มีเรื่องเล็กๆ ผ่านเข้ามา แต่ทำให้สะเทือนใจไม่น้อยครับ
หนึ่ง
บางครั้งที่ผมกินอาหารไม่หมด ใจก็หวนกลับไปคิดถึงข่าวที่ได้อ่านมา
หลายเดือนก่อนอ่านเจอสกู๊ปในหนังสือพิมพ์รายวัน
เค้าไปสัมภาษณ์เด็กแถบอีสาน ที่กินดินเป็นอาหารหลัก
เห็นหน้าตาเด็กๆ ในภาพแล้วก็รู้สึกว่าสุขภาพจิตพวกเขาก็ไม่ได้แย่นัก
อาจจะมีสุขภาพจิตดีกว่าพวกเราที่นั่งหน้าจอคอมอยู่นี่เสียด้วยซ้ำ
เด็กๆ เหล่านี้กินดินโป่งเป็นอาหาร ดินที่ร่วนกรอบแล้ว
เด็กๆ ไม่มีเงินไปซื้ออาหารกิน
คำพูดของเด็กคนหนึ่งที่ทำให้ผมสะท้อนใจก็คือ
อาหารที่อร่อยที่สุดในชีวิต เคยได้กินมาแค่ครั้งเดียว และยังติดใจอยู่
รสชาติมันอร่อยอย่างบอกไม่ถูก สิ่งนั้นคือสิ่งเดียวกับที่พวกเราเรียกกันว่า
... ไข่ต้ม
บางครั้งผมที่กินอาหารไม่หมด ใจก็หวนกลับไปคิดถึงข่าวที่ได้อ่านมา
สอง
แม้ผมไม่ค่อยได้แสดงความผูกพันกับแม่ตัวเอง ผมก็ยังดีใจที่เราเป็นแบบนี้
เมื่อวันก่อน เป็นวันแม่แห่งชาติ
ลูกๆ หลายคนก็ได้โอกาสลางานกลับภูมิลำเนาไปหาแม่ตัวเอง
เป็นภาพที่งดงามเลยล่ะ
แต่ได้เห็นภาพข่าวในทีวีแล้วสะเทือนใจครับ
รายงานข่าวว่า แม่จำนวนหนึ่งไม่มีโอกาสได้พบเหตุการณ์เช่นนั้น
แม่เหล่านั้นต้องพาตัวเองไปเยี่ยมบรรดาลูกๆ ที่ไม่สามารถไปไหนได้อย่างอิสระ
ลูกๆ ที่อยู่ในสถานกักกันเยาวชน..
คิดถึงจิตใจแม่เหล่านั้นแล้วเศร้าแทน
ผมเกือบน้ำตาไหลกับภาพในทีวีอีกแล้วสิ
แม้ผมไม่ค่อยได้แสดงความผูกพันกับแม่ตัวเอง ผมก็ยังดีใจที่เราเป็นแบบนี้
สาม
ยังไงก็ยังสงสัยว่า คนไทยเราเป็นยังไงกันวะ มีมนุษยธรรมกันมากน้อยแค่ไหน ??
มันเกี่ยวกับเรื่องการอุดหนุนสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์นี่ล่ะครับ
ที่ผมเกี่ยวข้องโดยตรงและดูจะไม่มีวันห่างไกลตัวเลย ก็คงจะเป็นสินค้าเพลงไทย
ตัวผมเองนั้นเลิกอุดหนุนของเถื่อนมาได้เกือบปีนึงแล้ว
รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกที่ได้ทำตัวให้บริสุทธิ์
แต่คนรอบๆ ข้างผมเล่า ไม่มีใครมีความคิดแบบนี้เลยสักคนเดียว
แทบทุกคนที่ผมรู้จัก ยังคงจะยืนกรานซื้อของก๊อปปี้ต่อไป เพราะราคามันถูก
บ้างก็อ้างว่า กูไม่กลัวเรื่องพวกนี้หรอก ว่าสักวันจะโดนเองน่ะ
เพราะอนาคตกูไม่ทำพวกซอฟต์แวร์หรือเพลงมาขายอยู่แล้ว
บ้างก็อ้างว่า ค่ายเทปมันเอากำไรจากพวกเรามากพอแล้ว
เราใช้ของเถื่อนคนเดียว คนอื่นใช้ของจริงก็มี ไม่กระเทือนมากเท่าไหร่มั้ง
... ในที่สุดผมก็เห็นข่าวจากทีวีอีกแล้ว ว่าค่ายเทปเพลงไทยถึงจุดที่ทนไม่ไหว
ร่วมมือกันเอาจริงเอาจัง ร่วมต่อต้านของเถื่อนโดยจัดคอนเสิร์ตที่สนามหลวง
(วันเสาร์อาทิตย์ที่จะถึงนี้นะครับ) ... แทบทุกค่ายเพลงมารวมกันทำงาน
เห็นภาพนักร้องแต่ละค่ายที่ออกมาร้องเพลงรณรงค์แล้ว
แววตาของพวกเขาบอกผมว่า นี่มันเกินไปแล้วนะ พวกขโมยความฝันทั้งหลาย
ถ้าอะไรๆ มันเลวร้ายมากกว่านี้คงจะหยุดแล้วนะ จะไม่ผลิตผลงานแล้วนะ
แล้วถึงวันนั้น ผมไม่อยากจะคิดเลยว่าสังคมเราจะเป็นยังไง
ผมรู้อยู่ในใจว่าเรื่องนี้มันแก้ไขยาก จิตใจคนไทยมันคงทำให้ดียากแล้วล่ะ
ขนาดผมเองยังปลุกคนใกล้ตัวไม่สำเร็จเลย
ยังไงก็ยังสงสัยว่า คนไทยเราเป็นยังไงกันวะ มีมนุษยธรรมกันมากน้อยแค่ไหน ??
นวย