อัลบั้มโปรด 2551ตอบ: 4, อ่าน: 3787

2551

ปีนี้บังเอิญมากเลยครับ ที่อัลบั้มโปรดทั้ง 5 อัลบั้ม ล้วนเป็นอัลบั้มในทางร็อกๆ
อาจเป็นสัญญาณอันดี ว่าจากนี้เพลงร็อกจะกลับมามีอะไรน่าสนใจมากขึ้นแล้ว
หลังจากที่อัลบั้มโปรดของผมจะกระจายไปทางป๊อปๆ โซลๆ ดิสโก้ๆ R&Bๆ อยู่นาน

ศิลปิน : 7th Scene อัลบั้ม : 7th Scene สังกัด : Love is (วางแผงตั้งแต่ปลายปี 50)

อัลบั้มชุดแรกของวง 7th Scene (เซเว่นซีน) วงดนตรีร็อกจาก 'ถาปัดจุฬาฯ
กลองสดผสมลูป กีตาร์ตีตรงๆ ไม่มีโซโล่เทพ แซมด้วยอิเล็กทรอนิกส์ตื๊ดๆ พอเหมาะ
อัลบั้มนี้ฟังได้เพลิดเพลินในระดับหนึ่ง เพลงทุกเพลงแต่งมาไพเราะ ฟังง่ายสบายหู
(แต่ถ้าฟังวนหลายรอบเกินไปอาจมีเลี่ยนได้เหมือนกัน)
ส่วนเนื้อหายังไม่ประทับใจมาก เพราะมีแต่เรื่องรักๆ ที่เล่าตรงๆ แทบทุกเพลง

เพลงในอัลบั้มนี้มีเพลงเก่าที่เคยออกก่อนหน้านี้แล้ว 2 เพลง ซึ่งลีลาคล้ายกันมาก
"เธอที่มาพร้อมความรัก" เคยอยู่ใน EP Strangers (ขายในร้านเซเว่น สมชื่อวง!)
และ "โลกที่มีเธอ" เคยอยู่ใน Love is Vol.1 ตั้งแต่หลายปีก่อนนู้นแน่ะครับ..
เพลงสนุกๆ ที่ขอแนะนำเพิ่มเติมได้แก่.. "สิ้นสุด" ได้คิว วงฟลัวร์ มาร่วมร้องด้วย
"คลั่ง" แต่งได้มันเขี้ยวมากสำหรับท่อนฮุค 'ได้โปรดเถอะ เธอ อย่าทำให้ฉันคลั่งไคล้..'

ส่วนเพลงช้าระดับจี๊ดใจเลยต้องยกให้ 2 เพลงนี้ครับ
"ถามจริงๆ" เพลงปลุกปลอบใจคนเศร้า เพลงนี้ได้เบน ชลาทิศ มาร้องด้วย
และ "เป็นฉันหรือใคร" อะคูสติกเพลงเดียวในอัลบั้ม ฟังทีไรละห้อยตามไปด้วยทุกที
โดยเฉพาะประโยคสุดท้าย 'คนที่เธอฝัน ไม่ใช่ฉันแล้วใช่ไหม'
..อ้อ ยังมีเพลงโปรโมท "รอฟังคำนั้น" ก็ฟังได้เพลินๆ ยิ้มๆ ดีเหมือนกัน

                 

นักร้องนำของวงคือ 'แสตมป์' นอกจากเป็นนักร้องและแต่งเพลงให้วงตัวเองแล้ว
เขายังมีผลงานอื่นๆ อีกพอควร เช่น ร้องเพลงในอัลบั้ม R&B E1even1h,
แต่งเพลงทฤษฎีสีชมพู/'นิ้วกลม', น้ำตา/เบิร์ด, ฝันหวานอายจูบ/ออกัส ..ฯลฯ
แถมยังเกือบได้เป็นแฟนพันธุ์แท้เบเกอรี่มิวสิคอีกต่างหาก

..ล่าสุดปลายปีนี้เขามีอัลบั้มเดี่ยว ในชื่อ 'Million Ways to Write' (Part 1) ด้วยครับ
เป็นอีกอัลบั้มที่มีมุมมองในการแต่งเพลงจ๊าบเอาการ (จนอยากนับเป็นอัลบั้มโปรดเพิ่ม)
โดยเฉพาะเพลง "ความคิด" เป็นเพลงช้าซึ้งที่แต่งได้ชวนน้ำตาเล็ดเลยแหละครับ
(เพลงช้าที่ผมฟังแล้วซึ้ง เนื้อหาสะเทือนใจจริง ถัดจาก 'เขียนถึงคนบนฟ้า' ก็มาเพลงนี้แหละ..)
ส่วน "คนที่คุณก็รู้ว่าใคร" ฟังครั้งแรกแล้ว feel good โคตรๆ ..ใช้เพลงนี้จีบหญิงน่าจะดี
(เนื้อหาเดียวกับ 'สายลมที่หวังดี' แต่ผมว่าวลี 'คนที่คุณก็รู้ว่าใคร' ดูน่ารักกว่าเยอะเลย)

ป.ล. ชื่ออัลบั้ม Million Ways to Write Part 1 ตั้งได้แอบกวน และตรงประเด็นดีแท้
แต่ถ้าจะพูดถึงคนที่เลียนแบบชื่ออัลบั้มพี่บอยด์เป็นกิจวัตร ต้องพี่นภครับ
เคยมีอัลบั้มชื่อ Million Ways to Dobe แล้ว ปีนี้ยังมี Nop from Different Scene ด้วย!

ศิลปิน : Greasy Cafe' อัลบั้ม : สิ่งเหล่านี้ สังกัด : Smallroom

อัลบั้มเต็มชุดแรกของ Greasy Cafe' วางแผงในช่วงหน้าร้อนที่ผ่านมา
เป็นการทิ้งช่วงที่ยาวนานมากๆ จนอาจไม่มีใครนึกว่าจะได้ฟังอัลบั้มเต็มซะแล้ว
เพราะผลงานเพลงแรกของเขาอยู่ในอัลบั้ม Smallroom 001 ตั้งแต่ 9 ปีก่อนนู้น!
เขาคือ 'เล็ก อภิชัย ตระกูลเผด็จไกร ช่างภาพนิตยสาร และถ่ายภาพนิ่งของภาพยนตร์'

จากนั้นในปี 2544 ก็มีเพลงใหม่ใน SR002 และเพลงบรรเลงเปิดอัลบั้ม a day ชุดที่ 1
(นำมาเป็น hidden track ของอัลบั้มเต็มนี้ด้วย) จากนั้นหายแว้บไปถึง 7 ปี
จู่ๆ ก็มามีเพลง 'เธอรู้หรือเปล่า' ในสนามหลวงคอนเนคส์ แล้วก็ออกอัลบั้มเต็ม..

เพลงในอัลบั้มเต็ม มีสไตล์ที่ต่างไปจากทุกซิงเกิ้ลที่เคยมีในอดีตครับ
เป็นเพลงที่เน้นกีตาร์และมีเครื่องสายประกอบ เรียบเรียงดนตรีสละสลวย เนียนนุ่ม
พี่เล็ก แต่งเพลงเอง เรียบเรียงเอง ร้องเอง และเล่นเองทุกชิ้น.. สุดยอดมาก!
(ผมขอนับถือว่าโคตรเก่งเลยจริงๆ เพราะอาชีพหลักของเขาคือช่างภาพ)

ถ้าฟังเนื้อร้องครั้งแรกอาจจะงงๆ เพราะเป็นภาษาพูดที่ไม่ค่อยเนียนเท่าไหร่
เป็นภาษาที่มีความแนว.. เหมือนจะอุปมาก็ไม่ใช่ แต่จะเล่าตรงๆ ก็ไม่ใช่
เอาเป็นว่าถ้าลองฟังโดยไม่ต้องไปสนใจเนื้อร้องก่อน จนกระทั่งถึงจุดที่รู้สึกชอบ
แล้วเมื่อนั้น เนื้อหาจะเข้ากับทำนองและเสียงดนตรีได้อย่างน่าประหลาดครับ..

เพลงช้าระดับฟังแล้วตายไปเลย สำหรับผมคือ "ภาพชินตา"
เนื้อหากล่าวถึงคนรักที่กำลังจะหมดลมหายใจ อยู่ด้วยกันก็ทะเลาะกันจนชินตา
เหมือนกับที่เราเห็นดาวทุกคืนๆ ..แต่ตอนนี้เธอกำลังจะลาโลกไปแล้ว
ฟังแล้วเศร้ากินใจสุดๆ ครับท่าน (อดนึกไม่ได้ว่าถ้าเป็นเรื่องเราเอง จะเป็นยังไง)
'แต่ทันใดนั้นเองโลกก็เปลี่ยนไป เธอกำลังสูญเสียลมหายใจ..
อย่าจากฉันไปในคืนนี้ อย่าดับแสงเลยคนดี.. ช่วยเปิดตาขึ้นอีกที ได้ไหม'

อีกเพลงเท่ๆ ทั้งเนื้อหาที่กวนเหลือหลายและดนตรีสนุกชวนโดด "ความบังเอิญ"
เนื้อร้องเขาว่า แค่บังเอิญรถเสียและฝนตก ต้องมายืนหลบฝนข้างเธอก็เท่านั้น
ทำไมเธอต้องมองเหมือนกับว่าฉันอยากจะจีบเธอยังงั้นแหละ คิดมากไปมั้ย!
ผมว่าผู้ชายแนว 'อาร์ทได้อีก' แบบนี้แหละ ที่สาวๆ กรี๊ดล่ะ.. 555

เพลงช้า "ฝืน" และ "ไม่มีวันกลับมา" เล่าถึงเรื่องความรักที่ไม่สามารถดำเนินต่อ
อีกสองเพลงปิดอัลบั้มก็เป็นเพลงที่มีเนื้อหากวนอีกเช่นกัน
"เกษมสำราญ" เธอจากไปแล้วช่างมีความสุขอะไรเช่นนี้ ราวกับถูกหวยปานนั้น
ดนตรีมีส่วนผสมของแจ๊สนิดๆ บวกกับโซโล่กีตาร์นัวๆ ของ Ruzzy แทททูคัลเลอร์
..และ "สิ่งเหล่านี้" เพลงชื่อเดียวกับอัลบั้ม สิ่งเหล่านี้ก็คือความเชื่อในเรื่อง 'รักแท้'
เธอเชื่อไหมว่าคนเราเกิดมาตามหาอีกคน เพื่อจะได้รักกันมากมาย รักจนตาย
ร้องไปร้องมาก็นึกว่าเป็นเพลง feel good ..ตอนจบกลับบอกว่าตัวเองไม่เชื่อซะงั้น
แล้วดนตรีก็โหมหนักหน่วงแบบถูกที่ถูกเวลา เป็นเพลงที่จ๊าบมากๆ เลยเจียวแหละ

ศิลปิน : Supersub อัลบั้ม : Zero สังกัด : สนามหลวง

อัลบั้มที่สองของวง Supersub ที่ปรับเปลี่ยนไปจากชุดที่แล้วเล็กน้อย วางแผงเมื่อกลางปี
ชุดแรกก็ว่าดีแล้วแหละ แต่ชุดนี้ยิ่งดีขึ้นอีก เนียนขึ้นทั้งการแต่งเพลงและดนตรี
วงนี้เกิดได้จากฝีมือการแต่ง+เล่น+ร้อง และการดันของพี่ต้า Paradox อดีตโปรดิวเซอร์
ชุดแรกมีสมาชิก 3 คน ชุดนี้เหลือ 2 คนซะแล้ว และพอออกอัลบั้มเสร็จคนนึงก็ไปเรียนต่อ
ปล่อยให้ตระเวนโชว์โปรโมทอัลบั้มแค่คนเดียวซะงั้นอ่ะครับ (ยังดีที่เหลือนักร้องนำนะ..)

เป็นวงที่ช่างสรรหาความแปลกใหม่ในการแต่งเพลง โดยที่ยังคงฟังไพเราะได้อยู่
แล้วก็ไม่ถึงกับหลุดแนวจนเกินไปด้วย.. ทั้งๆ ที่ในจำนวน 5 อัลบั้มที่ผมเลือกมาในปีนี้
Supersub เป็นวงที่มีสไตล์เพลงหลากหลายที่สุด (ในขณะที่วงอื่นเพลงจะกลมกลืนกันทั้งชุด)
และถ้าเทียบอัลบั้มนี้กับอัลบั้มชุดแรก เพลงก็ไม่ได้เหมือนกันทั้งหมดซะด้วยแหละ

เพลงช้า "ครั้งสุดท้าย" แต่งในลีลาวรรคตอนแปลกกว่าเพลงช้าทั่วไป
เพลงที่ผมชอบเป็นพิเศษ "ระบำ" แต่งได้เท่ดีครับ เท่ตั้งแต่เริ่มฮูลาลาตอนต้นเพลงเลย
'กลางหาว จะเริงระบำไปกับดาว ปลดปล่อยความเหงาที่มีในหัวใจ..' ฟังแล้วอยากร้องตาม
(แต่เพลงนี้ทางวงไม่ได้แต่งเองหรอกนะ.. อ้าว!)

นอกจากเพลงโปรโมท "Clock" ที่มีการเคาะขอบสแนร์เป็นเสียงเข็มนาฬิกา ติ๊กๆๆ แล้ว
เพลงที่ไม่ยาก น่าจะชอบในวงกว้างได้ ยังมีเพลงสนุกๆ "ขม", "ReMake Love", "เลิศเลอ"
(ReMake Love เพลงชื่อสองแง่สองง่าม รู้สึกว่าท่อนฮุคจะเหมือนเพลงในชุดที่แล้วไปหน่อย)
สามเพลงนี้ถ้าเอามาเล่นต่อกันในคอนเสิร์ต น่าจะสนุกสุดเหวี่ยงกันได้เลยทีเดียว

เพลงช้าที่จ๊าบอีกเพลงคือ "แผลเก่า" ..ตรงท่อนที่ร้องโหนขึ้นไปจนสูงปี๊ดนั้นทำได้จี๊ดใจแต๊ๆ
ส่วนเพลงช้าที่เรียบเรียงดนตรีชวนให้เคลิ้มไปกับเนื้อหา ต้องยกให้เพลง "กาลนิรันดร์"
เรียกว่ากลมกลืนมากๆ ครับ ทั้งตัวเพลง เสียงกีตาร์ คีย์บอร์ด เสียงร้องและเสียงประสาน
แล้วก็เอามาวางไว้ในตำแหน่งปิดท้ายอัลบั้ม แบบเหมาะเจาะพอดีเลยแหละ

ศิลปิน : No More Tear อัลบั้ม : Yellow Light สังกัด : Genie Records

ดูจากการแสดงสดและดูจากสมาชิกในระยะไกล นึกว่าเป็นวงตระกูล Retrospect อีกวง
แต่พอได้ดูหน้าตาทุกคนใกล้ๆ รวมถึงเสื้อผ้าหน้าผม ก็พบว่าไม่ใช่ (ทำไมไม่เปิดฟังเอาล่ะฟะ)
เป็นอัลบั้มร็อกเร็วๆ จังหวะตรงๆ ตึกตึกโป๊ะๆ ไม่ซับซ้อน น่าจะเรียกว่าแนวพังก์มั้งครับ
แต่ก็มีจังหวะกลองหนึบๆ จากพวกอีโม หรือจังหวะกลองดิสโก้ มาผสมให้เป็นดนตรีสนุกๆ
นักร้องนำเป็นผู้หญิง หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม แต่ร้องได้มีพลัง ในเมืองไทยไม่ค่อยเห็นนะเออ

ทุกเพลงล้วนสั้น ไม่พยายามยืดยาว ไม่วนเยอะ พอฟังได้น้ำได้เนื้อปุ๊บก็รีบตัดจบเลย
(ทั้งชุด 11 เพลง มีความยาวรวม 30 กว่านาทีเองแหละ)
แล้วก็เป็นเพลงที่มีความป๊อปสูงมาก ฟังง่าย เข้าใจได้ทันทีตั้งแต่รอบแรกครับ
..ส่วนการผสมเสียงก็ดีตามมาตรฐานแกรมมี่เช่นเคย

ถึงแม้จะโปรดิวซ์โดยทีม Big Ass แต่ว่าทุกเพลงในอัลบั้มก็แต่งโดยสมาชิกในวงนี่เอง
(เท่านี้ก็มีศักดิ์ศรีดีกว่าวง Bodyslam เรื่องนึงแล้ว.. แหะๆๆ)
และที่ต้องชมคือการแต่งเนื้อของ 'ฟักแฟง' นักร้องนำ (ชื่อล่อแหล๊มล่อแหลมเนอะ)
ซึ่งแต่งเนื้อเองทุกเพลงเลยครับ แต่งได้ดีทีเดียว แม้ไม่ถึงขนาดนักแต่งเนื้ออาชีพ
ใช้ภาษาพูดธรรมดา แต่ก็เหมาะเจาะกับเมโลดี้มากๆ แสดงให้เห็นถึงทักษะภาษาไทยที่ดี
(แม้จะเป็นนักร้องแนวเกือบอีโม แต่แต่งเองร้องเองและใช้ภาษาได้ดี ก็น่าชื่นชมครับ)

"ฉันเป็น DJ ให้เธอ" เพลงโปรโมทเพลงแรกที่เมื่อผมเห็นในทีวีแล้วต้องหยุดเพื่อดู
เนื้อหาแปลกดี 'อ่ะ ฉันเป็นดีเจให้เธอ เห็นเธอละ อ่ะ..' (สะดุดใจก็ตรง 'อ่ะ' นี่แหละ.. 555)
"ล่องหน" เพลงจังหวะปานกลางเพลงนี้ก็แต่งได้ดีครับ ฟังแล้วชอบตั้งแต่ครั้งแรก
ลองสังเกตคำคล้องจองดูสิ 'รู้อยู่แล้วแก่ใจ แค่คนที่ไร้ตัวตน และเหมือนอยู่อย่างล่องหน'

"Yellow Light" เพลงเร็วชื่อเดียวกับอัลบั้ม ซึ่งไม่ได้เกี่ยวกับไฟจราจรอย่างที่ผมคิดเลย
เนื้อเพลงเล่าถึง 'แสงดวงหนึ่ง' ที่ช่วยส่องทางให้ชีวิตเดินผ่านเรื่องร้ายไป
ไม่ได้บอกว่าหมายถึงใคร แต่ก็แอบสงสัยว่าอาจมีความนัยซ่อนอยู่ใน 'สีเหลือง' ก็ได้
เพลงนี้มีลูกเล่นเป็นเสียงเคาะสายกีตาร์ ก๊องๆ ใส่เข้ามาด้วย ฟังกี่ครั้งก็เข้าทีไม่หยอก..

สำหรับเพลงอื่นๆ ก็ฟังได้เรื่อยๆ ครับ จังหวะไล่เลี่ยกันไปหมด ฟังรวดเดียวจบไม่รู้ตัว

ศิลปิน : Knock the Knock อัลบั้ม : Knock the Knock สังกัด : Spicy Disc

อัลบั้มปิดท้ายปีนี้ วางแผงครั้งแรกในงาน FaT เดือนพฤศจิกายน
ชื่อวง Knock the Knock ชวนให้นึกถึงนิตยสารแฟชั่นวัยรุ่น ทั้งที่ไม่เกี่ยวกันเลย
..ทีแรกผมไม่ได้สนใจเลยครับ ว่าวงนี้จะยังไง เห็นแว้บๆ ว่าแพคเกจหรูเท่านั้นเอง
แต่ด้วยความที่หลายคนพูดถึงบ่อย และได้เห็นสติ๊กเกอร์แปะบนปกว่า
'อัลบั้มเต็มที่ทุกคนรอคอย จากฝีมือสองพี่น้อง บีม SSS และ ปั๊บ LucySuicide'
ก็เลยรีบซื้อทันที เพราะพี่บีม มือเบสวง SSS นั้น เป็นผู้แต่งเพลงในอัลบั้ม SSS
นอกจากหวังจะได้ยินเพลงสไตล์เดิม ผมยังหวังถึงขนาดไลน์เบสสวิงสวายแบบเดิมด้วย

แต่แล้ว เมื่อเปิดฟังและอ่านเครดิตประกอบ ก็พบความผิดหวังเล็กน้อยครับ
เพราะชุดนี้ผู้พี่ไม่ได้แต่งเพลง เป็นฝีมือผู้น้องทั้งหมด รวมไปถึงการเรียบเรียงเพลง
ดังนั้น ทั้งเนื้อร้องทำนองและสไตล์เพลง ไม่เหมือนวง SSS แม้แต่นิดเดียว..
..แต่คุณครับ! ถ้าไม่นับเรื่อง 'ไม่ตรงกับที่อยากได้' แล้ว อัลบั้มนี้จัดว่าเจ๋งมากเลยแหละ!
ถึงจะไม่มีตรงไหนเหมือนอัลบั้ม SSS ซักกะนิด แต่มันก็เจ๋งไปอีกแบบนึง

ตัวเพลงมีเนื้อหาเท่ๆ ..ใช้คำไม่แปลกแต่ร้อยเรียงประโยคได้แนวดี
(เหมือนว่าไม่ต้องฟังให้เข้าใจทุกประโยค แค่ได้รับความรู้สึกโดยรวมๆ ก็พอ)
..เอาแค่ชื่อเพลงก็แนวแล้ว เช่น จุลินทรีย์กวี, กะโหลกไขว้, จิตปรุงแต่ง, สถานีบ้าบอ
ทำนองที่ใช้ก็ถือว่าไม่ได้พบในเพลงไทยทั่วไป ออกหม่นๆ แต่ก็แต่งมาได้ติดหูดีทีเดียว
ส่วนด้านดนตรี เป็นเพลงร็อกที่การเรียบเรียงไม่เน้นซับซ้อน ไม่มีโชว์ของ
เน้นเพลงเร็ว เล่นกันโฉ่งฉ่างๆ แต่ก็ฟังดูดี เติมคีย์บอร์ดสั้นๆ เป็นตัวเสริมเรื่องราว
(ป.ล. อัลบั้มนี้ทำต้นฉบับมาโคตรดังเกินเหตุ อาจเป็นซาวด์เฉพาะตัวมั้งครับ..?)

"วันเวลาที่หาย" เพลงโปรโมทที่มีจังหวะมันส์ๆ ชวนให้หยิบกีตาร์มาสับตามไปด้วย
"จุลินทรีย์กวี" แค่ชื่อเพลงก็งงแล้ว แต่ก็เป็นอีกเพลงที่เจ๋งที่สุด มันส์ที่สุด ในอัลบั้ม
โดยเฉพาะท่อน 'แม้มลาย พลังอยู่โอะโอ๊ะ สมองพัง พลังอยู่โอะโอ๊ะ อยู่ สิ่งนั้นยังอยู่..'
และท่อน 'กับสิ่งนั้น โอ๊ะโอ่ะโอ นั้น โอ๊ะโอ่ะโอ..' ฟังแล้วแบบว่า เฮ้ย..คิดได้ไงวะ!
..อีกเพลงที่มันส์ไม่แพ้สองเพลงแรก ก็คือท่อนฮุคของ "สถานีบ้าบอ"
("เธอหรือไร" ก็แต่งได้ดี แต่ตะหงิดที่เสียงร้องเนือยไปหน่อย น่าจะปรับคีย์สูงขึ้น)

เพลงช้าสองเพลงที่ต้องพูดถึงคือ "จากเส้นขอบฟ้า" เพลงนี้เอาไปโปรโมทได้สบายเลย
เป็นเพลงที่ถึงอารมณ์ครับ แค่ท่อน ลาลัลลาลัลลาลั้ลลัลลา ในตอนท้ายก็เพราะแล้ว
และหลังจากสนุกกันมาซะเป็นส่วนใหญ่ ก็คูลดาวน์จบอัลบั้มลงด้วยดีที่เพลง "ฉันยังอยู่"
ดนตรีมีเพียงเปียโนกับเครื่องสาย กล่อมให้นอนหลับ ลืมเรื่องวุ่นวาย ทำใจให้สบาย
ไม่ต้องกลัวอะไร เพราะฉันยังอยู่.. จบอัลบั้มที่เสียงเปียโนเพราะๆ บรรเลงยาวเลย



ทุกทีต้องตัดจบด้วยสวัสดีปีใหม่ แต่ปีนี้ช้าไปซะแล้ว..


ป.ล. อัลบั้มใหม่ของวงเหล่านี้ก็จัดว่าชอบเช่นกันครับ
ETC, Playground, Tattoo Colour, The Must
แต่ยังไม่ชอบเท่าอัลบั้มเดิม ซึ่งเคยได้รับเลือกไปแล้วเมื่อปีก่อนๆ

ป.ล.2 ความจริง ETC ชุดนี้ อาจจะชอบมากกว่า 7th Scene นะเนี่ย..
แต่เอาเหอะ เลือกไปแล้ว เขียนไปแล้ว ไม่แก้ละกัน :P