tp:=23/8/45 .. โอ้ว่ารถเมล์ (สอง)
tg:=
op:=ช่วงที่ผมเรียนชั้น ม.ปลาย เป็นช่วงที่โดยสารรถเมล์บ่อยมาก 
วันละหลายๆ เที่ยวแทบทุกวัน 
ก่อนจะเปลี่ยนใจมาใช้วิธีเดินกลับบ้านอย่างทุกวันนี้ 
ช่วงนั้นผมเจอเหตุการณ์สนุกๆ เกี่ยวกับรถเมล์เยอะเลย 
ยกตัวอย่างเช่น 

- คนขับแถมป้าย 3-4 ป้าย รวดเลย .. คนบนรถด่ากันทั้งคัน 
จากป้ายแรกคนมายืนรอลงรถไม่กี่คน พอเลยป้ายไป เริ่มมีคนเยอะขึ้นๆๆ 
คนก็เรื่มหงุดหงิด กดออดๆๆๆ ... ถึงป้ายสุดท้ายยืนกันทั้งคัน.. ฮ่ะๆๆ 
คนขับโรคจิต 

- กระเป๋ารถเมล์หญิง กับผู้โดยสาร มีปากเสียงกัน 
อันนี้เจอบ่อยมาก มักจะเกี่ยวกับเรื่องเงินๆ ทองๆ ค่าโดยสารแหละครับ.. 
บางทีผู้โดยสารก็ให้เหรียญแปลกๆ กระเป๋าไม่ยอมรับ 
ตาคนโดยสารก็โมโหว่านี่ก็เงินนะโว่ย 
กระเป๋าก็บอกเฮ่ย ขสมก.เค้าไม่รับ แล้วจะให้ฉันทำยังไง 
สุดท้ายก็อารมณ์เสียกันทั้งคู่ 
หรือบางทีให้ธนบัตรใหญ่ๆ ไป โอ้โห..เสร็จครับ 
นอกจากจะโดนมองหน้าแล้ว กว่าจะได้รับเงินทอน 
คุณอาจจะถูกแกล้งถ่วงเวลา นับเงินทอนช้าๆ จนแทบจะเลยป้ายเอา.. 

- มีเรื่องหนึ่งที่ผมประทับใจก็คือ ครั้งหนึ่งบนรถ ป.อ. มุ่งหน้าเข้าตัวเมือง 
กระเป๋าหญิงมีปัญหากับผู้โดยสารที่อุ้มลูกมาด้วย และให้ลูกนั่งเบาะข้างๆ 
กระเป๋าขอให้เอาเด็กนั่งตัก คนอื่นจะได้นั่งเก้าอี้บ้าง แต่เจ๊คนโดยสารกลับไม่ยอม 
กระเป๋าเลยขอเก็บเงินเพิ่ม (แบบนี้ก็ไม่ถูกนะ เพราะเด็กต้องขึ้นฟรีอยู่แล้ว) 
เจ๊โมโห หยิบเงินมา 1 บาท ยื่นให้ .. กระเป๋าหงุดหงิด ไม่รับเงิน 
บอกว่า บาทเดียวน่ะไม่พอ ไม่ใช่ขอทานนะ .. อาเจ๊แกปาเหรียญใส่หน้ากระเป๋าเลย 
จังหวะนั้นแทบจะมีตบกันบนรถ.. คนแตกตื่นกันใหญ่.. คิดๆ ดูก็ไม่รู้ใครผิดใครถูก 
แต่แล้วพอสองแม่ลูกจะลงจากรถ กระเป๋าแกไปช่วยจูงเด็กลงให้เฉยเลย 
แล้วอาเจ๊แกก็กล่าวขอบคุณด้วย.. อืม โลกสดใสขึ้นทันตาเห็น.. 
(แต่ก็ยังสงสัยไม่หายว่า คืนดีกันตั้งกะเมื่อไหร่) 


แล้วเคยเจอเหตุการณ์พวกนี้มั้ยครับ 

- รถเมล์ไม่จอด ชะลอๆ ให้คนลง แล้วออกตัวไปเลย 
ไอ้เราวิ่งตามก็ไม่ทัน เหนื่อยเปล่า อายคนอื่นที่ป้ายรถเมล์ด้วย 
ต้องตัดสินใจว่า จะวิ่งต่อเพื่อชัยชนะ หรือจะยอมกลับมายืนอายที่ป้ายดี 
ถ้าวิ่งต่อแล้วไม่ทัน หรือเกิดสะดุดหัวฟาดนี่ จะฮากว่าเดิมนะขอรับ 

- กระเป๋าทอนเงินผิด แล้วไม่กล้าท้วง กลัวเค้าบอกว่าจริงๆ ขึ้นราคาแล้ว 
และก็จะหน้าแตกไปตามระเบียบ 
แต่บางที กระเป๋าก็เดินผ่านเราซึ่งกำลังยื่นเงินให้ ไปเฉยเลย 
เดินผ่าน 2-3 ที เริ่มอายสายตาคนข้างๆ 
สุดท้ายเลยต้องนั่งเกร็งๆ ทำหน้าเหมือนจ่ายแล้ว ต่อไป จนลงรถ 
กลัวกระเป๋านึกได้ว่ายังไม่เก็บ.. โกงเงิน ขสมก. ซะเลยทีนี้.. 

- ใครไม่รู้นั่งข้างๆ บนรถเมล์ ชวนคุยใหญ่เลย เสียงดังอายคนอื่นอีก 
เดี๋ยวเค้านึกว่ามาด้วยกัน 
หรือบางทีแค่ถามทางที่ป้ายยังไม่พอ 
ตามขึ้นมาบนรถคุยตลอดทางครับ.. อ้า.. ความสงบอยู่ไหนหนอ.. 
ล่าสุดผมเจอมา เป็นหนุ่มมหาวิทยาลัยชาวอินเดียครับ 
โอ้โห.. สำเนียงภาษาอังกฤษแกนั้นน่ามึนเป็นที่สุด.. 
ฟังแล้วต้องคอยเงี่ยหู หา? หา? 
แกเล่นมีควบกล้ำ ร.เรือทุกคำเลย.. ฮ่ะๆๆ 


ตอนเด็กๆ เนื่องจากขึ้นรถเมล์บ่อย 
ผมก็เลยได้ตั๋วรถเมล์เลยสวยอยู่ประจำ 
พอได้มาก็เก็บรักษาลงในสมุดบันทึก 
และนี่เป็น 2 ใบ ที่ถือว่าเด็ดที่สุดในชีวิตครับ 

{img src=data/pic/bus.jpg}

us:=นวย.:am:. - 24/08/2002 19:54
๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-