tp:=16/7/46 .. คุณครูที่เรื่องมาก
tg:=
op:=ผมหารายได้เสริมโดยการสอนพิเศษคณิตศาสตร์ ม.ปลาย
เริ่มทำตั้งแต่อยู่ปี 1 ถึงตอนนี้ก็ 4 ปีกว่าแล้ว
ถ้านับกันดูจำนวนน้องๆ ที่สอนมา ทั้งเทอมเดียวหรือต่อเนื่อง
จนปัจจุบันก็ยี่สิบกว่าคนได้.. และเป็นคนที่สอนอยู่ในตอนนี้ 12 คน
มีคิวสอนเย็นวันธรรมดา 4 วัน และวันหยุดเต็มๆ อีก 2 วัน วันละ 3 รอบ
... พูดตรงๆ ว่าชักจะอิ่มเสียแล้วครับกับงานนี้
อาจเป็นเพราะผมยังไม่แอคทีฟพอ
หรือไม่ก็ รู้ตัวว่ายังสอนไปไม่เต็มที่.. ไม่ได้ดั่งใจคิด..
แถมพอสอนซ้ำๆ เรื่องเดิมหลายๆ คน ก็ชักจะจำเจชวนให้เบื่อ
ถ้ายังงั้น ผมคงเป็นครูจริงๆ ไม่ได้..

จะว่าไปแล้วถึงจะมีคนเรียนเยอะขนาดนี้
แต่ผมเป็นคนสอนที่เรื่องมากใช้ได้เลยล่ะครับ
- ถ้าน้องไม่ได้สมัครใจอยากมาเรียนด้วยตัวเอง ก็ไม่รับสอน
- ให้ไปสอนถึงบ้าน หรือไปสอนใกล้ๆ ร.ร. ..ก็ยังไม่ยอมไปอีก
แม้ว่าจะเพิ่มเงินให้มากขนาดไหนก็ยังไม่เคยตกลงตอบรับใคร
คงเป็นเพราะไอ้อารมณ์นี่ล่ะครับ ที่ทำให้เรื่องมากขนาดนี้
- คิดค่าเรียนก็เอาการอยู่, สูงสุดคือ 2 ช.ม.กว่า 350-500 บาท
- ไม่ว่างก็ไม่สอน, วันไหนป่วย วันไหนติดงานก็ไม่สอน
- รู้ตัวว่าสอนไม่ดี ไม่ได้ดังหวัง ก็ไม่อยากสอนอีกแน่ะ..

อ่านแบบนั้นแล้วอย่าเพิ่งมองผมเป็นคนไม่ดีล่ะ
เพราะบทจะตามใจ ก็ใจดีจัดๆ นะครับ..
คือถ้าเป็นคนสนิทแล้วล่ะก็ จะจ่ายน้อยแค่ไหนก็สอนไปเต็มที่อยู่ดี
แล้วก็ผมไม่เคยขัดใจเวลาน้องคนไหนติดงาน, มาสาย, ขี้เกียจเรียน, โดด
เพราะเห็นว่าการเรียนแบบตัวต่อตัวนี้มันบังคับกันไม่ได้
อยากเรียนก็เรียน ถ้าไม่อยากเรียนก็จงโดด
วันไหนถ้าผมไม่อยากสอน ก็นั่งคุยเล่นกัน.. :]
หรือถ้าน้องสนใจวิชาอื่นอยู่ ก็เอาวิชาอื่นมาถกกัน มาถามกัน..
แบบนี้ผมก็ว่าดี
มีอารมณ์อยากจะเรียนตอนไหนก็ค่อยๆ เริ่มเรียนกันไป

ถึงจะเป็นการสอนที่แปลกกว่าชาวบ้านสักหน่อย
แต่ผมรับประกันว่าเรียนกับผมแล้วเข้าใจ รู้เรื่อง แน่นอน
เสียดายที่กำลังจะหางานประจำทำแล้ว
ฉะนั้นน้องๆ ที่เรียนอยู่ ก็อาจจะมีเวลาสอนต่อได้ไม่ครบทุกคน
เรื่องนี้ยังคิดไม่ตกว่าจะเอายังไงดี..
เอาล่ะ ไปสอนก่อนดีกว่าครับ นี่มานั่งพิมพ์ กินเวลาสอนไปแล้ว
คงไปสายอีกแน่ๆ เลย ตามฟอร์ม..

{small}ป.ล. หลังจากผมทำอาชีพครูสอนพิเศษตัวต่อตัวแบบนี้ได้พักหนึ่ง
ผมเริ่มเข้าใจในคนอื่นที่หารายได้ด้วยงานพิเศษต่างๆ
ว่าเออหนอ เราเองเวลาสอนก็ไม่อยากให้ใครมาต่อราคายังกับขายของ
เพราะเราสอนเต็มที่สมราคาอยู่แล้ว ไม่เคยคิดแพงเกินไป..
คนที่ทำงานอื่นก็คงไม่อยากให้ใครมาต่อราคาเหมือนกัน
ก็มันเป็นโอกาสที่เขาจะหารายได้ไปส่งเสริมงานอดิเรกเขาน่ะ..
แล้วก็พยายามเป็นลูกค้าที่ไม่จู้จี้จุกจิก
เพราะเวลาเราทำงานสอนเนี่ย ก็ไม่อยากให้ใครมาตำหนิวิธีของเรา
.. เป็นผู้ให้บริการ ที่เรื่องมาก และเป็นผู้รับบริการ ที่ไม่เรื่องมาก นี่เอง..

.. ล่าสุด ช่างภาพรับเชิญวันรับปริญญา
ผมก็พยายามไม่ไปต่อราคามาก แบบว่าเกรงใจ..
แล้วก็ไม่ได้สั่งการอะไรมากมาย ถ่ายแบบไหนก็ได้
ขอให้ถ่ายตามใจชอบเลย อยากลองอะไรแบบไหนมุมไหนเอาเลย
(แล้วผลงานคงออกมาดีเอง)..
แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณอีกทีนะจ๊ะที่มาถ่ายให้
และสุดท้ายพูดไปพูดมาก็ลดราคาให้จนได้ :]{/small}
us:=นวย.:am:. - 19/07/2003 20:56
๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-