วันนี้เป็นวันที่ทำงานอย่างสบายใจ
ผมบอกท่านประธานแล้วมันไม่กระตือรือร้น
ผมก็เลยเปลี่ยนแผน เป็นขอแรงน้องๆ ปี2 ปี3 แทน
ได้ผลมากเลยครับ
น้องทำงานกันขยันขันแข็ง ผลงานออกมาเยี่ยม
ผมประทับใจมาก
ขอให้ทำสมุดเซ็นที่ระลึกแจกน้อง
แป๊บเดียวสมุดเสร็จสวยงาม..
พอเปรยๆ ว่าอยากทำ CD รูปแจกน้องด้วย
น้องคนหนึ่งก็อาสาเดินไปหาซื้อแผ่นเปล่าให้อย่างเต็มใจ
คืนนี้ผมนั่งเขียน CD อยู่จนตี 4 ครึ่ง แต่ก็ทำด้วยความสุขใจ
(ที่จริงนอนตี 4 กว่ามาทุกคืนตั้งแต่ค่ายเริ่ม)
ฝ่ายท่านประธานก็ยังเป็นคนนิ่งดูดายอิ๊บอ๋ายเลย
ขออะไรไม่เคยได้ ..เรื่องจุกจิกไม่เคยคิดถึง ..สถานที่ไม่เตรียมให้
อะไรก็ตามที่คิดว่าให้คนอื่นรับผิดชอบไปได้ ก็จะไม่สนใจอีกเลย
วิชาการคนนั้นทำไปนะ แผงวงจรคนนู้นทำไปนะ
สันทนาการไอ้นวยทำไปนะ และทัวร์แล็บก็คนโน้นทำไปนะ
แล้วตัวมัน (ท่านประธาน) เองก็เดินเตร่ไปมา บางทีก็นั่งเล่นกีตาร์
บางทีนึกจะชมมันอยู่แล้วว่าจัดงานคนเดียวขนาดนี้ก็นับว่าดี
แต่พอเจอตัวเข้า เห็นความดูดายเข้า เลยต้องเปลี่ยนเป็นอยากด่าแทน
..ไอ้ฟาย
กิจกรรมของวันนี้เป็นการใช้เครื่องมือวัดทางไฟฟ้า
และกิจกรรมบัดกรีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เองครับ (ชุดคิต)
ผมก็เดินถ่ายรูปตามระเบียบ
ช่วงสันทนาการตอนกลางคืนของผม คืนนี้ให้ฝึกสมอง
เล่นเกมชิง CD รวมรูปกันหน่อย
น้องๆ จินตนาการบรรเจิดเลย.. คิดกันหัวโต
สนุกดี
แม้มกับเพื่อนจะมีกระทบกระทั่ง ไม่พอใจท่านประธานเล็กน้อย
มันบอกว่าคืนนี้ให้น้องอยู่ยาวได้ ไม่รีบนอน เพราะพรุ่งนี้ให้ตื่นสาย
แล้วพอเอาเข้าจริง ผมยังไม่จบกิจกรรม น้องๆ ก็ยังอยากอยู่ต่อกัน
แต่ท่านประธานบอกว่า ไม่ได้บอกหอพักไว้
..ให้รีบจบงานเร็วๆ
เจอแบบนี้บ่อยๆ ผมเซ็งนะ..
นวย