ได้นั่งอยู่กับเด็กๆ วัยกำลังซน
ได้เล่นเกม
ได้กินขนม
และได้ดูการ์ตูน โดราเอมอน
เด็กๆ หายซนไปชั่วขณะ
แต่ความเป็นเด็กในตัวผม ถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง
ได้ไปหัวลำโพง
ขึ้นไปบนขบวนรถไฟ
ไม่ได้โดยสารทางนี้เสียหลายปี
แม้รถไฟวันนี้จะทันสมัยขึ้น
แต่บรรยากาศก็ยังคงน่านั่ง อยู่ไม่เสื่อมคลาย
ยากจะหาการเดินทางวิธีใดมาเทียบได้
บรรยากาศวุ่นวายของชานชาลา
แม่ค้าเดินขายอาหารบนรถ
กาแฟร้อนในกระป๋องนมข้น ยามดึก
กลิ่นชนบทในยามเช้า
และความเป็นไปของผู้คนแปลกหน้า ที่นั่งฝั่งตรงข้าม
นี่ล่ะมั้ง มนต์ขลังของรถไฟ
----------------------------------------------------------------
เพลงประจำวันนี้ : มนต์ไทรโยค / ดิ อินโนเซ้นท์
นวย