tp:=27/8/45 .. งานศพ (๒)
tg:=
op:=อารมณ์เสียกับเพื่อนๆ จนต้องหลบมานั่งเขียนบันทึกอยู่คนเดียว
ผมชวนเพื่อนสนิทที่เคยไปทริปกรุ๊ป L ด้วยกัน
(และพอจะรู้จักน้องเกี๊ยก) ให้ไปงานศพกันคืนนี้
ผมคิดว่า เพื่อนๆ ไปสนุกสนานกับกรุ๊ปเขามาแล้ว
พอถึงงานเศร้ากลับไม่สนใจ ไม่เหลียวแล แบบนี้ไม่ดีมั้ง
ยิ่งคืนนี้น้องกรุ๊ป L เป็นเจ้าภาพงานศพด้วย น้องปี 1 ปี 2 ไปกันหมด
ก็พวกเดียวกับที่เราเพิ่งไปสนุกกับเขามาไม่นานนี้เอง

เพื่อนผม 4 คนนั่งอยู่ที่โต๊ะ
สองคนเป็นเพื่อนในแก๊งสบายใจเที่ยว ซึ่งไปแจมทริปกรุ๊ป L กันมา
ส่วนอีกสองคนเป็นชายและหญิง ปี 4 อยู่กรุ๊ป L
ผมชวนไปงานศพน้องเกี๊ยก
4 คนรุมผมพร้อมกันว่า มึงอยากไปกะน้องอะไรของมึงก็ไปสิ
ดูท่าทางมีความสุขนะ
ผมบอกเฮ่ย ไม่ใช่เว่ย นี่จริงจัง
ผมบอกเหตุผลไป แต่พวกมันก็ยังไม่สนใจฟังอยู่ดี
บอกว่านี่มึงพูดทำซีเรียส ในใจก็แอบดีใจลึกๆ ล่ะสิ
บ้างก็ว่า อยากไปทุกคืนเลยล่ะสิ ไปเถอะไม่ต้องชวนใครหรอก
ไอ้ห่า ผมเริ่มหงุดหงิดแล้ว มันเกี่ยวอะไรกับน้องเค้าวะ.. ถามหน่อย..
มันเกี่ยวกับคุณธรรมในใจพวกมึงน่ะแหละ
อย่างปี 4 กรุ๊ป L น่ะ เคยสนใจคิดจะแวะไปเคารพศพเกี๊ยกมันหน่อยมั้ย
คืนนี้กรุ๊ป L เป็นเจ้าภาพ แต่ปี 4 กรุ๊ป L มันไม่ใส่ใจ..
ไม่เข้าใจเลย พูดจริงจังแล้วไม่ฟังเนี่ยมันเพื่ออะไร
คืนนี้กูไม่ต้องไปก็ยังได้
แต่กูอยากให้มึงไปหน่อย แค่เนี้ยได้ไหม

- ไอ้นวย มึงอยากไปมึงก็ไปไง แต่กูไม่ได้คิดอะไร (หัวเราะ)
แล้วพ่อกูห้ามไปงานศพว่ะ มันไม่ดี <--- (อันนี้แม่งไร้สาระมาก)
- กูติดงานจริงๆ มีงาน ไปไม่ได้ ไปไม่ได้จริงๆ ว่ะ เข้าใจนะ
(เออ ไม่ต้องย้ำ มึงไม่ได้ไปเพื่อกูซักหน่อย มึงไม่ไปกูก็ไม่เสียหายอะไร)

สุดท้ายก็ต้องบอกให้เลิกพูดเลยเรื่องนี้
มันเห็นเรื่องคนตายไปคนนึงเป็นเรื่องขำขันได้ยังไงวะ
โดน 4 คนรุมพร้อมกัน แบบนี้หมดอารมณ์ทำอะไรเลย..
... บันทึกวันนี้ไม่มีสรุปครับ
มันเป็นความหงุดหงิดที่ยังคาใจอยู่ ก็เลยเอามาระบายสู่กันฟัง
us:=นวย.:am:. - 27/08/2002 13:39
๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-
op:=เฮ้อ...  ไม่ต่างอะไรกะพี่ senior ภาคเราชวนเพื่อนไป trip ภาคเลย....   - -"

us:=Shau_Leuw_Hiang - 28/08/2002 23:20
๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-