tp:=12/7/45 .. ว่าด้วยเรื่องรับปริญญา
tg:=
op:=ไม่ได้คิดมาก่อนว่าจะได้เจอเพื่อนมัธยมหลายสิบคน
ทุกคนมารวมกันได้อย่างไรมากขนาดนั้น
ถ้าพูดว่ารวมกันโดยมิได้นัดหมายก็จะเป็นการโม้เกินไป
เพราะที่จริงนัดแล้วนัดอีก ตามแล้วตามอีก กว่าจะมากันได้

เพื่อนผมหลายคนในจุฬาและในคณะเดียวกัน รับปริญญาเมื่อวานกับวันนี้
ผมก็ไปร่วมแสดงความยินดีกะเค้าเหมือนกันครับ
โชคยังดีที่มีคนเชิญอยู่บ้าง ไม่งั้นอาจจะเขินกว่านี้ได้..
รู้สึกดีจังเลยครับ เพื่อนที่ไม่ได้เจอกันตั้งแต่มัธยมต้นก็โผล่มาเซอร์ไพรส์ด้วย
ใครจะบังอาจฝันว่าเพื่อนๆ สมัยมัธยมต้น จะยังได้มาเจอ มารวมกันเกือบครบ
หลายคนรับปริญญาปีนี้ มีงานทำแล้วก็หลาย ส่วนบางคนก็ใกล้เรียนจบเช่นกัน
ต่างคณะ ต่างสถาบันกันไป ดีใจที่สุดที่ได้มาคุยกัน ถ่ายรูปกัน
นึกขอบคุณเจ้าของงานในชุดครุย ที่สามารถชวนเพื่อนมาได้เยอะจัด
ทำเอาผมแทบไม่เหลือเวลาจะไปยินดีกับรุ่นพี่ในคณะเลย..

เรียนจบ และรับปริญญา
บางคนก็พาญาติมากันคับคั่งจนล้นบริเวณ นึกว่างานรวมญาติอะไรซะอีก
แต่บางคนก็ไม่มีญาติมาเลย นั่งรถเมล์มาเอง และกลับเอง นี่ก็เหงาไปหน่อย
ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ผมจะได้รับปริญญาในปีหน้า
และผมยังไม่รู้ว่าเพื่อนๆ จะมาเยอะแบบวันนี้ไหม
ปกติผมไม่ชอบเข้ากล้องสักเท่าไหร่ แต่ถ้างานปีหน้าจำต้องถ่ายจริงๆ ละก็
อยากถ่ายรูปกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่เรียนมาด้วยกัน มากกว่าถ่ายกับญาติ
เรียนจบทั้งทีต้องฉลองกันหน่อย เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ มาร่วมกันเฮ
ไม่ใช่ถ่ายรูปกับญาติซึ่งถ่ายเมื่อไรก็ถ่ายได้ เจอหน้ากันออกจะบ่อยไป
แม่ผมเปรยๆ ว่า ไม่ต้องบ่นนะถ้าญาติไปเยอะ.. โอ้ ไม่อยากคิดเลยครับ
ญาติฝ่ายนู้นฝ่ายนี้ ลูกเล็กเด็กแดง วิ่งกันขวักไขว่ ตามประสาครอบครัวคนจีน
กลัวว่าในคณะเขาจะนึกว่าเป็นงานไหว้บรรพบุรุษน่ะสิครับ : ]

วันนี้เห็นหลายคนได้รับของขวัญ ช่อดอกไม้ หรืออะไรมากำนัลล้นมือ
บ้างนอกจากตากล้องส่วนตัวแล้ว ยังต้องมีลูกหาบส่วนตัวกันเลยทีเดียว
น่ายินดีแทน ที่มีคนรักใคร่มากกว่าความกว้างแขนโอบ
แต่น่าเสียใจแทนคนให้ สำหรับดอกไม้และของขวัญบางอย่าง
ที่ถูกวางลืมไว้ทั่ว หลังจากงานถ่ายรูปสลายตัว

ผมเดินอยู่คนเดียวตอนเที่ยงในคณะ
ไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมายังเนืองแน่นแทบไม่มีที่เดิน และหากันไม่ค่อยจะเจอ
แต่ตอนนี้ไม่เหลือคนแล้ว ลานเกียร์กลับเป็นลานเกียร์ ไม่ใช่ลานเบียร์
พี่ๆ นายช่าง เข้าหอประชุม ญาติๆ เพื่อนๆ ต่างๆ ก็หายไปหมด
น้องๆ บ้างก็กลับบ้าน บ้างก็ตื่นเต้นออกไปรอรับเสด็จ
ผมยังคงเดินอยู่ในคณะ
แดดจางๆ เพลงคณะแว่วมาเบาๆ จากลำโพงชมรมกระจายเสียง
ลมพัดเศษกระดาษสี เศษผ้า ช่อดอกไม้ ของขวัญต่างๆ เกลื่อนบริเวณ
ร่องรอยความสุขความยินดียังคงเหลือพอให้นึกถึงบ้าง
คนกวาดขยะเริ่มทำงาน
และก็หมดไปอีกหนึ่งวัน.
us:=นวย.:am:. - 13/07/2002 18:39
๏+๏-๏-
op:=เราเห็นด้วยเรื่องถ่ายรูปกับญาติ นวยคิดเหมือนแม่เราเลย แม่เราเลยบอกญาติๆทั้งหลายว่าไม่ต้องมาถ้าลำบาก  แต่เราว่า{b}ถ้า{/b}เราได้รับปริญญา คงเหมือนวันไหว้บรรพบุรุษเลย
us:=ต๋า - 13/07/2002 18:50
๏+๏-๏-๏-๏-๏-
op:=5555..
us:=นวย.:am:. - 14/07/2002 10:26
๏+๏-๏-๏-๏-
op:=แอบกัดพี่รึเปล่าเนี่ย...เรื่องลูกหาบ
us:=พี่จุ๊ - 14/07/2002 20:34
๏+๏-๏-๏-๏-
op:=เจอพี่มั๊ยเอ่ย ??? : )
us:=พี่หนึ่ง - 15/07/2002 20:12
๏+๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-๏-