต่อราคา เท่านั้นเอง ตำรวจคนนี้คงไม่เคยเจอมุขนี้เลยอึ้งมั้ง หรือว่าอาจจะเห็นเราดูซื่อๆ ไม่น่ามาไถกัน ยุพีคิดว่าวันนี้เขาคงได้เยอะแล้วมั้ง ก็เลยไม่อยากเสียเวลาคุยนาน และอีกอย่าง หลังเราก็มีคนปาดตามมาเป็นขบวนเลย.. (อ้าว! กรรม!) ไม่ว่ายังไงนี่ก็เป็นเหตุการณ์ที่มีครบรส ตื่นเต้น เครียด สนุก ฮา น่าประทับใจจริงๆ นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้คุยกับตำรวจจราจร (ในสถานการณ์เชิงพาณิชย์) นะเนี่ย โชคดีจังที่เอาตัวรอดจากการเสียทรัพย์มาได้ เอ่อ..แต่คุณตำรวจนี่ จะไม่พูดทิ้งท้ายซักคำหน่อยหรือ ว่า.. "วันนี้ปล่อยไปไม่ว่ากัน แต่คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ!" สงสัยจะลืมครับทั่น us:=นวย.:am:. - 29/10/2007 16:52 ๏+๏-๏- op:=555 ฮากว่ารายการทีวีที่เราติดงอมแงมซะอีกแฮะ อ่านแล้วนึกถึงเหตุการณ์คล้ายๆ กันนี้ที่เกิดกับพี่ picmee สมัยสร้างสะพานข้ามแยกลาดพร้าว หลังจากขับฝ่าไฟแดงมา(โดยไม่รู้ตัวจริงๆ) แล้วโดนตำรวจเรียก คุณพี่ปิ๊กก็ตีหน้าซื่อออดอ้อนแบบสุดๆ ว่าหนูไม่รู้จริงๆ นะคะพี่ขา.. เจรจาออดอ้อนกันอยู่นานคุณตำรวจก็ปล่อยให้ผ่านมาโดยดี ทั้งนี้ ควรจะให้พี่ปิ๊กเล่าเอง เพราะถ้าได้เห็นทั้งหน้าตาท่าทางและน้ำเสียงด้วยแล้วจะฮาเป็นที่สุดค่ะ ปล. คุณยุเป็นพลเมืองดีอันดับหนึ่งค่ะ น่านับถือๆ ::thumb1:: us:=Shauฯ - 29/10/2007 17:37 ๏+๏-๏-๏- op:=ยิ้มแฉ่งเลย :) ตลกดี ถ้ามากับแม่ก็ร้อยนึงตลอด เราเองทุกทีถ้าไม่ออดอ้อน หนูไม่รู้ ก็ร้องสองร้อยตลอดเหมือนกัน แต่คราวนี้รู้สึกว่าจะเขียนก็เขียนมา เห้อะ us:=yupee - 30/10/2007 10:11 ๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-