อะไรของมันก็ไม่รู้ตอบ: 6, อ่าน: 1065

ไม่ได้เขียนอะไรลงเว็บตั้งนาน
พยายามเขียนสั้นๆ แต่ละวันเก็บไว้ แล้วเอาไปแปะบ้างก็ดี

31 ส.ค. 49
บทสนทนาเมื่อสองสัปดาห์ก่อน
ยุ : นี่ถ้าเธอเป้นแฟนน้องต่ายนะ ป่านนี้เธอก็ดังแล้ว
นวย : ไม่มั้ง.. ถ้าเราเป็นแฟนต่ายจริงๆ ชีวิตเขาคงไม่มีวัน
ได้เป็นนางเอกหนังหรอกว่ะ.. ฮ่ะๆๆ

1 ก.ย. 49
การ์ตูนพงษ์สรวง ในสารกระตุ้นเล่มล่าสุด โดนใจโคตรๆ

2 ก.ย. 49
ควันหลงบอลโลก
- ทีมเช็คนี่ถ้าจะเล่นไม่ดีนะ
- ทำไมอ่ะ?
- ก็ได้ยินคนพากย์บอก เช็คล้ำหน้าๆ ตลอดเลย
ขนาดไม่ได้ลงแข่งมันยังล้ำได้เลย.. หงิ่ว!

3 ก.ย. 49
เหตุการณ์ปลายปี 48
นวย : เฮ้ย ไอ้ที่สอนพิเศษนี่มันขโมยงานตูไปใช้หากิน
แถมยังลบชื่อตูออก เขียนชื่อสถาบันมันแทนด้วย เชี่ยมากๆ
(แค่ขออนุญาตคำเดียวตูก็ให้แล้ว)
ลูส (นามสมมติ) : เฮ้ย มึงต้องเอาเรื่องนะโว่ย อย่าไปยอม
เดี๋ยวกูไปช่วยโวยให้ กูรู้จักกันกับที่นี่..

พี่จัตวา (นามสมมติ) : อ้าวไอ้เชี่ยลูส เป็นไงมั่ง
ลูส : พี่ๆ ไอ้นวยที่พี่ไปขโมยงานแม่งมาน่ะ แม่งรู้ตัวแล้วว่ะพี่
แต่ไม่เป็นไร เพื่อนกัน เดี๋ยวผมเคลียร์ให้ คุยกันได้ๆ..

ลูส : ไอ้นวย พี่เขาฝากมาถามว่าจะให้ทำไงว่ะ เพื่อเป็นการขอโทษ..

โห! พอจับได้แล้วก็แค่เนี้ยนะ ถ้าจับไม่ได้ก็ทำกันต่อไป..
คนใกล้ตัวทั้งนั้น มารู้ทีหลังว่าไอ้พี่จัตวาก็คนใกล้ตัวเรา
รู้ด้วยว่างานนี้เราเป็นคนทำ เหมือนจงใจขโมย เชี่ยจริงๆ

4 ก.ย. 49
งานนี้หนักและเหนื่อยตรงช่วงกลางทาง ช่วง 40%
เพราะความรู้สึกมันเหมือนอยู่ตรงกลางอะไรบางอย่าง
ที่ต้องก้มหน้าทำต่อไปโดยห้ามเลิกล้ม และห้ามไปคิดสิ่งใหม่
มันรู้สึกน่าเบื่อมากๆ แต่ในที่สุดก็มาถึงช่วง 70% แล้ว
งานกลายเป็นสบายไปแล้ว
คล้ายๆ ผ่านภูเขามาจนถึงช่วงลงเขา วิ่งได้ฉิว..

6 ก.ย. 49
เคยคิดว่าทำไมตาลุงไม่ใจดีให้มันจริงหน่อยนะ
ปัญหาที่เราเครียดทุกอย่างก็มาจากเขาทั้งนั้นน่ะ
ทั้งเรื่องตัวงาน เรื่องการจ่ายเงิน เฮ้อ!

แต่ลงท้ายก็ต้องมาปลอบตัวเองว่าเอาเถอะ ถ้าลุงใจดี
เป็นคนดีทุกประการ งานเราก็จะราบรื่นเกินไปนะ
ชีวิตมันก็ต้องมีอุปสรรคกันบางสิวะ..
(ถึงอุปสรรคนี้จะหนักถึงขนาดจะเลิกล้มอาชีพไปเลยก็เหอะนะ)

7 ก.ย. 49
A น้ำตาล / B น้ำส้มสายชู / C ซีอิ๊วขาว / D ซีอิ๊วดำ
E ไข่ไก่ดิบ / F พริก / G น้ำมันพืช / H เต้าหู้ยี้

A+B+F = น้ำจิ้มไก่     A+B+F+ปั่นๆๆ = ซอสพริก
A+E+G = มายองเนส     A+E+G+B = สลัดครีม
B+C = จิ๊กโฉ่ว      B+D+F น้ำจิ้มเป็ดย่าง
H+? = น้ำจิ้มสุกี้      H+? = น้ำข้าวหมูแดง

สมการที่ยังไม่รู้..

8 ก.ย. 49
1. นาฬิกาปลุกคือ สิ่งประดิษฐ์ที่ทำให้เราไม่สามารถนอนยาวถึง 12 ช.ม.ได้

2. เอาสมุดบัญชีไปอัพเดทที่ธนาคารมา เลยได้ความรู้ใหม่ว่า
ถ้าไม่หมั่นอัพเดทเนี่ย มันจะยุบรวมรายการโลดเลย
ไม่ไปมา 4 เดือน อัพเดทขึ้นแค่ 2 บรรทัดเอง ฝากรวมอันนึง ถอนรวมอันนึง
เล่นรวมหมดทั้งฝากเงินสด โอนเข้า ฝากด้วยเช็ค โอนออก กดเอทีเอ็ม รูดเดบิต

9 ก.ย. 49
อย่างที่น้องยุพูดนั้นถูกต้องเลยทีเดียว
เลิฟแพคเกจ ของเอไอเอสน่ะ ทำให้เรารู้ว่า
คุยกันน้อยลง คงจะเข้าใจกันมากขึ้น.. นะ!
(ยิ่งคุยมากยิ่งมีเรื่องชวนทะเลาะ)

10 ก.ย. 49
เวลาป่วย คือเวลาเดียวที่ทำให้รู้สึกว่า
ตอนปกติเราใช้ชีวิตไม่คุ้มขนาดไหน และขี้เกียจทำงานขนาดไหน
พอป่วยอยู่นิ่งๆ ก็นึกอยากทำงาน กลัวงานไม่เสร็จขึ้นมาซะงั้น
เหมือนของดีมีอยู่ไม่รู้ค่า.. ประมาณนั้นแหละ..

11 ก.ย. 49
พวกร้านรับพิมพ์งานมักจะพิมพ์สมการไม่เป็น
แล้วคนที่พิมพ์เป็นก็คงจะไม่ใช่คนที่จะไปนั่งรับจ้างพิมพ์เอกสารหรอก
ครั้นจะหา OCR มาใช้ ก็ไม่สามารถแปลงสมการได้อีก
ทำได้แต่ข้อความกับรูปภาพ
สรุปว่าการพิมพ์งานคณิตศาสตร์นี่เป็นงานลำบากชีวิตจริงๆ ว่ะ
ใครทำก็ต้องพิมพ์เองเหรอเนี่ย!..

12 ก.ย. 49
เวลาเตรียมตัวเตรียมใจไปพูดอะไรกับใครโดยหวังผลแบบที่เราต้องการ
ถ้าหากเขาตอบมาไม่ตรงกับที่เราคิดนี่มีอึ้งทันที ต่อไม่ถูก..
นี่ล่ะคือเหตุผลว่าทำไมเราถึงไม่ค่อยอยากโทรไปหาตาลุงนัก
เพราะไม่อยากจะช๊อคแบบนี้บ่อยๆ ไง.. ลุงไม่ซื่อ..

13 ก.ย. 49
ตาลุงก็เพียรย้ำว่าอย่าเขียนหนังสืออย่างเดียว ให้ทำอย่างอื่นเป็นงานหลัก
(สอนพิเศษหรืองานวิศวะก็ได้) งานเขียนถือเป็นงานจ๊อบ..
เราว่าก็คงต้องเป็นแบบนั้นแล้วว่ะถ้ายังบรรยากาศนี้อยู่อ่ะ
(เขียนกี่เล่มก็ไม่ผ่านๆ เวลาก็เดินไปๆๆ โดยไม่มีเงินเข้า แต่มีงานล้นมือ)
ความคิดที่ว่า ยิ่งเขียนยิ่งรวย มันสลายไปซะแล้ว!
เขียนหนังสือที่ขายดีออกมาต่อเนื่องมันยากมากๆ
แถมยังต้องผจญด่าน บ.ก. ที่ไม่ค่อยจะเข้าใจเด็กแนวอย่างเราอีก.. เฮ้อ!

14 ก.ย. 49
จากสองวันก่อนยังชีวิตแย่อยู่เลย มองไม่เห็นอนาคต
และไม่มีเงินเข้าหลายเดือน คิดไม่ออกด้วยว่าจะไปทำงานอื่นอะไรดี..
ไร้อนาคตสิ้นดี.. แต่พอถึงวันนี้กลายเป็นว่า
งานสองเล่มของเรามีคนสนใจจะรับแล้ว.. เจ๋ง!

เหมือนที่น้องยุเอาคำพูดของเรากลับมาเตือนเราเลย
ว่าอย่าเลิกกลางคัน ถ้ายังทำไปเรื่อยๆ ไม่ยอมหยุด สักวันก็จะถึงฝั่ง
แต่ถ้าเลิกก็อาจจะเหมือนนักว่ายน้ำคนนั้น
ที่ว่ายไปได้ 80% ของระยะทาง แล้วดันถอดใจว่ายกลับ!

15 ก.ย. 49
ศัพท์หนังที่เพิ่งรู้ความหมาย..
(1) ฟิล์มนัวร์ (filmnoir) = หนังที่มืดๆ ดิบๆ เถื่อนๆ
มีอาชญากรรม ความรุนแรง ยาเสพย์ติด และเซ็กส์
(2) คัลท์ (cult) = หนังทุนต่ำ ที่เนื้อหาประหลาดโลกสุดขั้ว
เหตุการณ์อะไรก็เกิดขึ้นได้ เช่นฆ่ากันหน้าตาเฉย..
(3) ก้าวพ้นวัย (coming of age) = หนังที่เกี่ยวกับเหตุการณ์
ในช่วงเวลาขณะหนึ่ง ซึ่งได้เปลี่ยนชีวิตให้เด็กคนหนึ่งเติบโตขึ้น
แบบว่า หลังจากนั้นโลกของเขาก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป.. ประมาณนี้..

16 ก.ย. 49
สิ่งหนึ่งที่เราลืมไปนานนับปี ก็คือ เราเคย "เชื่อในจังหวะ" มาก่อน
เผลอไผลรีบเร่งชีวิตและเครียดเกินไปในช่วงหลังนี้
จนมานึกได้ และเอาความเชื่อในจังหวะกลับมาสวมตัวเองอีกครั้ง
รู้สึกใจสบายขึ้นเยอะ..

และไม่น่าเชื่อว่าพอคิดได้ดังนี้ปั๊บ จังหวะก็พาโอกาสเข้ามาเลย!
การที่สำนักพิมพ์แห่งหนึ่งติดต่อมาแบบนี้ยิ่งทำให้รู้สึกว่า
การเชื่อในจังหวะเป็นสิ่งที่ดีแล้วล่ะ เหมือนพระเจ้าคอยให้พรมากับจังหวะ!

และอีกอย่าง รู้สึกว่าอยากทำดีเยอะๆ
รู้ว่าสิ่งดีๆ ที่เข้ามาหาเราต้องเป็นเพราะอะไรซักอย่าง
ซึ่งคงไม่ใช่เพราะเราทำชั่วหรอก.. ก็ต้องเพราะทำดีแน่นอนล่ะ
ถึงจะทำไม่เยอะก็เหอะ!

17 ก.ย. 49
ปีนี้มีคอนเสิร์ตฉลอง 20 ปี ถึงสี่เจ้าแน่ะ..
(1) อัสนี-วสันต์ (2) เบิร์ดกะฮาร์ท (3) พงษ์สิทธิ์ คำภีร์
และ (4) แหวน ฐิติมา (กำลังจะมี)
ถ้าไม่เจ๋งจริงนี่อยู่มาถึง 20 ปีไม่ได้นะเนี่ย..

18 ก.ย. 49
Pentium4 2.4 GHz, Ram DDR 256 MB, H/D Seagate 40 GB
CD-RW 48x read, Onboard Sound - Display (AGP 4x) - Network (10/100)
Mainboard มีช่องว่างเหลือ 1 AGP, 2 PCI, 4 USB, 2 Serial, 1 Parallel, 1 DIMM Ram
Case แนวนอน สูงแค่ 4 นิ้ว! + LCD Display อีกต่างหาก..

สเป๊กแบบนี้ใครเค้าทิ้งกันวะเนี่ย..
เราจะได้คอมหรูหราระดับนี้ในราคาไม่ถึง 6 พันบาทเองหรือ
โอ้! แจ๋วจริงๆ.. บริษัทน้องยุนี่ใจดีโคตรๆ..