เทอมนี้ถือว่าสำคัญกับชีวิตผมมาก เพราะเป็นการเรียนเทอมสุดท้ายแล้ว
มีความคิดหนึ่งแวบมาในสมองหลังจากทำงานๆๆๆ ส่ง เพื่อที่จะเรียนให้จบ
คือพอส่งงานทั้งหลายทั้งแหล่ และอ่านหนังสือสอบจบแล้วน่ะ
หลังจากนั้นเราจะทำอะไรต่อไปเป็นอันดับแรกวะ... ??
คิดได้แค่นี้ก็นิ่งเลย.. คิดแล้วรู้สึกเคว้งคว้าง เหงาๆ โล่งๆ
คือเป็นความรู้สึกที่ว่า หลุดจากอาชีพนักเรียนมาแล้วไม่รู้จะไปไหน ทำอะไร
เกิดมายี่สิบกว่าปีไม่เคยว่างจาภาระการเรียนหนังสือมาก่อน
อีกไม่กี่ชั่วโมงจะว่างแล้ว...
เอาไปถามคนอื่นบางคนก็นิ่งเหมือนกัน
ได้ข้อสรุปว่า เที่ยวกันก่อนแล้วกันถ้างั้น
เทอมนี้ที่ว่าสำคัญนี่อีกอย่างก็เพราะ 5 วิชาที่ผมเรียน มี 5 อารมณ์ไม่ซ้ำเลย
ก็เลยตั้งใจเก็บรายละเอียดของทุกๆ บรรยากาศไว้ในความทรงจำ
1. Digital Signal Processing: สอบนอกรอบ และโอเพ่นบุ๊ค
2. Philosophy and Logic: เป็นวิชาเลือก สอบห้องใหญ่กับคนแปลกหน้า
3. Basic Thermodynamics: สอบแบบเป็นทางการ รวมกับรุ่นน้องในภาค
4. Multimedia Communications: ทำโปรเจ็คส่ง ทำรายงานกับนำเสนอ
5. Senior Project: สอบแบบนำเสนอต่อหน้าคณะกรรมการ อันนี้น่ากลัวสุด..
ตอนนี้ 4 วิชาแรกผ่านไปแล้ว เหลือแค่ตัวทีเด็ดตัวสุดท้าย
และต้องนำเสนอเวลาสี่โมงเย็นวันจันทร์แล้ว
คืนหนึ่งก่อนนอนคิดแผนได้ว่าจะหลบไปค้างริมทะเลที่ไหนสักแห่ง
นอนเงียบๆ สักอาทิตย์นึง สบายๆ จะได้ค่อยๆ คิดว่าจะทำอะไรต่อไปกับชีวิต
แถมอาจจะได้บรรยากาศสร้างงานด้วย งานเขียนหนังสือหรืองานแต่งเพลงก็ดี
ชวนเพื่อนๆ และชวนหญิงไปบ้างแล้ว หลายคนโอเคกับแผนนี้
แต่ปรากฏว่าบ้านที่พัทยาของญาติที่สามารถพักฟรีนั้น ให้คนอื่นเช่าไปแล้ว
แปลกันง่ายๆ ว่าอด ผิดแผนเลย.. คงต้องหาที่ที่ไม่แพง จะได้ไปอยู่นานๆ ได้
แต่ยังไงถ้าต้องเสียเงินคงอยู่เป็นสัปดาห์ไม่ได้แล้วล่ะ..
คืนถัดมาก่อนนอนลองคิดภาพเล่นๆ ว่าผมจบมาแล้วเป็นคุณครู
ลองนึกๆ ดูว่างานหนักไหม เด็กๆ ต้องปราบมากไหม สังคมในหมู่อาจารย์ดีไหม
และตื่นนอนมาตอนเช้าจึงนึกถึงปัญหาใหญ่กว่านั้นได้ว่า..
งานนี้ต้องตื่นเช้ามากนี่หว่า จันทร์ถึงศุกร์ ตื่นเช้าเหมือนทำงานออฟฟิศเลยนะ
มีตอกบัตรด้วย สายๆ อย่างเราถึงสอนดีแค่ไหนก็อาจโดนไล่ออกเอา
เป็นอันว่าอาชีพนี้ถึงมีใจอยู่บ้างแต่ต้องเก็บเป็นตัวเลือกไว้ก่อน
โครงการที่ดูจะเป็นจริงกว่านั้นก็คือ สอนพิเศษนี่แหละครับ
แต่จะสอนยังไง สอนเป็นกลุ่มย่อยเอง หรือสมัครสอนตามสถาบันกวดวิชา
ทำอย่างไรให้รายได้สูสีกับการทำงานออฟฟิศในฐานะวิศวกรจบใหม่
มีเพื่อนหลายกลุ่มที่ชักชวนผมไปลงขันกัน เปิดกวดวิชาเอง
บ้างอยากเปิดในกรุง บ้างอยากเปิดตามหัวเมืองใหญ่ในต่างจังหวัด
แต่มีหลายคนเตือนมาว่าถ้าเปิดแล้วไม่มีคนขึ้นมา อาจเศร้าได้
ก็จริง.. ต้องคิดดูดีๆ ก่อน สำหรับการลงทุนเป็นก้อนใหญ่ๆ
เพราะผมคงจะไม่มีก้อนใหญ่หลายรอบมากนัก
ลงไปครั้งเดียวถ้าเจ๊งก็แปลว่างานออฟฟิศมารออยู่แล้ว..
ไอ้เรื่องเปิดร้านอะไรสักอย่างเป็นของตัวเองยังไม่ลืมหรอกครับ
เพราะโครงการกวดวิชาก็เพื่อเก็บเงินมาเปิดร้านของตัวเองนี่ล่ะ
เปิดเลยทันทีไม่ได้เพราะผมยังไม่มีประสบการณ์ และยังไม่ได้สืบข้อมูล
ถ้าเปิดมาทำเลไม่ดี ของไม่ดี เงินลงทุนก็จะหายวับไปอย่างรวดเร็ว..
คิดมาถึงตรงนี้ แล้วใครว่าเงินไม่ใช่สิ่งสำคัญน้อ..
ทำไมในหัวผมตอนนี้มีแต่เรื่องหาเงินแล้ว.. ก็มันไม่มีตังค์ใช้นี่หว่า..
เอาแบบนี้ ส่งโปรเจ็คให้เสร็จๆ แล้วรีบหาที่เที่ยว ไปนอนพักสมองให้พอใจ
แล้วได้ไอเดียอะไรค่อยเก็บกลับมาวิเคราะห์อีกทีก็ละกัน..
นวย