ในที่สุดเดือนกุมภาพันธ์ก็เวียนมาหาอีกครั้ง
ปีที่แล้วผมจำได้ดี ว่าไม่ได้ไปงาน EE-Night
เมื่อคืนนี้ 31 มกราคม มีงานประจำปี EE-Night ครั้งที่ 13 ครับ
ภาษาทางการเรียกว่า งานราตรีวิศวกรรมไฟฟ้า
ผมเองถึงไม่มีตำแหน่งใหญ่โตในภาค แต่ก็ช่วยงานเต็มที่
- เป็นพิธีกรหลักในงาน และจัดคิวลำดับการแสดงในงาน
- เป็นคนคุม channel mixer เวทีแสดงดนตรี แล้วก็ทำบันทึกการแสดงสด
แค่สองอย่างนี้ก็ไม่มีเวลาพักแล้วครับ
เสียดายค่าผ่านประตู 300 บาท กินอาหารไปไม่กี่คำ
ต้องกลับมาต้มมาม่ากินตอนตี 3 ก่อนนอน.. เฮ้อ..
งานปีนี้จัดกันที่โรงแรมนารายณ์ ถนนสีลม ห้องบอลรูม
เสียเงินไปหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นบาท กับงานที่มีคนมาร่วมราวๆ 200 คน
ผมเข้าไปเตรียมระบบเสียงตั้งแต่ช่วงบ่าย
ปรากฏว่าเล่นๆ ไป ใครเอาไมค์กลองออกไม่รู้
บันทึกการแสดงสดที่ได้มา เพลงหลังๆ ก็เลยไม่มีเสียงกลอง.. เฮ่ย !!
ดูรูปสิ ใครยกไมค์กลองซะสูงงั้นเนี่ย เพิ่งเห็น..
หนังสือที่แจกในงานก็แน่นอนว่าเป็นอีกครั้งที่ผมมีโอกาสได้ช่วยทำ
คราวนี้มีบทสัมภาษณ์ 6 อัน ดังที่เอามาลงในเว็บนี้ตั้งนานแล้ว
และก็ยังมีรูปหมู่ปี 4 อีกเช่นเคย ทั้งสีและขาวดำ 7 หน้า
ปีนี้ไม่ค่อยมีเวลา เลยทำแบบเรียบง่ายส่งไป
เสร็จออกมาก็ยังดูน่าพอใจอยู่..
งานคราวนี้ผมกล้าพูดได้เลยว่าเป็นงานสังสรรค์ที่
--สนุกที่สุดในชีวิต--
สองสามชั่วโมงก่อนงานเริ่ม ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
ละครยังหาคนยอมแสดงไม่ได้ เกมยังเตรียมไม่เสร็จ
ดนตรีก็ยังซ้อมกันไม่เต็มที่ ทุกอย่างฉุกละหุก
หลายคนเห็นหน้าแล้วรู้เลยว่านึกในใจ --ธุระไม่ใช่--
แต่สุดท้ายงานก็ผ่านไปได้ด้วยดี ทุกคนยอมร่วมกันทำอย่างเต็มที่
ไม่ใช่แค่พอผ่านๆ ไป แต่กลับสนุกมาก ฮามาก และประทับใจมาก
ต้องขอบคุณเพื่อนๆ ปี 4 ช่วยกันจัดขึ้นมา ทุกๆ ฝ่ายไม่ว่าจะเป็น
- โอเจ ท่านประธาน ช่วยประสานงานและหาสถานที่
- บู พิธีกรคู่ของผม รับส่งกันได้ทุกมุข
- ชง พิธีกรช่วงเกม ล้อเล่นกับอาจารย์ได้ฮา และเสียวจะเรียนไม่จบเอา
- โอม ปุ้ม พีน ตุ๊กตา นินี ดูแลต้อนรับหน้างาน
- อัน แย้ ทำบัตรเข้างาน ไอเดียแปลกดี
- ยักษ์ จูน สองบรรณาธิการหนังสือ (จอมทวง) หนังสือออกมาเนื้อหาดีมากๆ
- บิว จัดการเรื่องการแสดงละครของรุ่นเรา ยังคงฮากระจายเช่นเคย
- จอย เอ หนุ่ย จัง และโอม ยอมแสดงละครจนได้
- ทอง ยุทธ เอ๊ดดี้ อุตส่าห์ลงทุนใส่สายเดี่ยวขึ้นไปเต้นโชว์
- วงดนตรี วงเกาและโอ๊ตช่วยหาเช่าเครื่องดนตรีพร้อมอุปกรณ์มาอย่างดี
- วงดนตรี วงอั้มอู๊ด เล่นได้ดึงดูดเพื่อนๆ จนอยู่ต่อหลังงานเลิกอีกหลาย ช.ม.
- ตอง อุตส่าห์ขับรถมาส่ง
- คนอื่นๆ ที่ช่วยฝ่ายต่างๆ ทำงาน ไม่ได้เอ่ยชื่อไว้เพราะมันเยอะ..
- นอกจากนี้ ขอบคุณสำหรับดอกกุหลาบ ที่แอบขโมยเค้ามาให้พิธีกรด้วยนะจ๊ะ
อีกเดือนเดียวก็จะไม่ได้ทำอะไรกันแบบนี้อีกแล้ว
อ่านหลายๆ บทความในหนังสือ EE-Night ฉบับปีนี้
แล้วรู้สึกว่ามันน่าใจหายอย่างแรง..
เห็นด้วยกับที่ใครคนหนึ่งเขียนไว้ว่า อยากทำอะไรช่วงนี้เอาให้เต็มที่
หายใจอีกไม่กี่ที ก็จะไม่ใช่นิสิตภาคไฟแล้ว..
ดูอย่างเมื่อคืนในงาน คนอื่นกลับกันหมดแล้ว แต่รุ่นเราไม่ยอมกลับ
ยังคงผลัดเปลี่ยนกันขึ้นไปร้องเพลงสนุกสนานต่ออีกนาน
เพื่อนคนหนึ่งกระซิบผมว่า ดูแต่ละคนสิ ไม่มีใครอยากกลับบ้านเลยนะคืนนี้
ใช่.. ผมเพิ่งสังเกต.. นึกแล้วเหมือนมีแรงอะไรมาบีบให้ผมจะร้องไห้..
ใครจะคิดว่าในที่สุดภาคไฟรุ่นเรา จะเหนียวแน่นกันขนาดนี้
ป.ล. หลังงาน EE-Night วันศุกร์
คืนวันเสาร์คืนนี้ก็มีอีกงานคือ Senior Night
เป็นงานราตรีที่จัดในรุ่นปี 4 โดยเฉพาะ ซึ่งก็จัดกันมาเป็นประเพณีเช่นกัน
ค่าบัตรเข้างานปีนี้ เพียง 83 บาท
ผมกลับไม่อยากไป ..คิดแค่ว่า งานเมื่อคืนสนุกขนาดนั้นแล้ว
อยากเก็บความประทับใจในงานสุดท้ายก่อนเรียนจบ ไว้แค่นี้พอ
รู้ว่างาน Senior Night ก็น่าไปนะ แต่คงไม่มันส์เท่า..
นวย