tp:=6/1/50 .. อัลบั้มโปรด 2549
tg:=
op:=ทุกปลายปีจะมีธรรมเนียมว่า
ผมต้องคัดเลือกอัลบั้มโปรด (เพลงไทย) ในปีนั้น มาแนะนำ 5 อัลบั้ม
แต่ 2-3 ปีมานี้ก็ไม่เคยได้หยุดแค่ 5 อัลบั้มเลย ต้องมีเกินประจำ
..ปี 2549 ที่ผ่านมานี้ ไม่เป็นอย่างงั้นแล้วสิครับ!

คือเลือกอยู่หลายรอบมาก เลือกจนข้ามปีแล้วก็ยังไม่ได้ครบ 5 ซักที
เหตุที่คัดได้ไม่ครบ 5 ซักที ทั้งๆ ที่ปีก่อนๆ เลือกได้เกิน 5 ประจำ
ก็เพราะปีนี้หลายอัลบั้มอยู่ในระดับโอเคสูสีกันอ่ะครับ
ไม่ค่อยมีอัลบั้มไหนโดดเด่นเกินหน้าเกินตาคนอื่นมาได้เลย..
แต่วันนี้ก็ตัดสินใจว่า ยังไงก็ต้องเลือกแล้วล่ะ.. ประเดี๋ยวจะลืมทิ้งไว้นานเกิน

ถ้าลองคัดเลือกอัลบั้มที่ซื้อมาแล้วไม่รู้สึกเสียดายตังค์ (ถือว่าผ่านสเต็ปแรก)
จะมีที่ใช้ได้ๆ และหยิบฟังได้อย่างสบายใจๆ ไม่ตะขิดตะขวง อยู่หลายอัลบั้ม
ฉะนั้นปีนี้เลยขอตัดสินใจเลือกด้วยวิธีใหม่ แบบนี้ก็ละกัน..
1. ดูว่าอัลบั้มที่ลิสต์รายชื่อมาเนี่ย แบ่งกลุ่มได้กี่ประเภท
2. คัดเลือกให้เหลือแค่ 5 ประเภท, และถ้าประเภทไหนมีอยู่หลายอัลบั้ม
ก็จะต้องชั่งใจให้อัลบั้มเดียวเท่านั้นที่เฉือนชนะได้
3. แล้วก็เอา 5 อัลบั้มที่รอดมาได้ เป้นอัลบั้มโปรดประจำปี 2549 ซะเลย
เป็นอันเสร็จสิ้นกระบวนการ..

ฉะนั้นขอบอกว่า.. บางทีอัลบั้มที่ถูกเฉือนตกไป อาจจะเป็นอัลบั้มที่ดี (กว่า) ก็ได้นะ
แต่ละอัลบั้มที่ได้รับเลือก เป็นเพราะเกณฑ์ที่ผมใช้ (ตามอารมณ์) ในวันนี้ มากกว่า



{b}2549{/b}

{u}อัลบั้มเก็บตกข้ามปี (วางแผงปลายปี 2548){/u}
เข้ารอบมา 2 ชุดคือ Big & The SuperBand และ โต้ง Save Da Last Piece

สองชุดนี้ถือว่าสูสีกันมากๆ แต่ถ้าให้ผ่านทั้งสองอัลบั้มเดี๋ยวปีนี้โควต้าจะล้น
.. ความจริงสองอัลบั้มนี้เป็นคนละแนวกัน จะเอามาเทียบกันก็ค่อนข้างยาก
แต่ผมตัดใจเลือก Big & The SuperBand ครับ..

ขอพูดถึงอัลบั้มของพี่โต้งก่อนละกัน ก็เป็นอัลบั้มที่ฟังได้ดีเพลิดเพลินอารมณ์
ทุกเพลงพี่โต้งแต่งทำนอง และพี่บอยตรัยเขียนเนื้อร้อง ซึ่งก็ถือว่ากลมกลืนดี
และยังมีจุดแข็งที่อุตส่าห์มีแขกรับเชิญมาร้องมากมาย อาทิ นภ, บอยตรัย,
เต้ง พิชัย จิราธิวัฒน์, บุรินทร์ และตุล อพาร์ตเม้นท์ฯ, นู๋ คิดแนปเปอร์ส, ธีร์
สไตล์การแต่งเพลง บวกกับฝีมือการโปรดิวซ์ของเขา แถมยังมีพี่ก้อ ณฐพล
มาเล่นเบสในอัลบั้มนี้ด้วย แทบจะมองเป็นงานใหม่ของวง P.O.P ได้เลย..
..อัลบั้มนี้ยังมีเพลงช้าเนื้อหาบาดใจ ท่วงทำนองจี๊ดที่สุดในโลก อย่างเพลง "ตื่น" ด้วย

เหตุผลที่ผมเลือก Big & The SuperBand มาเป็นอัลบั้มโปรดก็เพราะ
- ผสมเสียงออกมาดีกว่า ชัดใส จัดจ้าน ในขณะที่ของพี่โต้งเสียงทึบทึมและเบาเกินไป
ผมก็เลยหยิบอัลบั้ม Big & The SuperBand มาฟังบ่อยกว่าโดยปริยาย
- ต้องยอมรับว่าเสียงร้องของครูบิ๊ก (ธานัท) ดีกว่าพี่โต้งแน่นอน
(ทั้งๆ ที่เพลงที่พี่โต้งร้องเองก็ถือว่า แต่งได้ดีและเหมาะสมกับเสียงร้องแล้ว)
- ฟังในเวลาเบื่อๆ ได้ดี เพราะเพลงมีสีสัน เครื่องเป่า สะใจดีแท้
เพลงติดหูง่าย ร้องตามง่ายกว่าอัลบั้มของพี่โต้งด้วยครับ..

{table style='background: #FFF none'}{tr}{td width=260}{img src=data/pic/cov/49_bigsuperband.gif alt=}{td}
{b}ศิลปิน :{/b} Big & the SuperBand
{b}อัลบั้ม :{/b} Take A Brass!
{b}สังกัด :{/b} Craftsman Records
{/table}




{u}อัลบั้มเพลงใหม่จากหลายศิลปินรวมกัน{/u}
เข้ารอบ 2 ชุดคือ Like Light จากกุนซือคลับ และ Centerpoint จากอาร์ติสติก

เริ่มวางแผงพร้อมๆ กันในงาน FaT ต้นเดือน พ.ย. นี้เอง
ราคาก็เท่ากัน คือแพงทั้งคู่! (ปก 300 บาท)
แถมยังมีหลายศิลปินที่เหมือนกันอีก นั่นคือ ใหญ่โมโนโทน, บอยตรัย, ลิปตา
เป็นอีกสองอัลบั้มที่กินกันไม่ลงจริงๆ อ่ะครับ ต้องจำใจเลือกอีกแล้ว..
..ผมให้อัลบั้ม Like Light เฉือนชนะไปเฉียดฉิว ด้วยความที่ฟังง่ายกว่า ก็ละกัน

อ๊ะ! ไม่ได้แปลว่าอีกชุดจะฟังยากแปลกหูหรืออย่างไร เพียงแต่มีการโชว์ของมากกว่า
และความเป็นป๊อปน้อยกว่า ก็เลยถือว่าฟังยากกว่านิดหน่อยครับ..
(ที่จริงเพลงก็ดีเป็นส่วนมากอ่ะนะ เพลงที่แนะนำคือ "อนัตตา" The Peachband
ซึ่งตั้งใจทำออกมาในสไตล์แจ๊สย้อนยุคได้อารมณ์มากๆ เลย..
ส่วนศิลปินอื่นๆ ที่ยังไม่ได้พูดถึงก็มี สุหฤท+น้อยวงพรู, แมรี่+Mr.Z, เจี๊ยบวรรธนา+Fin,
FunkyWahWah+บอยตรัย, กิ๊ฟH+DobeMusic, Sleepingsheep+เวย์ไทเท,
คิดแนปเนอร์ส, เล็ก สุรชัย, และ August6th+Sleeper1)
แล้วเพิ่มความคุ้มโดยการแถม dvd มิวสิควีดิโอครบ 12 เพลงให้อีกตะหาก

(ถึงแม้จะประหยัดไม่เข้าท่า โดยการเอา dvd กับ cd มาหันหลังชนกันในแผ่นเดียว
-- ไม่มีสกรีนแผ่น เวลาจะเปิด cd หรือเปิด dvd ก็เลือกพลิกหน้าใส่เครื่องกันเอาเอง
ซึ่งมีแต่เสียงด่า ว่าแผ่นหนาเกินไป เครื่องหมุนไม่ค่อยไหว
และยังต้องระวังมากขึ้นหลายเท่าเพื่อที่จะไม่ให้แผ่นเป็นรอยด้วย!..
แต่ถ้าคิดในแง่ดี อย่างน้อยนี่ก็คือ dual cd+dvd แผ่นแรกของไทยก็แล้วกันล่ะเว้ย!)

ส่วนอัลบั้ม Like Light นี่ป๊อปใสๆ เบาๆ ฟังสบายๆ ตั้งแต่ต้นจนจบเลย
ศิลปินที่ยังไม่พูดถึงก็มี มิก เชษฐา, อุ๋ย จุไรรัตน์, เขม, Superbaker,
อพาร์ตเม้นท์คุณป้า, Rhythmatique, T-Six และ Ionion
พูดถึงความดังและความแนวแล้ว วงในอัลบั้มนี้จะด้อยกว่าอัลบั้ม Centerpoint
แต่ก็มีคอนเซปต์ชัดเจนว่าเป็นเพลงป๊อปฟังสบาย เนื้อหาแง่บวก

และแม้จะไม่แถม dvd แต่ก็แถมเป็นบุญให้ครับ
เพราะรายได้ส่วนนึงเค้าเอาไปช่วยผู้พิการทางสายตา..

{table style='background: #FFF none'}{tr}{td width=260}{img src=data/pic/cov/49_likelight.gif alt=}{td}
{b}ศิลปิน :{/b} รวม 12 ศิลปิน
{b}อัลบั้ม :{/b} Like Light
{b}สังกัด :{/b} Gunzue Music Club
{/table}




{u}อัลบั้มอาร์แอนด์บี{/u}
เข้ารอบอัลบั้มเดียวคือ Rhythm&Boyd E1even1h จากค่าย Love is

ถึงแม้จะชนะใสๆ เพราะไม่มีคู่แข่ง แต่อัลบั้มนี้เขาก็ดีจริงๆ นะครับ
อาร์แอนด์บีแบบซาวด์ผิวดำจ๊าบๆ แบบนี้ เพลงไทยไม่มีใครทำมานานแล้ว
(รับรองว่าหลังจากนี้ไป จะต้องได้ยินซาวด์นี้กันเกลื่อนเมือง)
แถมยังกล้าใช้นักร้องหน้าใหม่ (เสียงใหม่) ล้วนๆ ซึ่งก็ร้องได้ในระดับโอเคขึ้นไป
(ความจริงก็เคยออกอัลบั้มแล้วหลายคน.. แชมป์, คัตโตะ ลิปตา, อิด Liberty, มาเรียม B5)
และที่สำคัญเหนือสิ่งใดนั้นก็คือ อัลบั้มนี้แจกฟรี!.. ฮี่ๆๆๆ..
.. ส่วนรายละเอียดเดี๋ยวค่อยมาว่ากัน

{table style='background: #FFF none'}{tr}{td width=260}{img src=data/pic/cov/49_boydeleven.gif alt=}{td}
{b}ศิลปิน :{/b} บอยด์ โกสิยพงษ์
{b}อัลบั้ม :{/b} Rhythm & Boyd Eleventh
{b}สังกัด :{/b} Love is
{/table}




{u}อัลบั้มโซล+ลูกผสม{/u}
เข้ารอบ 3 ชุดคือ ก้อ ณฐพล, Good September และ Tattoo Colour

Good September.. มีเพลงช้าหลายเพลงที่ดี แต่งดี แต่นักร้องเสียงหล่อเกินไป
(เพลงโซลน่าจะมีเสียงร้องไปทางเครสเซนโด้ หรือมิสเตอร์ทีม มากกว่า..)
แม้จะฟังดูโอเคแต่ก็ผิดความคาดหวังพอควร เพราะซิงเกิ้ลแรกๆ ทำไว้ดีกว่านี้
เนื้อร้องในอัลบั้มเต็มชุดนี้ไม่มีอะไรเลย วนๆ เวียนๆ ไม่มีอะไรใหม่และไม่น่าประทับใจ

พี่ก้อ.. เพลงก็ดี (บางเพลงก็เป็นป๊อปธรรมดาไปหน่อย) ดนตรีก็ดี
ฟังต่อเนื่องกลมกลืนกันดี ไหลลื่นตั้งแต่ต้นจนจบ
แต่ก็ทำให้รู้สึกว่าอัลบั้มสั้นเกินไปไม่จุใจ
(ถ้าจะเป็นอัลบั้มสั้นๆ หรือ E.P. ก็ควรมีความหลากหลายกว่านี้นะผมว่า)
และยังมิกซ์เสียงได้ทึบไปนิดนึง (หรือผมอาจจะไม่ชินหูกับลักษณะซาวด์แบบนี้เอง..)

Tattoo Colour เป็นวงที่ผมเลือกครับ.. ชื่ออัลบั้ม Hong Ser
เป็นวงหน้าใหม่จากค่ายสมอลล์รูม ที่ออกอัลบั้ม (แรก) พร้อมกันทีเดียวหลายวง
(ได้แก่ Lemon Soup, Tattoo Colour, Slur, และบอล จารุลักษณ์)
เป็นแบบนี้ก็อดไปพาดพิงและเปรียบเทียบกับอัลบั้มของวงอื่นๆ ไม่ได้..
..อัลบั้ม Tattoo Colour เป็นอัลบั้มที่ดีที่สุดในกลุ่มนี้ครับ

- Lemon Soup เนื้อเพลงแปลยากไปนิด (ออกไปทางปรัชญาถาปัด จัดวางฟังก์ชันไปนู่น)
ผสมเสียงไม่ดีเอาซะเลย ดนตรีฟังไม่รู้เรื่อง
และหนำซ้ำ เสียงร้อง (ที่ไม่เข้ากับแนวดนตรี) ยังมาดังกลบด้วย
ถึงจะเป็นแนว College Sound ก็ไม่จำเป็นต้องทำซาวด์น่างุนงงแบบนี้ซักหน่อย
ป.ล. อยากให้ทำเพลงแนวน่ารักแบบเดิม (Cheesecakemania) มากกว่า เจ๋งกว่า..

- Slur เป็นวงในแนว Garage Rock (แปลว่าไรฟะ) ดนตรีวนๆ เมโลดี้วนๆ
เสียงร้องใหญ่ๆ คล้าย S.S.S. และร้องได้กวนโอ๊ยดีมาก..
เนื้อหาก็คงจะเข้ากับแนวเพลงมั้ง คือหลุดโลกจนฟังไม่เข้าใจไปเลย
เหมือนพยายามมีสาระ แต่พูดด้วยสำนวนประหลาดโลกจนคนฟังงง
..พยายามฟังอยู่หลายทีแล้ว แต่พอถึงประมาณเพลงที่ 7 หรือ 8
ก็จะเกิดความรู้สึกกระสับกระส่าย เมื่อไหร่มันจะจบซักทีวะ.. ทุกครั้งเลย!
(ก็เพลงมันเหมือนกันทุกเพลงจนแยกไม่ออกเลยอ่ะ)

- บอล จารุลักษณ์ ชายเดี่ยวอาร์แอนด์บีคนแรกของค่ายนี้
แต่งเองถึง 10 ใน 11 เพลง และในความคิดผมคือ แต่งได้แต่ยังไม่ดี!
แต่ละเพลงแทบไม่มีความสละสลวยในเนื้อร้องเลย ไม่มีสัมผัสด้วย..
แต่เสียงร้องถือว่าดีนะ ดนตรีที่ทำโดย Syndi Ceui ก็ดี
ถ้าอัลบั้มนี้ให้คนอื่นแต่งเพลงให้ คงจะดีมากๆ.. (โห! ว่าหรือชมหรือยังไงฟะเนี่ย..)

ส่วนอัลบั้มของ Tattoo Colour แต่งเพลงได้ดีจริงๆ ครับ มีความหลากหลาย
(เพลงที่ถือว่าเป็นตัวประกอบ ใส่มางั้นๆ ไม่จับใจ.. แทบไม่มีเลย)
การเรียบเรียงดนตรีมีลูกเล่นน่าติดตาม ชวนให้ฟังอย่างตั้งใจตั้งแต่ต้นจนจบได้
มิกซ์เสียงได้ดีขึ้นกว่าอัลบั้มอื่นๆ ของสมอลล์รูมด้วย, เสียงร้องของนักร้องนำก็ดีมาก
ข้อติมีเพียง 2 อย่าง
- มือกีตาร์ร้องเอง 2 เพลง (เป็นคนแต่งทุกเพลง ถือว่ามีฝีมือในการแต่งครับ!)
แต่ตั้งใจฟังจะรู้สึกว่า ถ้าไม่เก๊กสำเนียงขนาดนั้นก็คงจะดีมากๆ ..เสียงดีอยู่แล้วด้วย
- ปกอัลบั้มทำให้ผมเข้าใจว่าเป็นอัลบั้มเพลงตลกๆ ฮาๆ ทั้งที่จริงไม่เกี่ยวเลย
ก็ได้ยินเขาว่ากันว่าวงนี้แสดงสดได้ฮา ก็เข้าใจ แต่ปกอัลบั้มไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้มั้ง
(ชื่ออัลบั้มก็ด้วยอ่ะ ไม่ค่อยเชื่อมต่อกับตัวเพลงเท่าไหร่เลย..
ทำไมต้อง Hong Ser? รู้สึกจะมาจาก Her Song.. แต่น่าจะใช้ชื่ออื่นที่เหมาะกว่านี้)

{table style='background: #FFF none'}{tr}{td width=260}{img src=data/pic/cov/49_tattoo.gif alt=}{td}
{b}ศิลปิน :{/b} Tattoo Colour
{b}อัลบั้ม :{/b} Hong Ser
{b}สังกัด :{/b} Smallroom
{/table}




{u}อัลบั้มป๊อปร็อก{/u}
เข้ารอบ 3 ชุดคือ Supersub, Lullaby, และ Playground

Supersub เป็นป๊อปร็อกแบบคุ้นหูคนญี่ปุ่น (รึเปล่า)
Lullaby เป็นป๊อปร็อกแบบคุ้นหูคนอังกฤษ (รึเปล่า)
Playground เป็นป๊อปร็อกแบบคุ้นหูคนไทย (รึเปล่า)

Supersub.. เป็นวงใหม่จากค่าย ตาต้าเรคคอร์ดส์ (ของพี่ต้า พาราดอกซ์) ขายโดยสนามหลวง
อัลบั้มนี้ก็แต่งดี เล่นดี ร้องดี ฟังแล้วเพลินใจยิ่งนัก คิดว่าน่าจะโดนใจวัยรุ่นได้ไม่ยาก
แต่ติดตรงปกอัลบั้มไม่ค่อยสวย และ look ของสมาชิกในวงชวนให้สับสนไปหน่อย
..ส่วนเหตุที่ผมไม่เลือกอัลบั้มนี้เพราะยังไม่เนียนและกลมกล่อมเท่า Playground ครับ

Lullaby.. นี่ก็อัลบั้มแรกของวงเช่นกัน จากค่าย Kiosk Records และขายโดยสไปซี่ดิสก์
ป๊อปร็อกซาวด์แหลมใสบาดหู แต่ตัวเพลงกลับหม่นหมองใจโคตรๆ (เพลงเร็วยังหม่นอ่ะ)
เป็นส่วนผสมที่ประหลาด แต่ก็ออกมาเป็นอัลบั้มนี้ที่มีแฟนๆ โปรดปรานเยอะมากเลย
(โดยเฉพาะเหล่าเด็กแนวานุแนว ทั้งหลาย.. <-- บัญญัติศัพท์ใหม่ซะงั้น!)
..เหตุที่ผมไม่เลือกเพราะผสมเสียงยังไม่ดี คือมันดังจนแตกพร่า (clip)
(เห็นว่าเขาเอามาเปลี่ยนแพ็คเกจ เปลี่ยนปก และรีมาสเตอร์ใหม่แล้ว..
ซึ่งก็นับว่าดีครับ น่าจะช่วยให้ขายได้ดีขึ้น เพราะแพคเกจเก่ามันแนวเกินไปหน่อย!
และสงสัยนี่จะเป็นอัลบั้มที่ถูกรีมาสเตอร์เร็วที่สุดในโลกเลยมั้ง.. ยังไม่ถึง 1 ปีอ่ะ.. 5555)

ผมเลือก Playground เพราะเป็นอัลบั้มที่มีคอนเซ็ปต์ชัดเจน ชวนให้คล้อยตามได้
มี 5 เพลงในอัลบั้ม ที่เป็นซิงเกิ้ลที่เคยออกมาแล้วกระจัดกระจายตามที่ต่างๆ
เมื่อเอามารวมกับ 9 เพลงใหม่ และ interlude มากมายที่ช่วยประสานเพลงให้กลมกลืน
ก็ทำให้สร้างความคุ้นเคยกับอัลบั้มนี้ง่ายยิ่งขึ้น และอัลบั้มนี้กลับมีคอนเซปต์แข็งแรงขึ้น
.. อีกทั้งยังเป็นวงที่แต่งเพลงได้ดีด้วยครับ เนื้อหามีแง่มุมใหม่ๆ ภาษาที่ใช้ก็เหมาะเจาะดี
สไตล์ทำนองและดนตรีก็เป็นร็อกที่ฟังไม่ยาก คือเอามันส์แบบกีตาร์ตัวนึงแตก อีกตัวนึงใส
(แต่ไม่มีไลน์ไหนถูกหมกเม็ดหรือกลบกัน, อันนี้ยกความดีความชอบให้คนผสมเสียง)
อัลบั้มชุดที่ 2 นี้ทำได้ดีขึ้นกว่าอัลบั้มที่แล้วทุกด้าน รวมทั้งเสียงร้องที่หายเพี้ยนแล้วด้วย..

{table style='background: #FFF none'}{tr}{td width=260}{img src=data/pic/cov/49_playground.gif alt=}{td}
{b}ศิลปิน :{/b} Playground
{b}อัลบั้ม :{/b} Mr.Postman
{b}สังกัด :{/b} RIP Studio
{/table}

us:=นวย.:am:. - 10/01/2007 12:25
๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-