0499
สถิติโลก ไหว้พระ 9 วัด (ตอนที่ 1 เก…
แสดงทั้งหมด

เห็นด้วยทุกประการตอบ: 5, อ่าน: 1629

(ทำเสียงหล่อแบบอาฉี) ..อ๊อย.. DDT ฉบับนี้เจ๋งจริงๆ เลยวะฮ้อย..

ขนาดเป็นนิตยสารเกี่ยวกับเพลง ไหงกล้าแสดงทรรศนะทางการเมืองกันโจ๋งๆ ขนาดนี้
ฉบับนี้แค่เปิดผ่านๆ อ่านรอบแรกยังเจอข้อความที่โดนๆ ตั้งหลายคอลัมน์แน่ะ..
อ่านแล้วสาสมแก่ใจคนที่ช่วงนี้อึดอัดและเบื่อรัฐบาล (โดยเฉพาะทั่นผู้นำ) อย่างโคตรๆ
(ไม่เคยดูข่าวการเมืองแล้วเกิดอาการหงุดหงิดใจ อยากถีบทีวี ได้มากเท่าช่วงนี้มาก่อนเลย)
จนคิดว่าต้องขอพิมพ์แปะซะหน่อย.. จะได้ไม่ต้องพูดอะไรเองให้มันเซ็งยิ่งนัก!

เริ่มจากคอลัมน์ Editor ของป๋าเต้ด ยุทธนา บ.ก.ตัวใหญ่
ฉบับที่แล้วพูดถึงลักษณะคำถามที่นำมาซึ่งประโยค "เอ่อ..นั่นเป็นคำถามที่ดีครับ!"
และลงท้ายบทความนั้น ด้วยคำถามคาใจ ซึ่งถามขึ้นมาลอยๆ เพราะไม่รู้จะไปถามใคร..
ว่า "แล้วจะปฏิวัติกันไปทำไมว้า.."  <-- โดนใจผมมากๆ

คราวนี้ป๋าแกก็เล่าถึงความแข็งแรงของคุณปู่ผู้กำกับหนังวัย 70 เศษ
และลงท้ายแบบนี้ครับ..

"ขอบคุณมากครับคุณปู่ ที่มาเป็นแรงบันดาลใจให้ผมสู้ต่อไปอย่างปึ๋งปั๋ง
..ส่วนคุณปู่อายุเจ็ดสิบกว่าๆ อีกคน ที่ตอนนี้เห็นในทีวีบ่อยเหลือเกิน
กลับมาทำรายการชิมอาหารอีกเถอะครับ (หรือจะทำหนังก็ได้เอ้า)
เรื่องอื่นปล่อยให้คนหนุ่มคนสาวเขาทำบ้างเถอะ"

คอลัมน์ We Are What We Here
คุณพีรภัทร (ทีมงาน DDT) เลือกเพลง "ลั่นทม / ปฐมพร ปฐมพร"
และเขียนกำกับไว้ว่า "บทเพลงกวีล่าสุดของนักร้องคาดหน้าผู้อ่อนไหวคนนี้..
ชื่อเพลงและชื่อดอกไม้ของจินตนาการดอกนี้ สามารถอธิบายถึงความรู้สึก
ที่มีต่อนายกรัฐมนตรี, มท.1, นักการเมือง, ทรราช, รัฐบาล
และลูกหลานบริวารบังเกิดเกล้าของประเทศ ที่อยู่ไปก็หนักแผ่นดิน ณ ปัจจุบัน"

คอลัมน์บทกวี A Tul Red Line ของตุลย์ อพาร์ตเมนท์คุณป้า
(ขอตัดตอนมาละกันนะครับ.. อันนี้ท่อนสร้อย)

"พลังที่ยิ่งใหญ่คือพลังของประชาชน  แต่ถ้าพลังมันมากไปก็ต้องระวังจลาจล
การเมืองสมัครเล่นทำให้เราเข้าตาจน  ความคิดแตกเป็นหลายสาขาเหมือนกับร้านชลาชล
ไม่ใช่เวลามานั่งเถียงหรือว่าฟังเหตุผล  ยิ่งสมานฉันท์มากก็ยิ่งโกลาหล
เมื่ออำนาจในมือไม่เข้าใครออกใคร  นักการเมืองไม่โกงกินเขาแค่ชิมไปบ่นไป"

(อันนี้ในใจความ วรรคเด็ดๆ)
"..เมื่อสมัครเล่นการเมืองก็คือการเมืองสมัครเล่น"

"เศรษฐกิจพอเพียงไม่ได้วัดกันที่ทรัพย์สิน  อนาคตของชาติไม่จำเป็นต้องวาดด้วยเงาทักษิณ"

"..ไม่ควรจะเน้นนโยบายที่เอาแต่เอื้ออาทร  เพราะเงินที่คุณจะเอาไปทุ่มมันคือภาษีอากร
มันคือการสร้างคะแนนเพื่อให้เกิดประชานิยม  มันคือการใช้เงินแผ่นดินมาเพื่อสรางอาณานิคม"

นี่เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่ผมอ่านงานของเขาเข้าใจ และช๊อบชอบ :P

คอลัมน์ Scoop สัมภาษณ์วิชญ วัฒนศัพท์
(โหน่ง ละอองฟอง / ทีโบน / The Photo Sticker Machine)
สัมภาษณ์เรื่องดนตรีและตัวตน ไปๆ มาๆ ไหงมายกตัวอย่างเรื่องนี้ได้..

"ไอ้การที่เราไม่ชอบอะไร เราก็ไม่ตีโพยตีพาย เราไม่ออกไปด่าใคร
เรานิ่งขึ้น แล้วก็มองอะไรเข้าใจขึ้น ยอมรับความต่างมากขึ้น
อาจจะมองเห็นข้อดีของคนบางคนที่เราเคยเกลียด ซึ่งเขากำลังจะมา
(หมายถึงช่วงขณะที่สัมภาษณ์) <-- อื้อหือ.. คนเรียบเรียงนี่ยังใส่วงเล็บให้ชัดเข้าไปอีกนะ..
ซึ่ง.. อาจเหมาะกับประเทศนี้จริงๆ (หัวเราะ)"

คอลัมน์ เรียนภาษามนุษย์จากเพลง โดย โอ๊ทส์
คราวนี้แซวเพลงจังหวะหัวใจ ของบี้ เดอะสตาร์
แต่ไหงบทความตามท้ายถึงเป็นแบบนี้หว่า..

"ต้องบันทึกไว้ว่า.. คณะรัฐมนตรีแห่งประเทศไทย ใน พ.ศ.นี้
ยังคงมีวิธีจัดสรรคนลงตำแหน่งตามผลประโยชน์ส่วนตัวล้วนๆ ไม่เกี่ยวกับ
ความสามารถหรือความเหมาะสมในการบริหารเลยแม้แต่น้อย คิดแต่เรื่องกอบโกย
แบ่งสรรปันส่วนกันอย่างหน้าด้านๆ จนนึกขำว่าประชาชนแห่งประเทศไทยก็ยังชิลๆ
ยอมให้คนโลภ คนโกงเหิมเกริมสนุกสนานกันใหญ่ซะงั้น มันทำกันโจ้งๆ
โดยไม่เกรงใจกันเลย เห็นประชาชนเป็นตัวกินฟาง ตัวกินหญ้า หรืออย่างไร.."
(ต่อจากนี้ยังมีอีก แต่ขี้เกียจพิมพ์แล้ว.. แหะๆๆ)

และปิดท้ายที่คอลัมน์ คุยคุ้ยเขี่ย
โดย นรา (นักวิจารณ์หนัง) และเผ่าจ้าว กำลังใจดี (นักวิจารณ์เพลง)
ที่เป็นคอลัมน์โต้ตอบในสไตล์ "ความน่าจะเป็นบนเส้นขนาน" ของวินทร์และปราบดา

"..อยู่ๆ ผมก็รู้สึกเซ็งขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ไม่รู้เซ็งอะไร
แต่ทุกครั้งที่ได้อ่านหรือดูข่าวการเมือง ความเซ็งมันก็มาของมันเอง
ลงท้ายผมจึงตัดปัญหาด้วยการไม่รับรู้ ไม่ดู ไม่ฟังมันเสียเลย จะได้ไม่เซ็ง.."


มาเจอกับตัวเองก็เริ่มเข้าใจ ว่าทำไมรุ่นผู้ใหญ่สมัยก่อนเขาถึงอินกับการเมืองกันนัก
แต่ว่ารุ่นเรา มันแย่ตรงที่ว่า เป็นอาการอินแบบเซ็งๆ ปลงๆ เบื่อๆ
คือรู้อยู่ว่าการเมืองส่งผลต่อความเป็นอยู่ของเราโดยตรง ในทุกๆ ด้าน
แต่เรากลับทำอะไรไม่ได้เลย ได้แต่ฟัง รับมา แล้วยอมโดยไม่มีทางเลือกอื่นใด

อาจถึงคราวที่ "พวกเรา" ต้องอาศัยทางออกแบบนี้กันจริงๆ แล้ว.. ไม่รู้ ไม่ดู ไม่ฟัง..
ก็อย่างที่เขาว่าใช่ไหม.. ตอนนี้ประเทศไทยไม่ใช่ของ "พวกเรา" (อย่างแรง!)


==========================================================

อย่าเพิ่งเชื่อ! : เลข 500 มักใช้สื่อถึงบุคคลที่ไม่ค่อยดีไม่ค่อยงามเท่าไร
เป็นต้นว่า โจรห้าร้อย เอย, บ้าห้าร้อยจำพวก เอย, ไอ้ห้าร้อย เอย
และนี่อาจเป็นเหตุผลที่สภาผู้แทนฯ ของเราก็มีสมาชิกจำนวนห้าร้อยคนถ้วน
เพื่อจะได้เรียกกันอย่างสะดวกปากสะดวกใจว่า สภาห้าร้อย นั่นเองครับ!

นวย 23/03/2008 22:38 
...มิน่า ถึงต้องมีทัวร์ 9 วัดมาคั่นก่อน ไม่งั้นจะไม่ได้เลขโจรนี่เอง :P

จริงๆ แล้วเค้าเก่งนะคะ ทำให้คนที่พอจะรู้อะไรบ้าง - หมายถึงว่า คนแบบที่ถึงจะรักจะเกลียดใคร แต่ก็ยังพอมีเหตุผล<เหลืออยู่นิดหน่อย> ยังสนใจจะรับรู้ "ข้อมูล" <ที่ไม่ใช่ข่าวว่าใครด่าใครยังไง> อยู่บ้าง - กลายเป็นคนที่ไม่อยากดูทีวี ไม่สนใจข่าว ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น ทีนี้เค้าอยากทำอะไรก็ทำได้ ไม่มีใครอยากสนใจ สบายใจเฉิบไปเลย

ป.ล. อ่านพี่ตุลเข้าใจเป็นครั้งแรกด้วยค่ะ 555
แต่ว่า ชื่อพี่แกไม่มีการันต์ป่ะคะ (ดูจากปกหนังสือ เล่มที่ออกกะ open)
Shauฯ 24/03/2008 11:33  [ 1 ] 
คุณน้องเคยดูรายการ สนทนาป๋าหมาก เอ้ย ประสาสมัคร.. (แหม่ พูดเร็วไปหน่อย.. 555) มั้ยครับ
พี่นวยนั่งดูมาหลายคืนละ (เอามาฉายตอนดึกๆ) ไม่เห็นมันจะมีแก่นสารอะไรเลย
นอกจาก รับปากเอาใจแฟนๆ ไปพลาง พูดแขวะคนอื่นไปพลาง ไม่ว่าจะผู้ว่าฯเอย คมช.เอย
แล้วยังกระทบกระเทียบประชดประชันนักข่าวอีก ..ดูแล้วนึกแต่ว่า "อะไรของมรึงวะ!"
(หรือนี่เป็นแก่นสารที่เขาตั้งใจนำเสนอ)

นี่ล่ะมั้ง ตัวการที่จะทำให้บ้านเมืองยิ่งแตกแยก (ทำมาพูดสมานฉันท์ๆๆ ไม่มีทางล่ะถ้ามีผู้นำคนนี้)
ถ้าใครฟังแล้วเอาแต่คล้อยตามนะ โป๊ะเชะเข้าทางเลยอ่ะ..
(อย่างที่พี่โอ๊ทส์เขาว่า ถ้าอยากอยู่ประเทศนี้อย่างมีความสุข เราคงต้องหัดกินหญ้ากินฟางมั่งแล้ว)

ป.ล. พี่ตุล ไม่มีการันต์จริงด้วยแหละ พลาดครับพลาด..
นวย 24/03/2008 23:34  [ 2 ] 
อ้าว...พี่ดูด้วยหรอคะ - -'

หนูไม่ดูอะค่ะ จิตไม่แข็งพอ เพราะแค่ตื่น(สาย)มาวันอาทิตย์ต้องได้ยินเสียงเค้า ก็หงุดหงิดจิตตกจนต้องไปบ่นในหลังบ้านแล้ว ขืนต้องมาฟังทั้งเสียง ดูทั้งหน้า(ที่ออกแนว 'รูปชั่วตัวดำ')ไปด้วย มีหวังได้เสียเงินซื้อทีวีใหม่กันแหงๆ

แต่รายการที่สยองกว่า คือรายการในเคเบิลทีวียี่ห้อไหนไม่รู้ เป็นฉากหลังโทนสีแดงๆ แล้วมีคน 2-3 คนมาจัด ให้ผู้ชมโฟนอินเข้าไป ฟังแล้วสย๊องสยอง เพราะความคิดเห็นทั้งของผู้ชมและผู้ดำเนินรายการ ออกมาแนวเดียวคือถล่มทุกคนที่ไม่เข้าข้างพลังนอมินิ แถม logic ที่ใช้ก็มาแนวเดียวกับที่เค้ามายืนด่ากันในสนามหลวงทุกวันเลย คนที่ดูแล้วอินจะต้องอินมากๆ มันสุดๆ โกรธแค้นสุดๆ แหงๆ แต่หนูฟังแล้วแบบ..หลายเรื่องมันไม่มีเหตุผลอะไรเลย (ยกตัวอย่างเช่น ถ้าเราไม่ชอบคนแก่จมูกชมพู่ เราก็บอกว่า คนแบบเนี้ยจะเป็นคนดีได้ไง หน้าตาก็ไม่ดีแล้ว อะไรแบบเนี้ย) ฟังเอาสะใจกันแท้ๆ หนูกดรไปเจอแล้วก้ดูไปได้แป๊บเดียว ต้องรีบเปลี่ยนช่องหนี ก่อนที่ตัวเองจะจิตตก ขวัญกระเจิง

เห็นแต่ละฝ่ายตั้งการ์ดแจกหมัดเตะสะเปะสะปะกันขนาดนี้แล้ว นึกไม่ออกจริงๆ ว่าเราจะจบกันดีๆ ได้ยังไง - -"

ป.ล. นี่มันทำให้เราดู X Man ด้วยความสบายใจขึ้นนะเนี่ย เป็นข้ออ้างชั้นยอดที่จะไม่ใส่ใจข่าวสารบ้านเมือง แล้วไปสนใจแต่รายการไร้สาระปัญญาอ่อน เหอๆ
Shauฯ 25/03/2008 14:13  [ 3 ] 
ตัวอย่างที่ได้ยินมาจากในรายการสนทนาฯ อ่ะครับ..
- จดหมายฉบับถัดไป อยากให้คุณหมักดูแลเรื่องงดขายแผงลอยวันจันทร์
- ไม่ต้องห่วงกั๊บ ไอ้กระผมจะช่วยดูแลให้ไดขายกัน
ผู้ว่าอภิรักษ์นี่เป็นใครมาห้ามเค้า เหมือนจะแกล้งกัน วันจันทร์คนไม่ต้องกินข้าวเหรอไง
สมัยผมเป็นผู้ว่าไม่เคยทำอะไรแบบนี้หรอก


นี่วันนี้ลุงแกประกาศจะแก้รัฐธรรมนูญแบบครั้งใหญ่โตด้วยล่ะ..

นักข่าว : ทำไมถึงแก้
ลุง : ก็มันไม่แฟร์กับพรรคเราอ่ะ จะเล่นพรรคเราให้ตาย แบบนี้ต้องแก้เพื่อให้เป็นธรรม (อื้อหือ)

นักข่าว : แล้วไม่ถามความยินยอมจากประชาชนหน่อยเหรอ
ลุง : ถามทำไม เราได้รับเลือกมาด้วยเสียงข้างมากอยู่แล้ว จะทำอะไรก็ได้ (โอ้โห)

สุดยอดเลยแม่เจ้าโว้ย..
แล้วเราจะเสียเวลาร่างกันเป็นปีๆ มาทำไมฟะเนี่ย!

ป.ล. ถึงคุณน้องชอฯ .. สามารถทำลิงก์ไปยัง reply ที่ต้องการได้แล้วจ่ะ
ตัวอย่าง --> ก็หงุดหงิดจิตตกจนต้องไปบ่นในหลังบ้านแล้ว
นวย 25/03/2008 23:39  [ 4 ] 
โห.....ไฮโซ น่าปลาบปลื้มสุดๆ
(พี่นวยนะคะ ไม่ใช่ตาแก่จิตฟั่นเฟือน !)

ป.ล. ขนาดไม่ได้ดูเอง ยังรู้เรื่องเกือบครบเลยแฮะ ไปกินข้าวร้านที่เค้าบ้านสนธิ(ลิ้ม) นี่ก็มีข้อดีอย่างงี้นี่เอง :P
Shauฯ 26/03/2008 09:39  [ 5 ] 
สามารถใส่ html tag โดยใช้เครื่องหมาย { } แทน < >      
ความเห็น : 
จาก : : รหัส
(อีเมล/เว็บไซต์) : อัพโหลดรูป/ไฟล์
ถ้าไม่มีรหัสประจำตัว กรุณาใส่ "เลขหนึ่งสี่ตัว" ด้วยครับ