tp:=13/12/45 .. กระปุกหายไป
tg:=
op:=ไม่น่าเชื่อว่าผมจะเขียนเว็บไดอะรี่มาจนครบ 1 ปีเต็มได้
ถ้านับดูดีๆ จะรู้ว่าอู้มาเป็นเวลาหลายเดือนเหมือนกัน
อย่างเช่นช่วงนี้หยุดเขียนไปดื้อๆ ซะหนึ่งเดือน
ผมหายไปทำโปรเจ็คมาครับ
... หนึ่งเดือนกินเวลารวมตั้งแต่ขั้นตอนศึกษาทุกอย่าง
เข้าอบรมการนำเสนอผลงาน เริ่มลงมือเขียนโปรแกรม
และก็แสดงผลงานในงานจุฬาฯวิชาการด้วย

ไม่น่าเชื่อว่าผลงานที่ได้แสดงผ่านพ้นไปแล้วในงานจุฬาฯวิชาการ
และเป็นไฮไลต์อันดับ 1 ของคณะวิศวะด้วยเนี่ย
จะทำสำเร็จทั้งหมดในเวลาไม่ถึง 10 วัน !!
ถ้าไม่มีพี่ๆ นิสิตปริญญาโทสองคน คือพี่คูณ กับพี่ต๋อ
ผมตายแน่ครับ..

... โครงงาน หรือโปรเจ็คที่ผมทำ มีชื่อเต็มว่า
Development of Videoconferencing System
Based on MPEG-4 Video Coding Standard
งานทั้งหมดของการเขียนโปรแกรมมันก็มีสามส่วน คือ
ส่วนติดต่ออุปกรณ์กล้อง, ส่วนติดต่อตัวเข้ารหัส/ถอดรหัส,
และส่วนติดต่อเครือข่าย (รับส่งข้อมูล) ...
แรกแริ่มก่อนผมจะลงมือทำ ส่วนติดต่อกล้องก็มีมาอยู่แล้ว
ดังนั้นผมเลือกที่จะทำส่วนเข้ารหัสถอดรหัส
และพี่ปริญญาโท ทำส่วนติดต่อเครือข่าย TCP/IP
... จวบจนบัดนี้งานเสร็จแล้ว ผมยังไม่รู้เรื่องส่วนเน็ตเวิร์คเลย
กะว่าเดี๋ยวค่อยๆ เอาโปรแกรมที่พี่เขาเขียนมาศึกษาดูก็ได้.. ไม่ยาก..

... ในงานจุฬาฯวิชาการ
มีหลายคนมาแสดงความยินดี บ้างก็แกล้งอิจฉาว่าสบายแล้วสินะ
โปรเจ็คเสร็จแล้วนี่ไอ้นวย.. อีกสองเดือนนอนตีพุงได้แล้ว..
ทีแรกผมก็เข้าใจเช่นนั้น ผมเลยทำโปรเจ็คอย่างถวายชีวิต
ในช่วงสองสัปดาห์สุดท้ายที่ผ่านมานี้แทบจะไม่มีเวลาว่าง
ตื่นมา 10-11 โมง รีบไปห้องแล็บที่คณะ แล้วนั่งทำงานกับรุ่นพี่
ยาวจนกระทั่งดึกดื่นตลอด.. ยิ่งช่วงหลังๆ ตี2 ตี3 ถึงได้กลับบ้าน..
บางวันกินข้าวมื้อแรกตอนทุ่มสองทุ่ม.. ร่างกายทรุดโทรมจนใครๆ ก็ทัก
เป็นแบบนี้ทุกวันๆๆ... ใจคิดแต่ว่าเดี๋ยวสบายแล้ว หมดงานนี้สบายแล้ว..
แต่แล้ว อาจารย์ก็บอกว่า...ที่จริงโปรเจ็คเป็นงานเดี่ยว.. ฉะนั้น
จงทำใหม่ทั้งหมดด้วยตัวเอง !!
เฮ่ย !!!


... ผมอึ้งในใจ
แล้วที่ตูทำมาทั้งหมดสองสัปดาห์มันได้อะไรเนี่ย
ช่วงแสดงงานนิทรรศการก็เหมือนกัน เหนื่อยมาก
ต้องยืนพูดทั้งวัน 9 โมงเช้า จน 6 โมงเย็น.. อยู่หลายวัน
สุดท้ายทุกอย่างยังไม่เริ่ม
ผมนั่งเฝ้านับเปอร์เซ็นต์ความคืบหน้าของงานอยู่ทุกวัน
จาก 50 - 60 - 70 - 80 - 90 - 95 - ... แล้วพอทำเสร็จ
ก็แจ็คพอตแตก กลายเป็นศูนย์ใหม่.. น่าช็อคไหมล่ะครับ
หยอดกระปุกทุกวัน หมายจะเอาไปซื้อของที่อยากได้
แต่แล้วพอวันสุดท้ายที่จะได้ดีใจสมกับที่เฝ้ารอ ..กระปุกหายไป !!

ถ้าคิดในแง่ดี ไอ้การที่เราทุ่มเวลา แรงกายแรงใจมาเต็มที่น่ะ
มันก็ทำให้เราได้เรียนรู้การเขียนโปรแกรมไม่ใช่เหรอ
อืม ใช่.. ผมยอมรับเลยว่าเรียนรู้ VC   ได้ลึกมากในเวลาไม่กี่วัน
แต่พอคิดถึงงานอื่นๆ ที่อยากทำแต่ต้องพักไว้... เอ มันไม่คุ้มกันเลยว่ะ..

... งานรวมเล่มไดอะรี่ ทีแรกตั้งใจจะออกวันนี้ 13 ธันวาคม
เพราะเป็นวันครบรอบ 1 ปีที่ผมเขียนเว็บไดอะรี่พอดี
และตั้งใจว่าจะออกปลายปี ทุกๆ ปี (ถ้ายังขยันเขียนอยู่นะ)
แต่ว่าคงไม่ทันแล้วล่ะครับ เก็บไว้เป็นของขวัญปีใหม่แล้วกัน..
us:=นวย.:am:. - 13/12/2002 17:34
๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-