21/5/45 .. ฝึกงานวันที่สามสิบสอง (คิดเรื่องคน)ตอบ: 1, อ่าน: 953

วันนี้ผมไม่ได้ไปทำงานครับ
ผมลางานหนึ่งวัน ด้วยตั้งใจจะไปติดต่อเรื่องทะเบียนที่คณะ
และแวะไปจ่ายค่าเทอมที่ธนาคาร..


เรื่องที่ผมเฝ้าคิดตั้งแต่เมื่อคืนก็คือ
เพื่อนตั้งแต่มัธยมแต่ละคน
ตอนนี้ก็เริ่มมีทางของตัวเองพอจะเห็นชัดแล้ว
ต้น ไปเรียนต่อญี่ปุ่นแล้ว เขียนบันทึกในเว็บให้ติดตามอ่านกันทุกวัน
ป๊อป กำลังจะไปบวชที่ชัยนาท และไปเรียนต่อที่อเมริกาในอีกไม่นาน
พี่อ๋ง เพิ่งเริ่มเข้าทำงานบริษัทวันแรก ไม่รู้จะมีเวลาทำงานอดิเรกไหม
กิจจาซ ก็เรียนจบแล้ว และยังมีความสุขดีกับการซ้อมดนตรีในซียูแบนด์
ณัฐ หายหน้าหายตาไปเลย เรียนถาปัดอีกสองปีจบ คงง่วนอยู่กับงานละคร
กิ๊ก ก็ยังขะมักเขม้นกับการเรียนมากกว่าใคร อีกสองปีจะเป็นคุณหมอแล้ว
รู้สึกยินดีมากที่เพื่อนหลายๆ คนหันมาเขียนบันทึก
คนที่เขียนในเว็บ ผมก็ดีใจที่ได้อ่าน
มันเป็นความรู้สึกใกล้ชิด ได้คอยติดตามข่าวคราว


ตัวผมเองก็เหลืออีกปีเดียวจะเรียนจบแล้ว
ผมยังคงมีความสุขอยู่กับการใช้ชีวิตแต่ละวันๆ
เจอผู้คนใหม่ๆ ลองทำอะไรใหม่ๆ
ฟังดู เป็นคนเดียวที่ไม่มีอะไรเป็นหลักเป็นแหล่งหรือเปล่า
ก็ไม่รู้สิ..
อนาคตผมพอจะคิดไว้บ้างคร่าวๆ แล้ว
แต่ยังไม่ได้เล่าให้ใครฟัง เดี๋ยวจะถูกด่าเอา..
ชีวิตมันของผมน่ะ
ทำไมใครจะต้องมาว่า ทำอะไรแล้วถูก ทำอะไรแล้วผิดด้วย
ผมยังไม่เคย (ตั้งใจ) ทำให้ใครเดือดร้อนซักที..


พอมองเพื่อนๆ แต่ละคนที่เริ่มแยกสายกันไป
รู้สึกใจหายครับ
มันก็แปลกดีไม่น้อย..
ใครจะคิดถึงวันนี้ล่ะครับ ตอนที่รู้จักกันวันแรก
ใครจะรู้ว่าคนคนนี้ในอีกหลายๆๆๆ ปี ข้างหน้า จะมีทางเดินแบบนี้
.. เวลาพามาถึงจุดพักที่หนึ่งแล้ว..


ถึงจะใจหายยังไง ผมก็ทำอะไรไม่ได้ดีไปกว่านั่งเฝ้าดู..
และชีวิตผมก็ยังเจออะไรอยู่ทุกวัน มากมายล้านแปด
เจอคนแปลกๆ ก็เยอะแยะ
บางคนก็ไม่ค่อยเข้าใจชีวิตคน..
..ผมก็คนหนึ่ง..


มีกลอนที่ผมเคยเขียนไว้นานมาก ตั้งแต่ปี 2541
วันนี้ผมชอบมัน
ผมเจออะไรหลายอย่างในนั้น..

แต่ละคนแต่ละอย่างล้วนมีทางต่างกันไป
แต่ละคนแต่ละใจคิดอย่างไรก็ใจเขา

แต่ละหมู่แต่ละสิ่งมีทั้งจริงและมัวเมา
แต่ละหมู่แต่ละเหล่าล้วนมีเค้าในความงาม

แต่ละสิ่งแต่ละอย่างหากปล่อยวางบางคำถาม
แต่ละสิ่งแต่ละความย่อมงดงามตามตัวมัน

แต่ละเรื่องแต่ละรสที่ปรากฏอยู่ทุกวัน
แต่ละเรื่องแต่ละอันล้วนสำคัญต่างกันไป

แต่ละจิตแต่ละคนที่เวียนวนแต่หนไหน
แต่ละจิตแต่ละใจเห็นอย่างไรก็ความจริง.