28/6/46 .. รูปถ่ายงานรับปริญญา (วันซ้อม:สอง)ตอบ: 0, อ่าน: 1131

ว่าจะเอารูปมาแปะตั้งหลายวันแล้วแต่ไม่ได้โอกาสซักกะที
เพราะว่าถึงร้านอัดรูปจะสแกนฟิล์มลงซีดีให้ กว่าจะได้ก็ตั้งวันพฤหัสแน่ะ
ผมจะสแกนรูปเองบางรูปก่อนก็ไม่ค่อยมีเวลา ช่วงนี้มีงาน 5 วันเลยครับ
ครั้นวันนี้มีเวลา จะสแกนเสียหน่อย รูปทั้งหมดก็ดันหายไปไหนไม่รู้
แสดงว่าพ่อแม่ยังเอาไปให้ใครใครดูไม่เสร็จ
เอาล่ะ ตอนนี้ผมมีรูป index ที่เคยสแกนไว้ ถึงจะเล็กไปหน่อย ไม่ค่อยชัด
แต่ก็พอถูไถดูไปพลางๆ นะครับ..


รูปอัลบั้มแรก ถ่ายกับญาติๆ
ผมว่าญาติผมมามากที่สุดในคณะแล้วล่ะ จะว่าดีก็ดี แต่ก็เขินเหมือนกัน
ในใจรู้ว่าเขาก็ไม่ได้อยากมาถ่ายกันนักหรอก แต่มาแบบเสียมิได้
แม่ชวนแล้วจะไม่มาก็น่าเกลียด
พอถ่ายรูปหมู่บนสแตนด์เสร็จแล้ว ผมก็ต้องออกมาเจอบรรดาญาติพี่น้องทันที
บอกได้เลยว่าตอนนั้นมึนๆ เพราะคนเยอะมาก ไม่รู้ถ่ายอะไรกับใครไปบ้าง
ไม่สนุกเลย ยืนยิ้มนิ่งๆ แล้วคนนู้นคนนี้ผลัดกันเข้ามาถ่ายประกบ
ยังกับเราเป็นงูหรือเสืออยู่ที่สวนสัตว์ อยู่นิ่งๆ ให้นักท่องเที่ยวเข้ามาถ่ายด้วย
แบบว่าทำหน้ายิ้มไม่ถูกน่ะครับ จะยิ้มก็ไม่ออกเพราะมันไม่มีอะไรให้ดีใจ หรือให้ขำ
แต่ก็ต้องฝืนยิ้มทุกรูปๆ ดูรูปแล้วยิ้มแปลกๆ พิกล
เข้าใจเลยว่านางสาวไทยเขารู้สึกยังไงที่เวลาโชว์ตัวบนรถต้องยิ้มนิ่งๆ ทั้งวัน
แม้จะไม่มีอะไรให้ดีใจ หรือแม้จะไม่ได้อารมณ์ดีอยู่..



สังเกตว่าเป็นอัลบั้มที่มีแต่สีชมพูกับฟ้า ไม่รู้นัดกันมาหรือเปล่า
รูปที่ผมชอบคือ รูปที่ 2 ชูสองนิ้วให้กล้องอ่ะ รูปที่ 6 ก็ทำท่าแปลกดี
รูปที่ 24 ถ่ายกับน้องชาย แล้วก็รูป 35 นี่ชอบมากครับ
มีคนบอกว่ายังกะโฆษณาออเร้นจ์ (เพราะเสื้อสีส้มรึเปล่า..)

ถ่ายกับญาติๆ ผมไม่ชอบอีกอย่างคือ ช่อดอกไม้ และช่อตุ๊กตา? นี่ล่ะครับ
อุตส่าห์บอกไปแต่แรกแล้วว่าไม่ต้องหาดอกไม้กันมานะ เสียดาย.. ไม่ได้เอาไปทำอะไร..
เดาเอาเองจากเหตุการณ์ว่าน้าคนหนึ่งไปหาอย่างหรูมาให้
บ้านอื่นเลยกลัวจะน่าเกลียด แวะซื้อหน้าประตูจุฬาฯ มาให้บ้าง
ไอ้หน้าประตูนี่ล่ะครับที่ผมไม่ชอบ เพราะนอกจากจะไม่สวยแล้วยังแพงเกินเหตุ
ตอนจะถ่ายรูปก็ต้องให้ยืนหน้าตรง อุ้มดอกไม้เต็มไม้เต็มมือ
ไม่ชอบแต่ไม่รู้จะบอกใครได้ ก็เลยต้องรีบๆ ถ่ายให้เสร็จๆ ไป
แล้วให้ขนดอกไม้กลับบ้านโดยด่วน..

ถึงวันนี้ดอกไม้สดที่ดูสวย แม่ก็เอาลงถังขยะไปนานแล้ว เพราะมันเหี่ยวแห้ง
ตุ๊กตาต่างๆ นานา ที่เสียบไม้ กลับยังคงวางตำตาตำใจอยู่
พูดว่าไม่ชอบสงสัยจะโดนคนให้เกลียดแหงๆ.. แต่ก็ไม่ชอบจริงๆ นี่หน่า
ทำไมของสดของสวยอยู่ได้ไม่นานก็โดนทิ้งลงถังหายไป.. ไม่นานก็จะลืม
แต่ตุ๊กตาเสียบไม้ และดอกไม้ปลอมที่ได้มา จะวางอยู่ให้เราเห็นตลอดชีวิต..
..คนที่ตั้งใจซื้อของสดของสวยมาให้ เขาจะรู้สึกอย่างไรที่คนรับจำเป็นต้องทิ้งมันไป
ชีวิตนี่ก็ตลกร้ายเหลือเกิน.. เล่นเอาผมขำไม่ออกเลยล่ะ..