0118
2/5/45 .. ฝึกงานวันที่ยี่สิบ (สบายส…
แสดงทั้งหมด

5/5/45 .. ว่าด้วยเรื่องบายเนียร์ (สี่)ตอบ: 2, อ่าน: 956

หลังกลับจากงานบายเนียร์ ที่ระยอง
ซึ่งเป็นทริปที่กินเวลา 3 วัน 2 คืน
ผมนั่งเขียนบันทึกลงสมุด ด้วยอารมณ์แปลกๆ
ผลคือ ข้อความใหม่ในสมุดบันทึก เพียง 2 ย่อหน้านั้น
จะพบคำว่า ซวย 4 ครั้ง, เซ็ง 3 ครั้ง, เครียด 3 ครั้ง
ทำไมเป็นอย่างนั้น ??


ถ้าพูดกันละเอียดๆ ผมว่าทริปนี้ไม่เลวเลย
วันแรกที่ไป สนุกมาก, วันถัดมา สนุกน้อยลง,
และพอถึงวันสุดท้าย เริ่มสนุกไม่ค่อยออก
ยิ่งถึงเวลาเย็น เสร็จทริป ยิ่งเกิดอาการซวยขึ้นกับผม ..
ทำเอาผมนั่งกลุ้มใจว่า เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตตอนนี้
นี่ชีวิตขาลงหรือ ??


เสียเงินมากกว่าที่คิดเยอะ
เนื่องจากพยายามให้น้องๆ จ่ายน้อยที่สุด คือคนละ 400 บาท
และไม่เก็บคนที่ไม่ไป เพราะเกรงใจน้องๆ
เพื่อนๆ รุ่นผมที่ไปกันจึงต้องหารค่าใช้จ่ายที่เหลือ
จนกลายเป็น คนละ 900 บาท !!
ถึงกระนั้นก็ยังเกือบมีเรื่องหมางใจ กับเพื่อนๆ ที่ตามไปทีหลัง
เพราะไหนจะออกค่าน้ำมันรถไปเองแล้ว
ยังต้องมาออกเงินมากมาย ทั้งที่ไม่ได้ยุ่งเกี่ยว
และไม่ได้เสนอความคิดใดๆ เกี่ยวกับงานนี้เลย..
สุดท้าย ขอเพียง 600 - 700 บาท เท่านั้น
แล้วนี่พวกเขารู้สึกยังไงกับเรื่องนี้อยู่นะ ??


คิดเรื่องเงินที่ไม่พอไม่พอ.. ตลอดเวลา 3 วันเต็ม
ไม่มีเวลาไปสังสรรค์กับน้องๆ และพี่ๆ อย่างที่ตั้งใจไว้แต่แรก
พวกเราคนจัดงาน เกือบลืมว่างานนี้จัดเพื่ออำลาพี่ๆ
ได้บทเรียนว่า จะจัดงานใหญ่ เรื่องเงินน่ะสำคัญที่สุด
และไม่ควรจัดโดยคนน้อยๆ เพียงไม่กี่คน
เพราะจะแบ่งงานกันทำแทบไม่ทัน..
แล้วนี่พี่ๆ จะรู้สึกแย่บ้างไหมนะที่ดูเหมือนไม่สนใจเท่าที่ควร ??


เที่ยวน้ำตกในวันสุดท้าย
ได้แผลถลอก หินขูดที่ขา ... แผลใหญ่และสด
ยืนนิ่งๆ ใกล้ถังขยะ แมลงหวี่แมลงวันกรูเข้ามาตอมแผลกัน
สยองมาก ..
เหลือบมองเห็นขาตัวเองกับบรรดาแมลงแล้วสะดุ้ง.. เกือบน้ำตาไหล
ลงจากน้ำตก ฝนตกหนัก เปียกปอนทั้งตัว
น้องและพี่ พากันลุยฝนลงจากน้ำตก เป็นเวลานาน
เปียกทั้งนอกทั้งในกันถ้วนหน้า
... เขาจะไม่พอใจกันหรือเปล่า ว่าพามาลำบาก
ไม่เที่ยวยังดีเสียกว่า .. แถมไม่ยอมแวะให้เปลี่ยนเสื้อผ้าเสียที
นั่งรถแบบเฉอะแฉะ ปล่อยลมโกรกจนตัวแห้งแล้วนั่นแหละ
ถึงได้เข้าปั๊ม..
... เพื่อนผมสะดุดข้างน้ำตก
ทำกระดาษที่ผมจดเรื่องราวเกี่ยวกับการฝึกงาน ตกน้ำ
เปียกทั้งแผ่นไม่พอ ยังเลอะสีดำ จนอ่านไม่ออกด้วย
ไม่รู้จะเอาอะไรไปเขียนรายงานแล้ว...
... เสื้อผ้าเปียกน้ำและเปียกฝน ถูกบรรจุไว้ในเป้
หนังสือคอร์ดกีตาร์เล่มหนึ่งของผม โดนน้ำและพองอยู่ในนั้น
ผมก็จัดแยกไว้ดีแล้วนะ
มันยังไม่เปียกเลยตอนที่ใครสักคนบรรจงค้นออกมาเล่นบนรถ ...
... ส่วนอีกเล่มที่เอาไปหรือครับ
ไม่รู้ท่านผู้มีเกียรติท่านใด หยิบออกไปริมทะเลแล้วไม่เอากลับมา
สูญหายไปตามระเบียบ ไม่รู้และไม่อยากจะเอาผิดใคร..
ผมทำอะไรผิด ทำไมซวยอย่างนี้ ??


สายกีตาร์ของผม ขาดไป 1 เส้น
... นั่นไม่น่าเศร้าใจเท่ากับ กีตาร์ถูกใครสักคนทำกระแทก
ด้านหน้าเป็นรอยบุ๋มหลายรอย.. เสียโฉมไปจากเดิมจนแทบจะโกรธ
แต่ไม่รู้ว่ารอยมันมาได้อย่างไร ... รู้แต่ว่า
เจ็บใจที่มันเกิดขึ้นมาแค่ในช่วงเวลา 2 ชั่วโมงสุดท้ายของการนั่งรถกลับ...
... ไปตั้งนานไม่เกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องมาเป็นเอาตอนจบ
รอยครูด รอยถลอก อุตส่าห์ปลงไว้ล่วงหน้าก่อนเอาไปแล้ว
แล้วกีตาร์กับหนังสือที่เอาไปนี่ ผมแทบไม่ได้แตะต้องเลย
ถ้าไม่นับวันแรกตอนที่ล่วงหน้าไปดูที่ทางก่อน และหมู่คณะยังไปไม่ถึง
... เฮ้อ.. เจอแบบนี้พูดไม่ออกเลย ...
ได้ข้อคิดอย่างหนักหน่วง ว่าถ้าจะไปเที่ยว
ของที่เอาไปจะต้องเป็นของที่เผื่อใจเอาไว้แล้วว่า
จะเสียหายหรือสูญหายไปได้ โดยไม่เครียดมากนัก ...
คุณเห็นด้วยไหม ??


บางความคิด แม้เพื่อนคนที่เป็นเจ้าของไอเดียงานนี้
จะกล่าวชมและขอบคุณที่ช่วยกันเต็มที่ จนงานสำเร็จลุล่วง
แต่ผมกลับแอบคิดว่า งานนี้ผมไม่ชอบใจเลย
สู้ไม่จัดเสียเลยยังดีกว่า ... มันติดๆ ขัดๆ ไปซะทุกอย่าง
ปัญหารุมเร้าตั้งแต่คิดงาน เตรียมงานกันแรมเดือน
จนกระทั่งถึงวันกลับ ก็ยังมีปัญหาหนักใจไม่ว่างเว้น...
เวลาคิดถึงความรู้สึกน้อง เพื่อน และพี่ทีไร ก็อดคิดไม่ได้ว่า
เขาจะไม่พอใจ เขาอาจจะโกรธที่ไม่สะดวกสบายพอ
คิดไปต่างๆ นานา.. เฮ้อ.. นอนดีกว่า !!
..มั้ยครับ ??
นวย 11/05/2002 10:49 
ครั้งแรกที่ได้ยินว่าจะมีบายเนียร์ ดีใจอย่างบอกไม่ถูก
เพราะแต่ไหนแต่ไรมา กรุ๊ปเราไม่เคยมีงานบายเนียร์ให้เห็น
คงพูดอะไรไม่ได้มากไปกว่า ขอบคุณน้องๆอย่างมากที่สุด
ไม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริง จะติดขัดหรือไม่สะดวกอะไรก็ตาม
พี่รู้เสมอว่า น้องๆได้ตั้งใจทำเพื่อพวกพี่อย่างที่สุดแล้ว
สุดท้าย...ไม่ว่าวันข้างหน้า  เราจะเจอกันหรือไม่ก็ตาม
เราก็ยังเป็นพี่น้องกันเสมอนะ : ]
พี่จุ๊ 12/05/2002 15:07  [ 1 ] 
มีอีกเรื่องหนึ่ง ที่ผมอยากจะพูดจะพูด มาตั้งนาน
แต่ไม่มีโอกาส และก็ไม่กล้า... แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วล่ะ..

... ผมเคยคิด เลือกระหว่าง
ให้พี่จุ๊เป็นพี่ในกรุ๊ปที่คุ้นเคยกันพอสมควรแบบนี้
กับเลือกให้พี่จุ๊เอ็นท์ตอน ม.6 ช้าลงไปปีนึง เพื่อให้เราอยู่รุ่นเดียวกัน
แต่ชื่อพี่จุ๊จะกลายไปอยู่กรุ๊ปข้างเคียง ซึ่งคงไม่มีทางรู้จักกัน
กระนั้นก็ดีที่ได้เป็นเพื่อนกัน.. ไม่ใช่พี่น้องกัน..

... ผมเลือกไม่ถูก
อยากจะขอให้เป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน
ทำไม่ได้
หรือเรายังเป็นพี่น้องกันอยู่เสมอ จริงๆ ??

... ยังไงก็ยังยินดีครับ
สามปีมันเร็วจังเลย เสียดายเวลาแฮะ..
คุยกันไม่ถึง 20 ประโยคเลยนะ..
นวย 12/05/2002 22:48  [ 2 ] 
สามารถใส่ html tag โดยใช้เครื่องหมาย { } แทน < >      
ความเห็น : 
จาก : : รหัส
(อีเมล/เว็บไซต์) : อัพโหลดรูป/ไฟล์
ถ้าไม่มีรหัสประจำตัว กรุณาใส่ "เลขหนึ่งสี่ตัว" ด้วยครับ