tp:=18/7/46 .. ถึงลูกถึงคน tg:= op:=คืนนี้รายการทีวีช่อง 9 โมเดิร์นไนน์ ถึงลูกถึงคน.. ซึ่งมีคุณสรยุทธ (นามสกุลไรหว่า) เป็นพิธีกร ก็ยังมันส์สะใจเช่นเดิม ...ผมไม่ได้ตั้งใจดูหรอกครับ ได้ยินเสียงจากทีวี เลยหันไปดูบ้าง.. รายการนี้ผมว่าดีเลยทีเดียว ดีทั้งประเด็นและแขกรับเชิญที่เลือกมาพูดคุย ดีทั้งการเปิดโอกาสให้ประชาชนได้ถามคำถาม ได้ร่วมโหวตความคิดเห็นแต่ละวัน และได้ส่งข้อความไปออกหน้าจอทีวีด้วย.. .. แต่ที่เด็ดสุดคือลีลาการถามแบบเว้ากันซื่อๆ พูดกันตรงๆ พร้อมๆ กับใช้คำถามที่จี้ใจดำแขกรับเชิญสุดๆ คือจิ้มปากกาใส่แขกรับเชิญไม่ยอมเลิก จนกว่าจะเคลียร์ เรียกว่าสะใจคนดูเลยล่ะ.. ฉะนั้นรายการทีวีวิเคราะห์เหตุบ้านการณ์เมืองตอนนี้ ไม่มีใครมาแรงเกินกว่าพิธีกรคนนี้แล้วมั้งครับ ผมว่ารายการแบบนี้ถ้าจะมาแรงละก็ ผมขอยกความดีความชอบให้พิธีกร คือคุณสรยุทธ ไปคนเดียวเต็มๆ เลย.. ลีลาการถามตรงดี ไม่อ้อมค้อม ไม่เสแสร้งแกล้งชม ดูๆ แล้ว เหมือนเราไปคุยเองเลย.. ถามโดนใจตลอด ทำให้คนดูชอบ แล้วผมว่าเขาวางตัวดีนะครับ ไม่เข้าข้างฝ่ายใดเป็นพิเศษ จะเป็นกลางตลอด และเป็นฝ่ายถามอย่างเดียว ถามเพื่อให้ได้ความกระจ่าง แบบนี้นอกจากจะถูกต้องตามจรรยาบรรณแล้ว ก็ไม่มีศัตรูด้วย.. ถ้าทำรายการแบบทำผิดอย่าเผลอ หรือตามล่าหาความจริง ถึงจะเป็นรายการที่ดี แต่อันนั้นน่ะศัตรูเพียบ อาจโดนดักตีหัว หรือเสียชีวิตได้โดยไม่รู้ตัว.. ใครยังไม่เคยดูรายการถึงลูกถึงคน ก็ขอให้ลองหาเวลาดูกันสักครั้งครับ.. แล้วจะติดใจ !! แม้ไม่ชอบติดตามข่าวสาร แค่ดูเอาเพลินๆ ก็พลอยสนุกไปด้วย ผมเองก็ได้รายการนี้ช่วย ให้รู้ข่าวบางข่าวได้เหมือนกันครับ ... ที่ชอบรายการนี้อีกอย่างนอกจากความสะใจแล้ว ก็คือ ทำให้ผม (คนดู) ได้รู้ตัวเองว่า ก่อนฟังการพูดคุยและหลังฟังแล้ว เรามีความเห็นต่างไปไหม อย่างไร และเราเชื่อว่าฝ่ายไหนมีเหตุผลกว่า นั่นคือนอกจากได้ดูเขาถกกันดุเดือดแล้ว ยังเป็นการทำให้รู้ความคิดตัวเองได้อีกทางหนึ่ง.. ก็เลยขอแนะนำรายการไว้ ณ ที่นี้ฮะ :] us:=นวย.:am:. - 19/07/2003 20:57 ๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-