นั่งๆ นอนๆ
อยู่กับบ้าน
ไม่มีเรียนวันนี้..
ว่างๆ เบื่อๆ
... เคาะๆ อยู่หน้าคอมฯ
ตั้งแต่บ่ายๆ
พอถึงหัวค่ำ
ก็มีอะไรใหม่ๆ
มาให้ฟังเล่นๆ
... เมื่อคืนก่อนปีใหม่
นั่งดูพระจันทร์กลมโตเต็มดวงอยู่ที่พัทยา
สงสัยขึ้นมาว่าทำไมนะ
ในบทเพลงต่างๆ
ผู้หญิงต้องยอมโน้มตัวลงมาเคียงข้างผู้ชาย
และทำไมผู้ชายต้องพยายามปีนป่ายไปหาผู้หญิง
แม้จะไกลกันราวดวงจันทร์กับหลังคา..
... เราแค่รู้ว่ายังมีกัน -- เราแค่ส่งใจไปหากัน
ขอนั่งมองจันทร์จากบนโลกทุกคืน
ไม่ได้หรือ ..
... เพลงนี้เขียนขึ้นในบ่ายของอีก 6 วันถัดมา
อารมณ์แกมประชดบทเพลงเหล่านั้น
และเหมือนจะแนะใครบางคน..ไปในตัว : ]
ถึงกัน
Note: ลิงก์นี้เป็นลิงก์เก่าตั้งแต่ปี 2002 ปัจจุบันไม่มีหน้านี้แล้วครับ
1A. ฉันก็เป็นเพียงแค่คนบนพื้นดิน
และฉันก็เป็นเพียงอีกคนที่รักเธอ
แม้เธอไม่มองลงมา
แม้เธออยู่บนฟ้า
แต่ฉันนั้นยังคงรู้ว่า
ยังมีดวงตาของเธอที่เดิมในพระจันทร์
1B. เธอไม่จำเป็นต้องลอยลงมาให้กับคนอย่างฉัน
ไม่จำเป็นต้องคอยดูแล แค่เธอคิดถึงกัน
และจงรู้ว่าคนไม่สำคัญ ที่เธอเห็นกันทุกวัน
จะขอมองดวงจันทร์อยู่อย่างนี้
2A. รู้ว่าเธอเองก็คงคิดเหมือนกัน
และรู้ว่าเธอเองต้องการจะได้เจอ
ฉันยังคงคอยเฝ้าดู
หากแม้วันหนึ่งเธอรู้
ว่ารัก ไม่จำเป็นต้องอยู่ ..ใกล้กัน
2B. ก็ไม่จำเป็นต้องลอยลงมาให้กับคนอย่างฉัน
ฉันไม่จำเป็นต้องไปให้ถึงจันทร์ เพื่อมาพบเธอ
แค่อย่างนี้ แค่มีทางได้เจอ ก็ไม่เห็นต้องพร่ำเพ้อ
แค่ฉันได้มองเธอก็สุขแล้ว
3. เธอไม่จำเป็นต้องลอยลงมาให้กับคนอย่างฉัน
ฉันไม่จำเป็นต้องไปให้ถึงเธอ เพื่ออยู่ใกล้กัน
โปรดจงรู้ว่ามันไม่สำคัญ ที่ต้องพบทุกทุกวัน
แค่ใจเราถึงกันก็พอแล้ว
นวย