ทุกครั้งที่ใช้พลังชีวิตมากเกินที่มีอยู่
วันรุ่งขึ้นอาการป่วยจะมาเยือน
โรค(ประจำตัว) ของผมมันทรมานใช้ได้เลย
ไม่ใช่ปวดหัว ไม่ใช่เป็นไข้
แต่เป็นอาการเวียนหัว
เมื่อลืมตาขึ้นมาในตอนเช้า ภาพแรกที่เห็นคือ..
... เพดาน ...
(เออ ก็ใช่สิวะ)
แต่หากขยับหัว เพดานจะเริ่มหมุนติ้วๆ
ในทิศทวนเข็มนาฬิกา
พอลุกขึ้นมานั่ง ข้าวของเบื้องหน้าก็หมุนกันใหญ่
ในทิศทวนเข็มนาฬิกาเช่นกัน
ราวกับกลัวผมจะลืมว่าโลกเราหมุนอยู่
ทิศอะไรจำไม่ได้..
... ลุกขึ้นยืนไม่ได้ หูก็อื้อด้วย
แค่อยู่เฉยๆ ก็คลื่นไส้ อยากจะอาเจียนตลอด
เครื่องเล่นในสวนสนุกยังไม่มันเท่านี้เลยครับ
ไอ้อาการเวียนหัวอย่างกับขึ้นเฮอริเคน
ผสมไวกิ้งและกงล้อร็อกแอนด์โรลล์ เนี่ย
มันต่างกันตรงสั่งหยุดไม่ได้
... ถ้าอยากจะให้ภาพหยุดหมุน
ต้องทนอยู่นิ่งๆ ไม่ขยับหัวเลยสักพัก..
ทรมานมานาน ตั้งแต่ ม.3
พูดได้ว่า หนึ่งในสามของชีวิตผมที่ผ่านมานี้
ไม่เจ็บป่วยเป็นโรคอะไรเลย
นอกจากไอ้เจ้าโรคหมุน (โลกหมุน) เนี่ย...
นอนน้อยติดต่อกันเมื่อไหร่
พลังชีวิตหมดเมื่อไหร่ มันจะโผล่มาเยี่ยมทันที
ผมตั้งชื่อมันว่า --โรคเมาบก--
บ้างก็ว่า เป็นเพราะน้ำในหู สองข้างไม่เท่ากัน
ทำให้ทรงตัวไม่อยู่
ใครหนอคิดโรคนี้ขึ้นมา
ทำเอาผมปฏิบัติภารกิจอะไรไม่ได้อย่างน้อย 1 วันเต็มๆ
นี่ขนาดคุ้นเคยกับโรคนี้ จนพอที่จะยิ้มได้เมื่อลืมตาตื่นแล้วเจอมัน
แต่ก็ยังไม่ชอบอยู่ดีแหละ..
... มีอยู่ครั้งหนึ่งมันมาเยี่ยมเอาเช้าวันสอบเอ็นทรานซ์
น่ากลัวจริงๆ ต้องโดดสอบเอ็นไป 1 วัน
และไปสอบมึนๆ ต่อจากนั้นอีก 2-3 วัน กว่าสมองจะเข้าที่...
โชคยังดีที่เอ็นทรานซ์มี 2 รอบ
และมันไม่เคยมาเยี่ยมเอาวันสอบที่มหาลัย
ไม่งั้นสนุกแน่ ...
-------------------------------------------------------------------------------------
เพลงประจำวัน :
เที่ยงคืน / บอยด์
วันและคืน เวลาผ่านไปไม่ว่านานสักแค่ไหน
ฉันยังรออยู่ ยังรอคอยพบกับเธอให้ได้
เฝ้าคอยวันเวลาและก็นับวินาที อยากให้คืนนี้มาถึงไวๆ
เฝ้ารออดทน แต่ทนไม่ไหว
เพราะตั้งแต่เที่ยงคืน จะฝันถึงเธอให้ยันเช้า
เที่ยงคืน จะฝันว่าเธอนั้นรักเรา
ทุกกลางวัน ถึงแม้จะพบก็ทำแค่เพียงแอบยิ้ม
เพราะความจริง ความจริงเธอนั้นเห็นตัวฉันเป็นเพียงเพื่อน
จึงได้คอยวันเวลาและก็นับวินาที อยากให้คืนนี้มาถึงไวๆ
เฝ้ารออดทน แต่ทนไม่ไหว
เพราะตั้งแต่เที่ยงคืน ฉันจะฝันถึงเธอให้ยันเช้า
เที่ยงคืน ฉันจะฝันว่าเธอนั้นรักเรา
เพียงได้สบตาในวันนั้น เธอทำให้สวรรค์ฉันต้องกลับกลาย
ต้องแตกสลาย มลาย กระจาย ทลาย
ก็เจอเธอเมื่อสาย ได้แต่เสียดาย
เพราะหัวใจ ยังไม่ยอมตื่น
คือความสุข ตอนนอนหลับ นับแต่นาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน..
ฉันจะฝันถึงเธอให้ยันเช้า
และเริ่มกันตั้งแต่เที่ยงคืน ฉันจะฝันว่าเธอนั้นรักเรา
นวย