กลับมาพบกันอีกครั้งแล้วนะครับกับรายการไขปัญหาคาใจ
ฉบับแรกสำหรับวันนี้น้องปุ้มปุ้ยเขียนเข้ามาคุยกันว่า
สวัสดีค่ะพี่นวยที่หน้าตาดีสูสีพี่บีม น้องมีปัญหาคาอกคาใจอยู่อย่างนึง
คือน้องชอบห้าหนุ่ม D5 (ดราก้อนไฟฟ์) อย่างมาก.. มากกว่า จนถึงมากที่สุด
ซึ่งต้องเติม the นำหน้า แบบนั้นเลยล่ะค่ะ ... แต่ว่าน้องอายเพื่อน
เวลาเพื่อนรู้ว่าน้องปลื้ม D5 เนี่ย เพื่อนก็จะเข้ามารุมประนาม
หาว่าน้องบ้า ชอบไปได้ยังไงมั่ง หาว่าดราก้อนไฟฟ์เสี่ยวสุดๆ มั่ง ต่างๆ นานา
ก็น้องชอบนี่คะ เค้าก็น่ารักดีทุกคน ชอบไว้ไม่เห็นจะเสียหายเลยใช่มั้ย
น้องก็ไม่ได้เอาเงิน หรือเวลาไปทุ่มเทให้แบบบ้าเลือดซักหน่อย
ก็แค่รอดูละครดราก้อนไฟฟ์ทุกหัวค่ำสุดสัปดาห์
และซื้อหนังสือ อัลบั้มภาพ ซีดี มินิซีดี วีซีดี ดีวีดี เคเอฟซี ฯลฯ
ครบทุกอันที่มีวางขาย ก็แค่นั้นเอง..
คือน้องก็ไม่มีอะไรอยากถามหรอกค่ะ แค่อยากระบายความคับข้องใจมากกว่า
ว่าชอบ D5 มันผิดตรงไหน ทำไมต้องรุมประนามกันด้วย..
เศร้าค่ะ อยากจะบอก !! ไม่เกิดมาชอบ D5 กันบ้างก็แล้วไป
ลงชื่อ ปุ้มปุ้ย ปลาแย้ม
ถึงน้องไม่มีอะไรจะถาม แต่พี่ก็มีอะไรที่อยากตอบครับ
ตั้งแต่มนุษย์เราเกิดมาบนโลก ความรู้สึกดีและไม่ดีก็เกิดขึ้นมาคู่กัน
ปฏิเสธไม่ได้ ว่าคนธรรมดาที่ยังไม่บวชเป็นพระ
ย่อมมีความชอบกับความไม่ชอบผสมกันอยู่ ทุกคนมีอะไรหลายอย่างที่ชอบ
เอาง่ายๆ น้องเป็นผู้หญิงคงเคยเขียนสมุดเฟรนด์ชิพกันมาบ้าง
ตอนเด็กๆ เวลาใกล้ๆ ปิดเทอมที่จะต้องย้ายโรงเรียนก็จะต้องไล่เซ็นกัน
บางคนครีเอทหน่อยก็เอากระดาษเปล่าๆ ให้เพื่อนเขียน
บางคนกลัวเพื่อนหมดมุขก็จะใช้แบบสำเร็จรูป คือมาเป็นช่องให้กรอก
เหมือนๆ สมัครงานยังไงยังงั้น แต่จะถามซอกแซก กุ๊กกิ๊กมากหน่อย
อย่างสีที่ชอบ สัตว์เลี้ยงแสนรัก อาหารโปรด คติพจน์ประจำใจ ฯลฯ
(ซึ่งพี่ก็ไม่รู้เขาจะให้กรอกไปทำไมเยอะขนาดนั้น)
แล้วน้องคงจะเห็นว่าคนเรามันไม่เหมือนกันเลยจริงๆ
อาหารที่ชอบก็ไม่เหมือนกัน สีที่ชอบก็ไม่เหมือนกัน
ถ้าทุกคนชอบข้าวหน้าเป็ดกันหมด ก็คงไม่ต้องมานั่งกรอกให้เสียเวลา
หรือถ้าชอบสีส้มกันทุกคน ก็ไม่ต้องมาถามว่าชอบสีอะไรให้เมื่อย
แล้วนับประสาอะไรกับดารานักร้อง ที่มีมากมายกว่าจำนวนสีหลายเท่า
ใครจะมาชอบเหมือนเราได้สักกี่คนเชียว
และแม้ว่าเราจะชอบเหมือนคนจำนวนหนึ่ง
ก็แน่นอนว่าต้องมีคนอีกจำนวนหนึ่งที่ไม่ชอบ หรือเฉยๆ อยู่ด้วย
ถ้าเราชอบแล้วเก็บไว้คนเดียว ไม่กรี๊ดมากจนผิดปกติ
และถ้าเราไม่ชอบก็เก็บไว้ในใจ ไม่ต้องเอาไปพูดกับคนที่เขาชอบ
แค่นี้ก็ไม่มีปัญหาอะไรกันแล้ว..
โลกเรามีการทะเลาะกัน จนเลยเถิดเป็นสงครามขึ้นมา
ก็เพราะชอบไม่ตรงกันนี่แหละครับ
ฝ่ายนึงชอบกินแฮมเบอร์เกอร์หมู อีกฝ่ายไม่กินหมู ก็เลยรบกัน
ฝ่ายนึงชอบเอาเบรียบอีกฝ่ายนึง อีกฝ่ายดันไม่ชอบให้ใครเอาเปรียบ
ก็เลยต้องรบกันให้รู้แพ้รู้ชนะ.. และก็เป็นอย่างงี้เรื่อยมา
ปัญหาความชอบ มันก็มีมาตั้งแต่มนุษย์เราเกิด อย่างที่บอกไว้แหละครับ
แม่ชอบละคร พ่อชอบสรยุทธ์ ลูกชอบ D5 แค่นี้ก็จะตีกันตายแล้ว..
..เมื่อไหร่ที่ปัญหานี้หมดไปจริงๆ คงพบว่าเป็นพระกันหมดทั้งโลก
น้องสบายใจเถอะครับว่า ที่เป็นอย่างนี้ เพราะเพื่อนชอบไม่เหมือนเรา
อย่างน้อยเราก็ไม่เคยไปตำหนิสิ่งที่เพื่อนชอบก็แล้วกัน..
ยังไงก็ข่มใจไว้ครับ คนเรามีสิทธิ์ชอบอะไรก็ได้ และมีสิทธิ์ไม่ชอบด้วย
ฉะนั้นโชคยังดีที่น้องไม่มีกำลังทหารอยู่ในมือ
ไม่งั้นคงเป็นสงครามดรากอนไฟฟ์กันขึ้นมาแน่..
ถามว่าการชอบดารานักร้องมากๆ นั้นผิดหรือเปล่า
ก็ขอตอบชัดๆ ว่า.. ไม่ผิดครับ..
การชอบใครมากๆ ไม่ผิดแน่นอน
ถ้าจะผิด ก็คงเป็นการเกลียดใครมากๆ มากกว่า
แต่ไอ้การชอบดารานักร้องนั้น คนที่เขาไม่เข้าใจเขาก็ว่าเราบ้าเสมอ
ผู้ใหญ่เขาไม่รู้นี่ครับ ว่าเราชอบตรงไหน
เขานึกว่าเราชอบที่หน้าตาหล่อเหลา บุคลิกดี แค่นั้น
เขาก็ว่าเราได้สิครับ เพราะเขารู้ว่ากรี๊ดมากเกินไปเสียเวลา และเสียเงิน
ยังไงชาตินี้เราก็ไม่มีทางได้เป็นอะไรกับคนนั้นอยู่แล้ว..
แต่ผู้ใหญ่เขาหารู้ไม่ ว่าที่เราชอบน่ะมันลึกลงไปกว่านั้น
เราไม่ได้ชอบแค่หน้าตาท่าทาง แต่เราชอบที่คำพูด และความน่ารักด้วย
ดูสิเธอ พี่...ปากหวานจัง อ้อนคนดูซะเปื่อยไปกองกะพื้นเป็นแถบๆ เลย
กรี๊ด พี่... น่าร้ากๆๆๆ... เอียงสี่สิบห้าจุดแปดองศาแล้วเท่จริงๆ กรี๊ดๆๆ..
ที่จริงไอ้ที่เขียนมานี่ก็เกินไป
น้องโตแล้วคงพอเข้าใจว่าการกรี๊ดอะไรมากๆ มันก็เหนื่อยเหมือนกัน
แถมออกนอกหน้ามากไปไม่ดี เพื่อนจะรำคาญเอาได้
เอาแค่พอมีอะไรสนุกๆ พอนะครับ..
และอย่าทุ่มเงินมากเกินไป เอาแค่พอเป็นของขวัญให้ตัวเองพอแล้ว
ทีนี้จะซื้อมากน้อย ก็ดูเอาละกันว่าตัวเองได้ทำอะไรดีๆ มามากแค่ไหน
สมควรซื้อของที่ตัวเองชอบเป็นการตอบแทนได้มากขนาดไหน ก็ว่ากันไป
วันนี้พี่ก็ขอตัวไปกรี๊ดวงดนตรีที่ชอบต่อเหมือนกัน
ทุกคนก็มีสิ่งที่ตัวเองชอบ.. แต่อย่าคลั่งไคล้ออกนอกหน้า
และอย่าเสียเงินกับเวลามากเกินไป เอาแค่พอเป็นของขวัญให้ตัวเอง
จบครับ :]
นวย