tp:=8/7/50 .. บล๊อกแท็ก (0) : เกริ่นกันก่อน tg:= op:={b}1. Blog{/b} ย่อมาจาก web-log ..ซึ่งก็หมายถึง บันทึกเหตุการณ์ ข่าวคราวอัพเดตต่างๆ บล๊อกเพิ่งถือกำเนิดขึ้นในโลกไม่กี่ปีมานี้เอง และเป็นพัฒนาการจาก web-diary ..โดยผู้เขียนบล๊อกนั้น จะเอาข่าวสารหรือเกร็ดต่างๆ ที่มีประโยชน์ มาเล่าสู่กันฟัง แทนที่จะเป็นการเล่าเรื่องส่วนตัวดังเช่นการเขียนเว็บไดอะรี่ ส่วนหัวข้อที่เขียนกัน ก็มีหลากหลาย ตั้งแต่แวดวงไอที, งานเขียน, ดนตรี, ถ่ายรูป, ฯลฯ สังเกตดูแล้ว ลักษณะงานเขียนในเว็บของผม ช่วงหลังๆ ชักจะออกไปทางบล๊อกอยู่เหมือนกัน เหมือนกับเขียนบล๊อก ลงในเว็บที่เป็นรูปแบบไดอะรี่ (หรือเว็บบอร์ดกันแน่..) อยู่อ่ะ.. (แต่ในทางกลับกันก็เห็นเยอะนะ ที่มีเด็กๆ เขียนไดอะรี่ส่วนตัวลงในเว็บบล๊อกซะอย่างงั้น) วันดีคืนดีก็เลยขอลองเปลี่ยนหน้าแรก (สารบัญ) เว็บนี้ จากมาเป็นแบบ (คล้ายๆ) บล๊อก ดูบ้าง คิดเสียว่าเปลี่ยนบรรยากาศทั้งคนเขียนและคนอ่าน (ถ้ามี!) ก็ละกันครับ ..สิ่งทีเปลี่ยนไปก็คือ แบบบล๊อกนั้นจะตัดตอนขึ้นต้นของเนื้อหา มายั่วให้อยากเปิดอ่าน และอีกอย่างคือ บล๊อกโดยทั่วไปจะมีการแบ่งกลุ่มย่อยด้วยว่า แต่ละตอนจัดอยู่ในหมวดใด (เพื่อให้ผู้อ่านที่สนใจข้อมูลเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ได้เปิดอ่านเฉพาะตอนที่เกี่ยวข้องให้หนำใจ..) แต่ตอนนี้ผมยังไม่มีไอเดียในการแบ่งหมวดหมู่ย่อยเลย จึงยังไม่ได้ทำอะไรในเรื่องนี้ {b}2. Blog Tag{/b} คือกิจกรรมอย่างหนึ่งในสังคมหน้าจอ โดยเฉพาะผู้นิยมเขียนบล๊อกทั้งหลาย โดยไอ้คนเริ่มต้นจะเขียนเรื่องลับเกี่ยวกับตัวเอง ที่ไม่ (ค่อย) มีใครรู้ 5 เรื่อง ลงในบล๊อก (เป็นการแหกกฎของความเป็นบล๊อก ซึ่งควรจะเขียนเฉพาะข่าวต่างๆ ที่ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว) จากนั้นก็ แท็ก (คล้ายๆ การแตะมือเปลี่ยนผลัดอ่ะ) ต่อไปยังใครก็ได้ตามอัธยาศัย อีก 5 คน ไอ้คนโดนแท็ก ก็จะจำใจเขียนเรื่องของตัวเองขายเช่นเดียวกัน และก็แท็กใครก็ได้ต่อๆ ไปอีก ..แอนด์เอฟวรี่ติง ก็โกไลค์การแพร่เชื้อต่อๆ กันไป เช่นฉะนี้เอง เท่าที่ผมจำได้ คนคิดกิจกรรมนี้คนแรกเป็นกระทาชายชาวต่างชาตินายหนึ่ง แต่แล้วไม่นาน เชื้อแท็กนี้ก็แพร่พันธุ์เข้ามาสู่คนไทยคนแรก เมื่อต้นปี 2550 นี้เอง.. จากนั้นการแท็กก็กระจายกันออกไปในวงกว้าง อย่างสนุกสนาน ลองคูณดูเล่นๆ นะครับ สมมติวันที่ 1 มกรา มีคนไทยถูกแท็กเพียงคนเดียว และคิดมั่วๆ ว่าทุกสองวันจะมีคนโดนแท็กสำเร็จซัก 4 คน และไปแท็กต่อได้อีก 4 คนในอีกสองวัน (เอาเป็น 2 วัน เผื่อเวลาที่กว่าจะเปิดไปเจอว่าตัวเองโดนแท็ก และกว่าจะคิดว่าจะเขียนอะไรดี) จำนวนคนไทยที่อยู่ในวงจรก็จะมีถึง 1+4+16+64+256+... คน หรือคิดเป็น (4^n - 1) หารด้วย 3 ..พอถึง 31 มกรา ก็จะมีคนไทยเปิดเผยเรื่องลับของตัวเองถึง (4^16 - 1) / 3 = 1.4 พันล้านคน เอ่อ.. รู้สึกว่าจะเกินจำนวนประชากรไทยไปไกลละนะ ..ปั๊มลูกกันไม่ทันเลย! เห็นตัวเลขแล้วก็ใจหาย กลัวธุรกิจลูกข่ายจะครองโลกจัง.. (หรือที่จริงมันครองไปแล้วหว่า?) สมมติว่าแต่ละคนชวนชาวบ้านมาเป็นลูกข่าย (ที่ดี) ได้สำเร็จเพียง 4 คน ในเวลาครึ่งปี ชาวไทยวัยสิบแปดจนถึงแปดสิบ ทั้งประเทศ ก็จะตกอยู่ในวังวนนี้ภายในเวลาเพียงแค่ไม่เกิน 6 ปี! {b}3.{/b} ทำเป็นเฉไฉไปเรื่องอื่นซะงั้น แต่ความจริงแอบคิดว่า อยากโดนแท็กอยู่เหมือนกันง่ะ แต่ติดที่ว่า (1) ไม่ได้ไปอ่านบล๊อกใครประจำ คอมเม้นต์ก็ไม่เคย แล้วใครจะมารู้จักตรู.. (2) ยิ่งไปกว่านั้นคือ ตูไม่ได้เขียนบล๊อกแล้วใครจะมาแท็กเล่าฟระ! (คือถ้าผมเขียนบล๊อก และไปคบค้าสมาคม คอมเม้นต์ ให้บล๊อกชาวบ้านบ้าง ..ให้พอคุ้นชื่อ ก็น่าจะโดนแท็กภายในเดือนแรกนั่นแหละ เพราะอย่างน้อยก็ไม่มีใครเหลือให้แท็กแล้ว.. เนอะ..) และแล้ว ในที่สุด เมื่อหลายเดือนก่อนก็มีคนมาแท็กผมจนได้.. เขาคือ ป๋าเต้ด! ป๋าแกโดนแท็ก แล้วเอา 5 เรื่องของตัวเองไปเขียนลงในบท บ.ก. ของนิตยสาร DDT จากนั้นก็แสดงอารมณ์ขันเหนือชั้น (จริงๆ) ..โดยบอกว่า ขนาดนิตยสาร TIME ยังยกให้บุคคลประจำปี เป็น "YOU" ได้ (หมายถึงทุกๆ คนที่อ่านอยู่นี้อ่ะแหละ เพราะทุกคนล้วนมีส่วนช่วยกันเปลี่ยนวัฒนธรรมการรับสื่อ โดยนำข้อมูลทุกอย่างไปโพสต์ในเว็บ) ป๋าจึงขอแท็กแค่ 1 คน แต่คนๆ นั้นเป็น "YOU" (ผู้อ่าน DDT ทุกคนที่อ่านเจอข้อความนี้) มั่ง! ..โอ! เด็ด! ในที่สุดผมก็จะได้เขียนเรื่องลับของตัวเองบ้างแล้ว ..สมใจ ..ฮ่าๆ และเนื่องจากช่วงนี้ไม่ค่อยมีอะไรจะเขียน (เพราะไม่มีใครอ่าน) ก็เลยตัดสินใจว่า จะเขียนเรื่องลับ (blog tag) ซะ 5 ตอนรวดเลยดีกว่า (วันละเรื่องๆ) จะได้ดูเหมือนเขียนเยอะดี :P ..ความจริงก็ได้ลิสต์ไว้แล้วล่ะว่า 5 เรื่องจะมีอะไรมั่ง และพิมพ์ไว้คร่าวๆ ตั้งหลายเดือนมาแล้ว ตอนนี้ได้เวลาเอาออกมาขยาย (และขาย) กันล่ะครับ.. ก็ถือว่าฉลองหน้าเว็บแบบใหม่กันไป.. ออกตัวไว้ล่วงหน้าก่อนเลยว่า คงแทบไม่มีใครเอาเรื่องแย่ๆ ออกมาเปิดเผยแน่นอน ผมก็เลยจะทำเป็นนึกเรื่องไม่ดีๆ เหล่านั้นไม่ออกบ้าง.. 5 เรื่องที่จะเอามาเขียนก็จะเน้นเรื่องที่ผมเคยหรือเป็น แต่ไม่ค่อยเล่าให้ใครฟัง เป็นหลัก ประเภทว่า "อ้าวเหรอ.. เคยมีงี้ด้วยเหรอ!" ..เรียกว่ารวบรวมเรื่องที่ ออกแนวอวดนิดๆ.. (แบบว่าเพิ่งได้โอกาสเล่าอ่ะนะครับ.. 555..) หรือนี่เป็นสาเหตุที่เกิดอยากถูกแท็กนัก! ..อืม ..ก็นั่นน่ะซี่! us:=นวย.:am:. - 08/07/2007 22:32 ๏+๏-๏-๏-๏- op:=ฮ่ะๆๆ อยากถูกแท็กก้ไม่ยักบอกแฮะคนเรา... จริงๆ แล้ว เคยโดนแท็กแล้วเมื่อหลายเดือนก่อน ตอนที่ใครซักคนในโปรแกรมโดนแท็กมา แล้วก็ไล่แท็กมันแต่คนในห้องกันจนเกลี้ยงห้อง แต่เนื่องจากคุฯชายแจน ก1 แท็กผิดที่ผิดทางไปหน่อย ดันไปแท็ก ShauฯPost ซึ่งบอกไว้แต่ต้นว่าจะไม่เขียนเอง เลยแอบเนียนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไม่ตอบซะงั้น แต่ความจริงคือ นึกไม่ออกว่าจะเขียนอะไรดี....หงิ่ว us:=Shauฯ - 09/07/2007 23:07 ๏+๏-๏- op:=อ่ะอ้าว.. เป็นงั้นไป แต่ดีแล้วเนอะ ถ้าแท็กแต่แรกก็คงไม่เขียนแต่ละตอนได้ยาวขนาดนี้หรอก! ตอนนี้ขี้เกียจทำงาน.. 5555 us:=นวย.:am:. - 10/07/2007 00:05 ๏+๏-๏- op:=เห็นด้วยค่ะ เขียนเอง 5 ตอนแบบนี้ล่ะค่ะดีแล้ว อ่านมันดี เฉพาะตอนแรกก็แอบหัวเราะ/อมยิ้มไปตลอดหน้าแล้วค่ะ ::smile3:: us:=Shauฯ - 10/07/2007 11:34 ๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-