tp:=20/12/45 .. ฟอร์เวิร์ดเมล์ 2
tg:=
op:=ช่วงนี้รู้สึกตัวว่าชักจะรุนแรงไปทุกทีๆ
แค่เขียนเรื่องฟอร์เวิร์ดเมล์เมื่อวันก่อน ก็มีหลายคนไม่พอใจแล้ว
ผมเขียนไปไม่ได้มีเจตนาร้ายจริงๆ นะ
แต่อาจจะมีเวลาขัดเกลาไม่มากเหมือนก่อน
ทำให้คนอ่านตีความไปได้ต่างๆ นานา
ที่จริงผมแค่นึกสนุกขอแยกประเภทฟอร์เวิร์ดเมล์แค่นั้นเอง

ต่อเนื่องจากตอนที่แล้วคือว่า
ทุกครั้งที่ผมได้รับจดหมายลูกโซ่.. ผมจะหงุดหงิดมาก
และผมส่งลิงก์ไดอะรี่ในวันที่เขียนเรื่องเมล์ลูกโซ่ กลับไปให้อ่าน
มีหลายครั้งจนจำไม่ได้ว่าใครบ้าง
หัวข้อของเมล์อาจจะเป็น
"พี่นวยเบื่อแล้วว่ะ ทำไงดี"
นั่นคือพยายามเขียนให้ประนีประนอมที่สุดแล้วนะเนี่ย
ก็บอกแล้วว่ามันหงุดหงิดได้อ่ะครับ..

ถ้าใครจำไม่ได้ลองกลับไปอ่านดูก่อนนะครับ
ว่าไดอะรี่ทั้งสองวันนั้นเขียนไว้ว่าอย่างไรบ้าง
นี่เป็นลิงก์ -- {a href=0021}วันแรก{/a} และ {a href=0100}วันที่สอง{/a}
ถ้าไม่ได้กลับไปอ่านอาจจะตึความการเขียนของผมวันนี้ผิดอีก..


.. น้องคนหนึ่งออนไลน์ใน msn เมื่อครู่
น้องมาขอโทษผม ที่ส่งเมล์ลูกโซ่มาให้
การที่ผมส่งไดอะรี่นั้นให้อ่านทำให้ฉุกคิดได้
... อันที่จริงผมลืมไปแล้วว่าน้องคนนี้เป็นคนที่ส่งเมล์ลูกโซ่มาให้
คือไม่ได้โกรธอะไรอ่ะครับ ไม่ได้แค้นเคือง..
พอคุยกันแล้วผมก็เลยลองกลับไปอ่านข้อความในสองหน้านั้นอีกครั้ง
ผมไม่ได้อ่านมานานแล้ว..
ผมสงสัยอยู่ว่ามันแรงเกินไปไหม
และแล้วผมก็เจอข้อความหนึ่งแปะอยู่ในนั้น..



{i}เราได้อีเมลว่าด้วยเรื่อง 
"พี่นวยเบื่อแล้วว่ะ ทำไงดี" 
ก็เลยเปิดเข้ามาเล่นๆ 

เราเป็นคนนึงที่อ่านแล้วอ่านไม่จบและไม่เชื่อไม่ส่งต่อ 
และได้รับเมลนั้นมาเหมือนกัน 
คุณก็คงรู้ว่าเราได้รับเพราะคุณส่งต่อมาให้คนที่ได้รับหนิ 
ขอโทษด้วยถ้าคุณไม่ใช่ คุณ"Kanit M." <kanuay@hotmail.com> 
นับถือคุณอยู่อย่างนึง ที่มีความพยายามในการเขียน 
บทความขึ้นมายาวขนาดนี้ถึงสองบทความ 

คนที่ส่งวุฒิภาวะเค้าไม่เท่าคุณแม่ของคุณ แน่นอนชั้นมั่นใจ 
เค้ายังเด็ก ชั้นค่อนข้างเชื่อว่าคุณเป็นผู้ใหญ่กว่า 
สังเกตุจากคำว่าพี่ ที่คุณใช้นำหน้า 
แต่ว่าคุณจะอายุมากกว่าชั้นรึเปล่าก็สุดแต่จะเดา 
การที่คุณสั่งสอนตักเตือนมันเป็นการดีในหน้าที่ของพี่ 
ที่จะสั้งและสอนน้องให้ทำในสิ่งที่ถูกที่ควร 
ชั้นขอเข้าใจในแง่ดีไปเองว่าการที่คุณทำเช่นนี้คือเพื่อตักเตือนน้อง 
ไม่ได้มีเจตนาในทางให้เด็กคนที่ส่งมาต้องรู้สึกอับอาย 
ตามวิธีที่คิดในแง่ร้าย ว่าคุณได้แก้เผ็ดเขา 

แต่ด้วยวิธีนี้ที่คุณทำตามความเห็นของชั้น 
เห็นว่าคุณโต้กลับแรงเกินไปถ้าคุณอยากจะเตือนผู้ส่ง(น้อง) 
น่าจะควรจะ บอกกับเค้าตัวๆคุณจะเป็นพี่ที่ดีกว่านี้มากทีเดียว 
นะคะ คุณ"Kanit M." <kanuay@hotmail.com> 

ปล. ที่โพสให้คุณอย่างนี้แทนที่จะอีเมลหาคุณ
เป็นเพราะชั้นไม่ได้รู้จักคุณเป็นการส่วนตัว
คิดว่าการโพสไว้อย่างนี้น่าจะเป็นการดีกว่า

จาก : MK - 06/12/2002 20:45{/i}



นี่เป็นคำตอบจากผมครับ..

{i}คุณ MK ครับ
(ที่ผมเขียนตอบในนี้ก็เพราะคุณไม่ได้ให้เมล์ไว้)
ผมก็ไม่รู้ว่าคุณเป็นใครเหมือนกัน
และผมก็จำไม่ได้ว่าเมล์ที่คุณได้รับเนี่ยมันเป็นรอบไหน
เพราะช่วงหลังๆ เมื่อผมได้รับเมล์แบบนี้ผมจะหงุดหงิด
และส่ง "บทความ" ที่เคยเขียนไว้ กลับไปให้อ่านเสมอๆ
แน่นอนครับ จุดมุ่งหมายก็เพื่อเตือนสติ
ผมขอโทษ .. หลังจากได้อ่านที่คุณ MK เขียนตอบแล้วก็นึกได้ว่า
ผมทำพลาดไปตรงที่กดปุ่ม Reply All นี่แหละ..
คราวหน้าถ้าได้รับอีก ไม่พลาดแบบนี้แล้วล่ะ ขอบคุณที่ตักเตือน..

ผมไม่รู้ว่าคุณ MK จะได้กลับมาอ่านอีกหรือเปล่า
ที่จริงผมก็ไม่ได้กลับไปอ่านหน้านั้นเลย อาจจะตอบช้าไปเสียหน่อย
ยังไงขอชี้แจงที่มาที่ไปว่า บทความทั้งสองอันที่คุณและคนอื่นๆ ได้อ่าน
มันเป็นเว็บไดอะรี่ของผม Kanit M. <kanuay@hotmail.com>
ไม่ได้มีเจตนาเขียนขึ้นมาเพื่อต่อว่าใครเป็นพิเศษ ไม่ได้เอ่ยชื่อใคร
เขียนไว้นานเกือบปีมาแล้วด้วย
ขณะที่เขียนก็ไม่ได้เขียนด้วยอารมณ์โกรธเคือง
แต่เป็นการบันทึกเหตุการณ์ และความคิด ประจำวันมากกว่า
อาจจะมีข้อความรุนแรงไปบ้าง
ก็เพราะคนที่ส่งจดหมายลูกโซ่ให้ผมคนแรกนั้นค่อนข้างสนิท
สนิทขนาดที่พอจะว่าแรงๆ ให้ได้คิดได้

เมื่อผมได้รับจดหมายแบบนี้มากเข้า ผมไม่สามารถทำอะไรได้
นอกจากการส่งลิงค์ของสองหน้านี้ไปให้ได้อ่าน เพื่อเข้าใจอะไรๆ มากขึ้น
ไม่ใช่การโต้กลับครับ..
แต่ผมกลับมาอ่านอีกที ใช่แล้ว เป็นไปได้ครับ ว่ามันรุนแรงเกินไป
คนละคนกัน คนละเวลากัน
ผมทำอะไรไม่ได้ดีไปกว่าการยอมรับผิด
ขอโทษครับ..

ป.ล. ผมว่าคุณ MK ดูจะไม่พอใจผมเอามากๆ เลย ดูจากสรรพนามที่ใช้แล้ว..
ยังไงผมก็ขอรับผิดกับเหตุการณ์ทั้งหมดที่ทำให้คุณรู้สึกไม่ดีแล้วกัน
.. แต่ก็ไม่ค่อยพอใจนักที่คุณพาดพิงถึงแม่ผมด้วย .. คุณคงเข้าใจนะ{/i}


... ยังไงขอชี้แจงกับทุกคนที่ได้อ่านข้อความนี้อีกทีนะครับว่า
ผมยังยินดีรับเมล์เสมอ ถ้ามันเป็นเรื่องที่ดี น่าอ่าน
ก็ผมไม่ค่อยมีเวลาอ่านเท่าไร ถ้าส่งมาเยอะๆ ก็ปวดตากันพอดี
ผมมันก็แค่คนอยากเป็นนักเขียน ที่ขี้หงุดหงิดไปหน่อย เท่านั้นเอง..
ผิดอย่างไรอภัยได้โปรดอภัย..
us:=นวย.:am:. - 20/12/2002 23:10
๏+๏-๏-๏-๏-๏-
op:=อ๋อ.. รู้ละ.. ก็ไดอะรี่สองวันนั้นดันบังเอิญตั้งชื่อว่า
สวัสดี 29 คน น่ะสิ..
เขาถึงได้เข้าใจว่าตูเขียนขึ้นมาเพื่อไว้ประจานคนส่ง จ.ม.ลูกโซ่
ถ้าเปิดกลับไปดูช่วงเดือนแรกจะรู้ว่า
ผมก็ตั้งชื่อขึ้นด้วยคำว่าสวัสดีไปงั้นเองแหละ
เจตนาที่ส่งให้ทุกคนอ่าน (29 หรือเท่าไรก็แล้วแต่)
แทนที่จะส่งให้แค่ คนที่ส่งเมล์มา
ก็เพราะว่าเห็นส่วนใหญ่ในบรรดารายชื่อนั้นเป็นน้องๆ ที่รู้จักกัน
ให้อ่านเพื่อยั้งไม่ให้ส่งเมล์ลูกโซ่ต่อไปอีกทอด
ไม่รู้นี่ว่าจะมีชื่อคนไม่รู้จักอย่างคุณ MK อยู่ด้วย
ยังไงก็รู้สึกผิดอยู่ดีที่ไม่ทันฉุกคิดเรื่องที่คุณ MK เนี่ย กล่าวถึง..
us:=นวย.:am:. - 21/12/2002 09:44
๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-
op:=โห  น่าตื่นเต้นจังเลยนวย  เหมือน  คนดังเลย  มีคนไม่พอใจด้วย
นานาจิตตัง  เนอะ
us:=เชอรี่ - 21/12/2002 17:06
๏+๏-๏-
op:=ทำไมเค้าคิดจิงจังอะ จิงๆมันเป็นแค่บันทึกของนาย นายสามารถที่จะเขียนอะไร แสดงความคิดอะไรก้อได้นี่หว่า
เอ...MK เรารู้จักหรือเปล่าเนี่ยะ
us:=เต้ - 21/12/2002 22:38
๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-
op:=hotmail ช่องฟอร์เวิร์ดเมล์หายไปไหนใครรู้ช่วยตอบที
us:=jw - 10/11/2008 22:27
๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-