ได้แว้บไปดูหนังมาอีกแล้วครับ
เป็นหนังที่ดูเพราะความอยาก มากที่สุดเท่าที่ผมเคยดูหนังมา
เรียกว่าหนังไทยหรือหนังฮ่องกงดีก็ไม่รู้
เพราะตัวแสดงหลักเป็นคนฮ่องกงหมดเลย ต้องพากย์เสียงกันอีก
มันคือเรื่อง คนเห็นผี (The Eye)
กำกับโดยผู้กำกับเรื่อง ท้าฟ้าลิขิต (Who is Running?)
ก็คือ ออกไซด์ แปง ชุน ครับ
ผมชอบท้าฟ้าลิขิต ผมชอบเนื้อเรื่อง ชอบภาพ ชอบดนตรีประกอบ
ดูโดยรวมๆ แล้วทุกอย่างลงตัวไปหมด
และเรื่องนี้ผมอยากดูมากเพราะ หนึ่ง ชื่อผู้กำกับ
สอง มีแต่คนแนะนำว่าไปดูสิ ดีนะ น่ากลัวดี ไม่เหมือนหนังผีเรื่องอื่นๆ
ผมเข้าไปนั่งอยู่หน้าจอ สองชั่วโมงเต็ม
ข้อสรุปที่ผมได้คือ เป็นหนังที่ธรรมดามากๆ
เนื้อเรื่องไม่เข้มข้นนัก ความน่ากลัวก็ไม่มากเลย
คนที่มาบอกว่าน่ากลัวนักหนาเนี่ย ไปดูมาคนละเรื่องกับที่ผมดูรึเปล่าหว่า..
ผมว่า เค้าเน้นเนื้อเรื่องมากกว่าความน่ากลัว
แต่การตลาดบังคับให้ต้องโปรโมทว่าน่ากลัวจัดครับพี่
สุดท้ายแล้วมันก็คือหนังเรื่องหนึ่ง ที่มีเนื้อเรื่องไปใกล้เคียงเรื่องเก่า
คนตาบอดที่ผ่าตัดตาแล้วเกิดมองเห็นผี เห็นความตายที่กำลังจะเกิดขึ้น
มันก็คล้ายกับเรื่องท้าฟ้าลิขิต
ที่มีหนังสือพิมพ์อะไรไม่รู้ดันเป็นข่าวของอนาคต เลยรู้ว่าใครจะตายบ้าง
ก็ต้องไปช่วยคนให้ทันเวลา
(รู้สึกจะจิ๊กไอเดียมากจากซีรี่ส์ฝรั่ง เรื่อง Early Edition นะครับ)
คล้ายกันจัง ต่างตรงเนื้อเรื่องนิดหน่อย
และต่างที่เรื่องนี้ช่วยชีวิตคนไม่ทัน เพราะคนอื่นไม่ยอมเชื่อคำพูด
ประเด็นหลักของหนังเรื่องนี้กลับอ่อนกว่าเรื่องที่แล้ว
เรื่องนี้ถ้าไม่มีฉากผีโผล่มาให้สะดุ้งบ้าง มันก็เป็นหนังรักทั่วไปเรื่องหนึ่ง
ความรักระหว่างหมอหนุ่มกับคนไข้สาวที่เพิ่งมีโอกาสมองเห็นโลก (และผี)
พล๊อตหลักที่ว่าเอาตาคนอื่นมาใส่
ทำให้ได้รับถ่ายทอดความสามารถในการเห็นผี
ก็ถือว่าโอเคนะครับ ยอมรับได้ เข้าท่าเหมือนกัน
แต่ผมว่าผู้กำกับอาจจะสับสนว่าจะทำหนังอย่างไรถึงจะดี
เก้ๆ กังๆ ระหว่าง หนังผี หนังแอ๊คชั่นนิดๆแบบท้าฟ้าลิขิต หรือหนังรัก
ก็เลยทำมันออกมาทั้งสามรสชาติบนโครงเรื่องเดียวนี่ล่ะ
นี่คือหนังที่ผมดู เพราะความอยาก อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ว้า.. ไม่มันส์เลย
เสียดายตังค์จัง
นวย
เฮ่ย... อาจารย์... หงะ..
อาจารย์ลัญฉกรเลยเหรอ.. หวัดดีคับจารย์..
ถ้าเป็นอาจารย์ตัวจริง ผมก็มีเรื่องจะบอก 2 อย่างครับ
1. ข้อสอบมิดเทอมของอาจารย์วันนี้ผมพลาดไปนิดอ่ะฮะ.. อ่านไม่ทัน 2 บท
ไม่งั้นจะเก็บเต็มให้ดู
2. อาจารย์คร้าบ.. รายงานวิชา mobile อ่ะ ผมนึกว่าขออาสาทำรูปเล่มส่งโรงพิมพ์แล้วจะไม่ต้องทำเนื้อเรื่องซะอีก.. ทำไงดีครับ ไม่มีกลุ่มอยู่ง่ะ..
ป.ล. (1) พอดีเพิ่งกลับจากทริป และก็ติดสอบมิดเทอมวันนี้ ก็เลยยังไม่ได้เขียนอ่ะ ไม่ได้ตั้งใจหายหน้าหรอก โปรดอภัย
(2) ถึงเราจะมีงานด่วนเข้ามาเยอะแยะ อย่างเว็บของ E-Camp หรือหนังสือวิชา mobile แต่ก็จะพยายามหาโอหาสลัดคิวให้เชอรี่ละกันนะ :]
(3) ตกใจกว่าเชอรี่ก็คือน้องชอลิ้วอ่ะแหละ .. ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ยินดีๆ .. สุดท้ายชีวิตก็ได้เข้ามาเกี่ยวกันจนได้.. ว่าแต่..เข้ามาเจอหลังบ้านเราได้ไงหว่า.. อ๊ะ งง..
นวย