อึ!! = ปัญหาที่ผมประสบ จากการเรียกร้องของระบบขับถ่าย นอกบ้านวันนี้
เวลา = 10 โมงเช้า
สถานที่ = สยามเซ็นเตอร์ชั้นสาม ห้องน้ำชาย
หมายเหตุ เรื่องวันนี้ออกจะมีกลิ่นเล็กน้อย คนจิตใจละเอียดอ่อนไม่ควรอ่านต่อ
สภาพเหตุการณ์ = โอย.. มาปวดอะไรตอนนี้หว่า กำลังจะสอนพิเศษแล้ว
แล้วถ้าเกิดน้องมารอแล้วตูจะทำไงดี
อ้า โทรบอกน้องก่อนดีกว่าว่าถ้าไม่เจอก็รอแป๊บ กะลังเข้าห้องน้ำอยู่
แล้วกระเป๋าตูนี่อีกจะเอาไปวางตรงไหนวะ มาคนเดียวไม่มีใครให้รับฝากอีก
เดินเข้าห้องน้ำปิดประตูล็อกกลอน แล้วตูจะวางกระเป๋าตรงไหนดีล่ะ
วางที่พื้นก็คงไม่เหมาะ ไม่รู้เลอะอะไรนักต่อนัก พยายามกวาดสายตาหาตะขอ
หลังประตู ไม่มี ข้างกำแพง ไม่มี ลูกบิดประตู ก็ไม่มี!! แล้วตูจะแขวนตรงไหนดีๆๆ
คิดไปพลางก็ปวดท้องไปพลาง เพราะไม่ได้จังหวะปลดทุกข์เสียที
แต่แล้วก็ได้ที่แขวนแบบทุลักทุเล เนื่องจากบานพับหลังประตูเป็นแบบอันใหญ่
ก็พอจะแขวนอยู่ได้.. อ้า.. หลังจากนั้น..
ขณะกำลังปฏิบัติภารกิจอยู่นั้น พลันนึกได้.. เฮ่ย ปัญหาไม่ใช่การแขวนกระเป๋า
แต่.. เพิ่งพบว่า ในส้วมไม่มีกระดาษทิชชู่ให้ !!
ตายละวาตู.. จะหยิบเอากระดาษปอนด์มาเช็ดก็กระไรอยู่ ทำไมเราไม่พกทิชชู่บ้าง
มองรอบกาย สายฉีดน้ำไม่มี เอาไงดี สมองพลันนึกหาทางออก
ได้ยินเสียงคนข้างนอกหยอดเหรียญซื้อกระดาษจากเครื่องอัตโนมัติ
แล้วตอนนี้เขามานั่งอยู่ห้องติดกับผมแล้ว..
โอ้พระเจ้า ไม่ทันสังเกตว่าต้องซื้อกระดาษก่อน เคยชินแต่ใช้บริการในคณะ
ปกติมีกระดาษอยู่ข้างกายทุกครั้งก็เลยไม่ทันเอะใจ
ตอนนี้ผมมีทางออกอยู่หลายอย่างให้เลือก
หนึ่ง พยายามทำธุระไม่ให้กระทบกระเทือนผิวหนัง.. อันนี้ไม่มีทาง !!
สอง ขอให้คนข้างนอกห้องซื้อให้ หรือไม่ก็ขอแบ่งจากห้องข้างๆ.. เขีนนะวิธีนี้
สาม คิดค้นวิธีอื่นที่พึ่งตนเอง แต่ละวิธีคุณลองคิดดูสิครับว่าทุลักทุเลขนาดไหน
ผมมีกระดาษพิมพ์ดีดอยู่ในกระเป๋า ผมมีน้ำในชักโครก ผมมีนิ้วมือที่ยังแห้งสะอาด
ผมมีโทรศัพท์ที่ใช้การได้หนึ่งเครื่อง ผมมีเสื้อผ้า กระเป๋าสตางค์ และกุญแจบ้าน
ยังมีอีกหลายอย่างให้เลือกสรร ดัดแปลงด้วยวิธีพิสดารตามแต่จะคิด... ดีบ้าง อนาถบ้าง
อึ๋ยย!!.. ไม่อยากจะคิดต่อแล้ว.. ถ้าเป็นคุณ จะทำยังไงครับ :]
นวย