tp:=9/1/50 .. ระเบิด!
tg:=
op:=
ก่อนวันสิ้นปี 2549 อาจจะมีคนๆ นึงพูดประโยคนี้อยู่ที่ต่างประเทศ
"หาว่าคาร์บ๊องส์เรอะ.. งั้นจัดบอมบ์ของแท้ให้ไปเลยเป็นไง.."
แล้วก็เลยเกิดเหตุการณ์วางระเบิดตามที่สาธารณะในกรุงเทพฯ หลายจุด
(ตามที่ทุกคนก็คงจะได้ข่าวกันดีอยู่แล้ว)
อันนี้จะจริงหรือเปล่าก็สุดจะเดา..

ที่แน่ๆ การวางระเบิดครั้งนี้ต้องการให้ประชาชนตื่นกลัว
และลดความน่าเชื่อถือในรัฐบาลชุดนี้ (ดรีมทีมของแท้ในใจผม) และ คมช.
และมันก็ได้ผลซะด้วย!
เพราะนอกจากเด็กและวัยรุ่นซึ่งไม่เคยกลัวอะไรอยู่แล้ว
บรรดาผู้ใหญ่ทั้งหลายต่างก็รู้สึกแอบๆ กลัวอยู่ในใจกันทั้งนั้น

เมื่อวันเสาร์+อาทิตย์ ผมออกจากบ้านไปสยาม ไปห้าง และไปจตุจักร
(เหมือนจะบอกกลายๆ ว่า ตูก็ยังวัยรุ่นนะเฟ่ย ไม่กลัวระเบิด..)
ก็เห็นการตรวจค้นกระป๋งกระเป๋ากันตามหน้าประตูห้างต่างๆ กันพอควร
(ซึ่งก็ไม่ได้มีความรัดกุมอะไรเล้ย.. ยามทั้งหลายก็ตรวจไปงั้นๆ เองแหละ)
แต่ทุกที่ก็ยังมีคน (เด็ก+วัยรุ่น) เดินกันเยอะเหมือนเช่นปกติ..

ความจริงผมก็คิดว่าระเบิดเนี่ย ถึงจะมีจริง มันก็ต้องอาศัยจังหวะที่บังเอิญมากๆ
..คือสมมติวันนี้มีวางระเบิดที่สยาม ถ้าผมจะโดนระเบิดได้
นอกจากการไปสยามวันนี้แล้ว ผมยังต้องเดินไปตรงบริเวณนั้นพอดี
และก็ไปอยู่ในเวลาที่มันโป๊ะเชะพอดีด้วย.. ซึ่งก็นับว่า ยากอยู่!

นอกนั้นยังได้เห็นตำรวจยืนตรวจการกันอยู่ตามที่ชุมชนคนเยอะๆ เพียบเลย
ก็ทั้งๆ ที่รู้อยู่ว่าการแอบเอาระเบิดมาวางอ่ะ มันตรวจจับเจอกันได้ง่ายๆ ที่ไหน
เรียกว่าโอกาสจับได้น้อยมากเกือบเป็น 0 เลยล่ะ..

คืนนั้นก็ยังคิดว่าเออดีแล้วที่งานเวิร์ลเทรดถูกยกเลิก
เพราะการที่มาประกาศปาวๆ ว่าเพิ่มกำลังตำรวจเข้าตรวจตราในงานแล้วอ่ะ
มันไม่ได้แปลว่าจะเจอระเบิดที่เขาซ่อนไว้ ได้ง่ายๆ นะเฟ่ย..
แล้วสุดท้ายก็มาจริงๆ มาตามนัดเลย.. เที่ยงคืนพอดีเป๊ง.. ตูกะแล้ว!
ถ้าไม่บึ้มตอนปีใหม่+กลางงานรื่นเริงพอดี มันก็ไม่น่าสลดใจและตื่นกลัวเท่านี้อ่ะดิ
ไอ้คนคิดแผนมันก็เข้าใจเล่นด้วยจิตวิทยานะเนี่ย..

แต่การมีตำรวจอยู่กันตามที่ต่างๆ เยอะๆ ก็ทำให้ผมคิดอะไรขึ้นมาได้อย่างนึง..

คือถ้าจะให้ดี น่าจะมีเด็กๆ และสาวๆ ไปถ่ายรูปกับตำรวจ มาลง นสพ. บ้างนะ
เผื่อสถานการณ์ความตึงเครียดในสังคมจะได้คลี่คลายอีกซักที..   :]

เราต้องเอาจิตวิทยาไปสู้กับมันครับ!
us:=นวย.:am:. - 10/01/2007 12:58
๏+๏-๏-๏-๏-
op:=อุ๊ย!  icons ย้ายที่ (เกี่ยวอะไรเนี่ย ???)

คือ...ดูข่าวฃ่วงปีใหม่แล้วไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดีอะค่ะ

วันศุกร์ตั้งใจว่าวันเสาร์จะไปซื้อเสื้อโบ๊เบ๊
คืนนั้นมันก็มีข่าวโบ๊เบ๊ไฟไหม้

วันที่ 31 กะว่าจัดห้องเสร็จแล้วจะไปซื้อของแถวอนุสาวรีย์
พี่แกก็บึ้มกันซะ.... 
ดีที่เรายังเก็บของไม่เสร็จ เลยไม่ได้ออกไป

โลตัสประชาชื่นที่ถูกออกข่าวด้วย (ตกลงมันระเบิดหรือไม่ระเบิด ?)
หนูก็เพิ่งไปมาเมื่อเสาร์ก่อนหน้านั้น

นึกๆ แล้วก็แบบ.... 
เราควรจะดีใจที่เรารอดทุกครั้ง (แต่โอกาสจะโดนมันก็น้อยอยู่แล้วนี่นา)
หรือเราเป็นตัวอะไรซักอย่าง ที่พอคิดจะไปไหนมันก็มีเหตุตลอดเลย ?

เพื่อผลทางจิตวิทยา เลือกข้อแรกดีกว่าเนาะ :P
us:=Shauฯ - 11/01/2007 22:55
๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-